Vertaling van "l’utilisation concomitante est-elle " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Définition: Dans de nombreux cas, une perturbation du sommeil est l'un des symptômes d'un autre trouble mental ou physique. Savoir si, chez un patient donné, un trouble du sommeil est une perturbation indépendante ou simplement l'une des manifestations d'un autre trouble classé, soit dans ce chapitre, soit dans d'autres chapitres, doit être précisé sur la base des éléments cliniques et de l'évolution, aussi bien qu'à partir de considérations et de priorités thérapeutiques au moment de la consultation. En règle générale, ce code doit être utilisé conjointement à d'autres diagnostics pertinents décrivant la psychopathologie et la physiopathologie impliquées dans un cas donné, quand la perturbation du sommeil est une des plaintes prépondérantes et quand elle est ressentie comme une affection en elle-même. Cette catégorie comprend uniquement les troubles du sommeil qui sont imputables à des facteurs émotionnels. Il ne comprend pas les troubles du sommeil imputables à des troubles somatiques identifiables classés ailleurs.
Omschrijving: In veel gevallen is een ontregeling van de slaap een van de symptomen van een andere stoornis, hetzij psychisch, hetzij lichamelijk. Of een slaapstoornis bij een bepaalde patiënt een op zichzelf staande aandoening is of alleen maar een van de kenmerken van een andere stoornis die elders in dit hoofdstuk of in andere hoofdstukken is geclassificeerd, dient uitgemaakt te worden aan de hand van haar klinische presentatie en verloop en van de therapeutische overwegingen en prioriteiten ten tijde van het consult. Indien de slaapstoornis een van de belangrijkste klachten is en wordt gezien als een op zichzelf staande aandoening, dient over het algemeen deze code te worden gebruikt samen met andere ter zake dienende diagnosen die de psychopathologie en pathofysiologie beschrijven die in een bepaald geval een rol spelen. Deze afdeling omvat slechts die slaapstoornissen waarin emotionele oorzaken gehouden worden voor de primaire factor en die niet het gevolg zijn van aanwijsbare lichamelijke stoornissen die elders zijn geclassificeerd.

accidents liés à l'utilisation de médicaments et de substances biologiquesau cours d'actes médicaux et chirurgicaux intoxication (auto-infligée), lorsqu'il n'est pas précisé si elle est accidentelle ou s'il y a eu intention de nuire. Suivre les dispositions légales en la matière si elles sont disponibles (voir note sous Y10-Y19) surdosage accidentel de médicaments, erreur de prescription ou médicament pris par erreur et par inadvertance
ongevallen bij gebruik van geneesmiddelen en biologische stoffen bij medische en chirurgische verrichtingen | onopzettelijke overdosis van geneesmiddel, onopzettelijke toediening of inname van onjuist geneesmiddel en per ongeluk ingenomen geneesmiddel | zelf teweeggebrachte vergiftiging, waarbij niet is aangegeven of al dan niet sprake is van opzet. Volg wettelijke voorschriften indien van toepassing [zie opmerking bij Y10-Y34]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

- L’ibuprofène peut provoquer une augmentation des concentrations de lithium, aussi l’utilisation concomitante est-elle contre-indiquée; toutefois, si cette association s’avère nécessaire, il convient de surveiller les taux sanguins de lithium et d’adapter la dose de lithium pendant et après l’association.
- Ibuprofen kan een verhoging van de lithiumconcentratie veroorzaken, gelijktijdig gebruik is dus tegenaangewezen, indien toch noodzakelijk is het nodig de lithiumbloedspiegel te volgen en de posologie van lithium aan te passen gedurende en na de associatie.

Utilisation avec les inhibiteurs de la PDE-5 Utilisation concomitante avec un inhibiteur de la phosphodiestérase de type 5 (PDE-5) : Comme avec les autres alpha-bloquants, l’administration concomitante de chlorhydrate de prazosine avec un inhibiteur de la PDE-5 doit se faire avec prudence car elle peut entraîner une hypotension symptomatique chez certains patients.
Gebruik met PDE-5-remmers Concomitant gebruik met een fosfodiësterase type 5 (PDE-5)-remmer: Evenals met de andere alfablokkers, moet concomitante toediening van prazosinehydrochloride met een PDE-5-remmer voorzichtig gebeuren, want ze kan een symptomatische hypotensie bij bepaalde patiënten teweegbrengen.

La prudence est de mise chez les patients qui prennent du citalopram, particulièrement en cas d’utilisation concomitante d’anticoagulants oraux ou de substance actives dont on sait qu’elles affectent la fonction plaquettaire ou qu’elles peuvent augmenter le risque d’hémorragie [p. ex. les antipsychotiques atypiques et les phénothiazines, la plupart des antidépresseurs tricycliques, l’acide acétylsalicylique, les médicaments anti-inflammatoires non stéroïdiens (AINS), la ticlopidine et le dipyridamole], ainsi que chez les personnes qui comptent des antécédents de troubles hémorragiques (voir rubrique 4.5).
Voorzichtigheid is geboden bij patiënten op citalopram, vooral bij gelijktijdig gebruik met orale anticoagulantia, werkzame bestanddelen waarvan bekend is dat ze de werking van de bloedplaatjes beïnvloeden of andere stoffen die het risico kunnen verhogen van bloeding (bv. atypische antipsychotica en fenothiazinen, de meeste tricyclische antidepressiva, acetylsalicylzuur, niet-steroïde antiinflammatoire farmaca (NSAID), ticlopidine en dipyridamol) alsook bij patiënten met een voorgeschiedenis van bloedingsstoornissen (zie rubriek 4.5).

La prudence est de mise chez les patients qui prennent un ISRS, particulièrement en cas d’utilisation concomitante de substance actives dont on sait qu’elles affectent la fonction plaquettaire ou qu’elles peuvent augmenter le risque d’hémorragie. Il en est de même chez les personnes qui présentent des antécédents d’affections hémorragiques (voir rubrique 4.5).
Voorzichtigheid is geboden bij patiënten die SSRI gebruiken, vooral bij gelijktijdig gebruik van werkzame bestanddelen waarvan bekend is dat ze de werking van bloedplaatjes beïnvloeden of die het risico van bloeding kunnen vergroten, alsook bij patiënten met een voorgeschiedenis van bloedingsstoornissen (zie rubriek 4.5).

L’utilisation du flumazénil est contre-indiquée en cas d’utilisation d’antidépresseurs tricycliques, en cas d’utilisation concomitante de médicaments susceptibles d’induire des convulsions et en cas d’anomalies à l’ECG, notamment en cas d’allongement du QRS et du QT (qui font supposer une utilisation concomitante d’antidépresseurs tricycliques).
Het gebruik van flumazenil is gecontra-indiceerd bij gebruik van tricyclische anti-depressiva, simultaan gebruik van geneesmiddelen die convulsies kunnen uitlokken, en bij afwijkingen van het EKG, zoals verlenging van het QRS en QT interval (die gelijktijdige inname van tricyclische anti-depressiva doen vermoeden).

L’utilisation du flumazénil est contre-indiquée en cas d’utilisation d’antidépresseurs tricycliques, en cas d’utilisation concomitante de médicaments susceptibles d’induire des convulsions et en cas d’anomalies à l’ECG, notamment en cas d’allongement de l’intervalle QRS et de l’intervalle QT (qui font supposer une utilisation concomitante d’antidépresseurs tricycliques).
Het gebruik van flumazenil is gecontra-indiceerd bij gebruik van tricyclische anti-depressiva, simultaan gebruik van geneesmiddelen die convulsies kunnen uitlokken, en bij afwijkingen van het EKG, zoals verlenging van het QRS en QT interval (die gelijktijdige inname van tricyclische anti-depressiva doen vermoeden).

L’utilisation du flumazénil est contre-indiquée chez les patients sous antidépresseurs tricycliques, ainsi qu’en cas d’utilisation concomitante de médicaments pouvant provoquer des convulsions, et en cas d’anomalies de l’ECG telles qu’un allongement de l’espace QRS ou de l’espace QT (laissant suspecter une utilisation concomitante d’antidépresseurs tricycliques).
Het gebruik van flumazenil is niet aangewezen bij patiënten die tricyclische antidepressiva gebruiken, alsook in geval van gelijktijdig gebruik van geneesmiddelen die convulsies kunnen uitlokken, en in geval van abnormale ECG zoals bij een verlenging van het QRS of het QT interval (wat een gelijktijdig gebruik van tricyclische antidepressiva laat vermoeden).

Utilisation concomitante d’inhibiteurs du CYP3A En cas d’utilisation concomitante d’inhibiteurs puissants du CYP3A (tels que kétoconazole, itraconazole, posaconazole, voriconazole, télithromycine et clarithromycine), Kalydeco doit être administré à une dose de 150 mg deux fois par semaine (voir rubriques 4.4 et 4.5).
Gelijktijdig gebruik van CYP3A-remmers Bij gelijktijdige toediening met potente remmers van CYP3A (bijv. ketoconazol, itraconazol, posaconazol, voriconazol, telitromycine en claritromycine), dient Kalydeco te worden toegediend in een dosis van tweemaal per week 150 mg (zie rubriek 4.4 en 4.5).

Une augmentation de l'incidence de la somnolence a été observée lors de l’administration concomitante de ziconotide et d’un traitement systémique par baclofène, clonidine, bupivacaïne ou propofol. Par conséquent, leur utilisation concomitante doit être évitée à l’heure actuelle.
Bij gelijktijdige toediening van ziconotide met systemisch toegediend baclofen, clonidine, bupivacaïne of propofol is een hogere incidentie van slaperigheid waargenomen. Daarom wordt het gelijktijdig gebruik ervan voorlopig afgeraden.

L’administration concomitante d’inducteurs puissants du CYP3A, tels que la rifampicine, la rifabutine, le phénobarbital, la carbamazépine, la phénytoïne et le millepertuis (Hypericum perforatum) n’est pas recommandée. L’utilisation concomitante d’inducteurs faibles à modérés du CYP3A (tels que la dexaméthasone ou la prednisone à forte dose) peut diminuer l’exposition à l’ivacaftor et, ainsi, diminuer l’efficacité de Kalydeco.
Gelijktijdige toediening met sterke CYP3A-inductoren, zoals rifampicine, rifabutine, fenobarbital, carbamazepine, fenytoïne en sint-janskruid (Hypericum perforatum) wordt afgeraden. Gelijktijdig gebruik van zwakke tot matige inductoren van CYP3A (bijv. dexamethason, prednison in hoge dosis) kan de blootstelling aan ivacaftor verminderen en kan daardoor de werkzaamheid van Kalydeco verminderen.