Traduction de «moelle osseuse dont augmentation » (Français → Néerlandais) :

anomalies de la moelle osseuse dont augmentation des fibres de la moelle osseuse (réticuline) ;
beenmergaandoening, waaronder toename van vezels in het beenmerg (reticuline);

Chez des patients traités à la cytarabine à doses expérimentales élevées associé au cyclophosphamide lors d'une transplantation de moelle osseuse, une augmentation de la fréquence des cardiomyopathies mortelles a été rapportée.
Bij patiënten die met een experimentele hoge doses cytarabine en cyclofosfamide bij beenmergtransplantatie werden behandeld is er melding gemaakt van een toename van cardiomyopathie met de dood tot gevolg.

Chez des souris exposées à 50mg/kg de nystatine administrée en injection, on a observé au niveau des cellules de la moelle osseuse une augmentation de l’incidence des aberrations chromosomiques consistant principalement en une rupture des chromatides.
Een studie met muizen die 50 mg/kg door injectie toegediend nystatine kreegen heeft ondekt ter hoogte van het beenmerg een incidentietoename van chromosomenafwijkingen, hoofdzakelijk een breuk van de chromatides.

Modifications de la moelle osseuse (augmentation de la réticuline et risque potentiel de fibrose de la moelle osseuse)
Veranderingen in het beenmerg (toename van reticuline en mogelijke beenmergfibrose)

L’augmentation de réticuline dans la moelle osseuse est probablement le résultat de la stimulation du récepteur à la TPO entraînant une augmentation du nombre de mégacaryocytes qui pourraient induire une production de cytokines.
Toename van reticuline in het beenmerg wordt verondersteld een gevolg te zijn van TPOreceptorstimulatie, wat leidt tot een toename van het aantal megakaryocyten in het beenmerg, die vervolgens cytokinen kunnen afgeven.

Si après 4 cycles, les valeurs hématologiques du patient (telles que numération plaquettaire ou numération des polynucléaires neutrophiles), ne sont pas revenues aux valeurs avant traitement ou si la maladie progresse (augmentation du nombre de blastes périphériques ou augmentation du nombre de blastes dans la moelle osseuse), le patient peut être considéré comme étant non-répondeur et d’autres options thérapeutiques alternatives à Dacogen devront être envisagées.
Als de hematologische waarden van de patiënt (bijvoorbeeld het aantal plaatjes of het absolute aantal neutrofielen) na 4 cycli niet op het niveau van voor de behandeling zijn teruggekeerd of als ziekteprogressie optreedt (stijgend aantal perifere blasten of verslechtering van het aantal beenmergblasten), kan de patiënt worden beschouwd als non-responder en dienen alternatieve behandelopties dan Dacogen te worden overwogen.

Les toxicités principales incluaient le foie (augmentation des enzymes hépatiques) à des doses respectives chez le rat et le singe ≥ 20 mg/kg et ≥ 10 mg/kg, la moelle osseuse (diminution du taux de plaquettes et de globules blancs) à des doses ≥ 20 mg/kg et ≥ 10 mg/kg et les organes lymphoïdes à des doses ≥ 20 mg/kg et ≥ 3 mg/kg.
De voornaamste toxiciteiten betroffen de lever (leverenzymverhogingen) bij ≥ 20 mg/kg en ≥ 10 mg/kg, het beenmerg (verminderd aantal trombocyten en witte bloedcellen)/hematologie bij ≥ 20 mg/kg en ≥ 10 mg/kg, en lymfoïde organen bij ≥ 20 mg/kg en ≥ 3 mg/kg, bij respectievelijk ratten en apen.

La majorité des patients avaient une longue histoire de LMC, incluant un traitement antérieur intensif par d’autres agents antinéoplasiques, dont l’imatinib, l’hydroxyurée et l’interféron, et certains patients étaient même en échec d’une greffe de moelle osseuse (tableau 9).
De meerderheid van de patiënten had een lange voorgeschiedenis van CML waaronder uitgebreide voorgaande behandeling met andere antineoplastische middelen, zoals imatinib, hydroxyureum of interferon en sommigen hadden zelfs een mislukte orgaantransplantatie (Tabel 9).

L’augmentation de la réticuline peut être évoquée lors de modifications morphologiques des cellules sanguines périphériques et peut être détectée par une biopsie de moelle osseuse.
Morfologische veranderingen in de perifere bloedcellen kunnen wijzen op een toename van reticuline en dit kan worden vastgesteld door beenmergbiopsie.