Traduction de «ml min comparativement » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Définition: Cette catégorie concerne des troubles de la personnalité, souvent gênants, mais ne présentant pas les caractéristiques symptomatiques spécifiques de l'un quelconque des troubles décrits en F60.-. De ce fait, le diagnostic de ces troubles soulève souvent des difficultés. Exemples: modifications gênantes de la personnalité, non classables en F60.- ou F62.-, et considérées comme accessoires comparativement à un diagnostic principal de trouble affectif ou anxieux concomitant | troubles mixtes de la personnalité avec présence de caractéristiques appartenant à plusieurs des troubles décrits en F60.-, mais sans prédominance d'un groupe déterminé de symptômes permettant de faire un diagnostic plus spécifique
Omschrijving: Deze categorie is bedoeld voor persoonlijkheidsstoornissen die dikwijls problemen veroorzaken, maar niet het specifieke symptomenpatroon laten zien dat de stoornissen kenmerkt die zijn beschreven onder F60.-. Dientengevolge zijn ze vaak lastiger te diagnosticeren dan de stoornissen uit F60.-. | Voorbeelden zijn onder meer | gemengde persoonlijkheidsstoornissen met kenmerken van verscheidene van de stoornissen uit F60.-, maar zonder een op de voorgrond staand symptomencomplex dat een specifiekere diagnose toelaat | Voorbeelden zijn onder meer | storende persoonlijkheidsveranderingen, niet geclassificeerd onder F60.- of F62.- en beschouwd als secundair aan een hoofddiagnose van een tevens bestaande affectieve of angststoornis.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Insuffisance rénale: Après une dose unique par voie orale d’azithromycine 1 g, les valeurs C max et ASC 0-120 moyennes ont augmenté de 5,1 % et 4,2 % respectivement chez les sujets présentant une insuffisance rénale légère à modérée (taux de filtration glomérulaire de 10-80 ml/min) comparativement à un fonctionnement rénal normal (TFG > 80 ml/min).
Nierinsufficiëntie: Na een enkele orale dosis azitromycine van 1 g namen de gemiddelde C max en AUC 0-120 toe met respectievelijk 5,1% en 4,2% bij proefpersonen met lichte tot matige nierfunctiestoornis (glomerulaire filtratiesnelheid 10-80 ml/min) vergeleken met een normale nierfunctie (GFR > 80 ml/min).

- Insuffisant rénal Dans une étude à doses répétées (800 mg) menée chez 36 sujets ayant des degrés variés d’insuffisance rénale, la Cmax et l’ASC (0-24 h) à l’état d’équilibre ont été augmentées respectivement de 1,4 fois et de 2 fois chez les insuffisants rénaux sévères (CLCr < 30 ml/min) comparativement aux sujets sains. Par conséquent, une diminution de la posologie de Ketek est recommandée (voir rubrique 4.2).
-Nierfunctiestoornissen In een onderzoek met meervoudige dosis (800 mg) bij 36 personen met verschillende graden van nierfunctiestoornissen, werd bij herhaalde dosissen van 800 mg in de groep met ernstige nierfunctiestoornissen (creatinine klaring < 30 ml/min) een 1,4-voudige verhoging van C max,ss en een 2-voudige verhoging van de AUC (0-24) ss waargenomen in vergelijking met gezonde vrijwilligers en wordt een lagere dosering van Ketek aanbevolen (zie rubriek 4.2).

Après une dose unique de 3 mg/kg administré en intraveineux, la clairance du propofol par rapport au poids du corps augmentait avec l’âge comme suit: la clairance médiane était considérablement plus faible chez les nouveau-nés de moins de 1 mois (n=25) (20 ml/kg/min) comparativement aux enfants plus âgés (n=36, intervalle de 4 mois à 7 ans).
Na een enkelvoudige dosis van 3 mg/kg intraveneus steeg de propofolklaring/kg lichaamsgewicht als volgt met de leeftijd: de mediane klaring was aanzienlijk lager bij neonati < 1 maand (n=25) (20 ml/kg/min) vergeleken met oudere kinderen (n= 36, leeftijdspreiding 4 maand – 7 jaar).

La clairance médiane du propofol chez les enfants plus âgés après dose unique de 3 mg/kg en bolus était de 37,5 ml/min/kg (4-24 mois) (n=8), 38,7 ml/min/kg (11-43 mois) (n=6), 48 ml/min/kg (1-3 ans) (n=12), 28,2 ml/min/kg (4-7 ans) (n=10) comparativement à celle des adultes qui est de 23,6 ml/min/kg (n=6).
De mediane propofolklaring bij oudere kinderen na een enkelvoudige dosis van 3 mg/kg bolus was 37,5 ml/min/kg (4-24 maand) (n=8), 38,7 ml/min/kg (11-43 maand) (n=6), 48 ml/min/kg (1-3 jaar) (n=12), 28,2 ml/min/kg (4-7 jaar)(n=10) vergeleken met 23,6 ml/min/kg bij volwassenen (n=6).

SPIRIVA RESPIMAT a significativement amélioré, comparativement au placebo, le débit expiratoire de pointe (DEP) mesurés quotidiennement par les patients, (amélioration moyenne du DEP le matin : 22 l/min ; IC95% : 18 à 55 l/min, p< 0,0001 ; le soir 26 l/min ; IC95% : 23 à 30 l/min, p< 0,0001).
SPIRIVA RESPIMAT gaf significante verbetering van de ochtend en avond PEFR (peak expiratory flow rate = expiratoire piekstroom), die dagelijks bij de patiënt werd gemeten, vergeleken met placebo (PEFR gemiddelde verbetering: gemiddelde verbetering ’s ochtends 22 L/min 95% BI: 18 tot 55 L/min, p< 0.0001; ’s avonds 26 L/min; 95% BI: 23 tot 30 L/min, p< 0.0001).

Patients avec un DFGe ≥ 45 mL/min/1,73 m 2 et < 60 mL/min/1,73 m² Dans une analyse poolée des patients (N = 721) avec un DFGe initial ≥ 45 mL/min/1,73 m 2 et < 60 mL/min/1,73 m², la canagliflozine a été à l'origine d'une diminution cliniquement significative du taux d'HbA1c comparativement au placebo, avec des valeurs atteignant -0,47 % pour 100 mg de canagliflozine et -0,52 % pour 300 mg de canagliflozine.
Patiënten met een eGFR van 45 ml/min/1,73 m 2 tot < 60 ml/min/1,73 m 2 In een gepoolde analyse van patiënten (N=721) met op baseline een eGFR van 45 ml/min/1,73 m 2 tot < 60 ml/min/1,73 m 2 , bood canagliflozine een klinisch relevante afname van de HbA 1c in vergelijking met placebo, met -0,47% voor canagliflozine 100 mg en -0,52% voor canagliflozine 300 mg.

patients atteints d’insuffisance rénale modérée (clairance de la créatinine < 40 ml/min) et sévère (clairance de la créatinine ≤�10 ml/min), la clairance de la mirtazapine avait diminué respectivement d’environ 30% et 50%, comparativement aux sujets sains.
- nierfunctiestoornis: na een eenmalige orale dosis mirtazapine van 15 mg bij patiënten met matige (creatinineklaring < 40 ml/min) en ernstige (creatinineklaring ≤ 10 ml/min) nierfunctiestoornis was de klaring van mirtazapine respectievelijk ongeveer 30% en 50% lager dan bij mensen met een normale nierfunctie.

une insuffisance rénale: après administration d’une dose orale unique de 15 mg de mirtazapine chez des patients atteints d’insuffisance rénale modérée (clairance de la créatinine < 40 ml/min) et sévère (clairance de la créatinine ≤ 10 ml/min), la clairance de la mirtazapine a diminué respectivement d’environ 30 % et 50 %, comparativement aux sujets sains.
nierfunctiestoornis: na een eenmalige orale dosis mirtazapine van 15 mg bij patiënten met matige (creatinineklaring < 40 ml/min) en ernstige (creatinineklaring ≤ 10 ml/min) nierfunctiestoornis was de klaring van mirtazapine respectievelijk ongeveer 30% en 50% lager dan bij mensen met een normale nierfunctie.

Une étude de pharmacologie clinique avec le furoate de fluticasone/vilanterol a montré qu’une insuffisance rénale sévère (clairance de la créatinine < 30ml/min) n’entraînait pas d’exposition significativement plus importante au furoate de fluticasone ou au vilanterol ou d’effets systémiques plus marqués des corticoïdes ou des agonistes bêta 2 -adrénergiques comparativement aux sujets sains.
Een klinisch-farmacologisch onderzoek naar fluticasonfuroaat/vilanterol toonde aan dat een ernstige nierfunctiestoornis (creatinineklaring < 30 ml/min) niet leidde tot een significant hogere blootstelling aan fluticasonfuroaat of vilanterol of tot duidelijker systemische effecten van corticosteroïden of bèta 2 -agonisten in vergelijking met gezonde proefpersonen.