Vertaling van "mono-infectés de l’étude " (Frans → Nederlands) :

Pour le nombre limité de sujets co-infectés n’ayant pas atteint une RVP et pour lesquels le séquençage de population était effectué, la prévalence des RAV post-inclusion était plus élevée que celle des sujets mono-infectés de l’étude SPRINT.
Bij het beperkte aantal geco-infecteerde proefpersonen die geen SVR bereikten en voor wie populatiesequencing werd toegepast, was de prevalentie van post-baseline RAVs hoger dan bij de proefpersonen met een mono-infectie in de SPRINT-2-studie.

Patients mono-infectés par le VHC et patients mono-infectés par le VHB Dans une étude pharmacocinétique réalisée chez 24 patients infectés par le VHC recevant de la méthadone en traitement d’entretien (dose médiane de 95 mg ; intervalle de 30 mg à 150 mg), l’addition d’un traitement par Pegasys 180 microgrammes par voie sous-cutanée une fois par semaine durant 4 semaines a été associée à une augmentation de 10 % à 15 % des concentrations moyennes de méthadone.
Tijdens een farmacokinetisch onderzoek onder 24 patiënten met HCV die gelijktijdig een onderhoudsbehandeling met methadon (mediane dosering van 95 mg, variërend van 30 mg tot 150 mg) ontvingen, werd behandeling met Pegasys 180 microgram subcutaan eenmaal per week, gedurende 4 weken geassocieerd met gemiddelde methadonspiegels die 10% tot 15% hoger waren ten opzichte van de uitgangswaarde.

Patients ayant une co-infection VHC/VIH : Chez les patients ayant une co-infection VHC/VIH et recevant la ribavirine en association avec le peginterféron alpha-2b, les autres effets indésirables (non rapportés chez les patients mono-infectés) rapportés au cours des études avec une fréquence > 5 % étaient : candidose orale (14 %), lipodystrophie acquise (13 %), diminution des taux de lymphocytes CD4 (8 %), diminution de l’appétit (8 %), augmentation des taux de gamma-glutamyltransférase (9 %), douleurs dorsales (5 %), augmentation des taux sanguins d’amylase (6 %), augmentation des taux sanguins d’acide lactique (5 %), hépatite cytolytique (6 %), augmentation des taux de lipase (6 %) et douleur dans les membres (6 %).
Andere bijwerkingen die in de studies werden gerapporteerd met een frequentie > 5% bij patiënten met een HCV-hiv-co-infectie die ribavirine kregen in combinatie met peginterferon alfa-2b (en die niet werden gerapporteerd bij patiënten met een mono-infectie), waren: orale candidiasis (14%), verworven lipodystrofie (13%), daling van het aantal CD4-lymfocyten (8%), minder eetlust (8%), verhoogde gammaglutamyltransferase (9%), rugpijn (5%), verhoogde bloedamylasen (6%), verhoogde bloedspiegel van melkzuur (5%), cytolytische hepatitis (6%), stijging van lipase (6%) en pijn in een lidmaat (6%).

Patients co-infectés VHC-VIH : Chez les patients co-infectés VHC-VIH recevant Rebetol en association avec peginterféron alfa-2b, les autres effets indésirables (non rapportés chez les patients mono-infectés) rapportés dans les études avec une fréquence > 5% ont été : candidose orale (14 %), lipodystrophie acquise (13 %), lymphocytes CD4 diminués (8 %), appétit diminué (8 %), gamma glutamyl transférases augmentées (9 %), douleurs dorsales (5 %), amylase sérique augmentée (6 %), acide lactique sanguin augmenté (5 %), hépatite cytolytique (6 %), lipase augmentée (6 %) et douleur dans les membres (6 %).
Patiënten die gelijktijdig met HCV/HIV besmet zijn: Voor patiënten die gelijktijdig met HCV/HIV besmet zijn en Rebetol in combinatie met peginterferonalfa-2b krijgen, waren andere bijwerkingen (die niet gemeld werden bij mono-geïnfecteerde patiënten) die gemeld werden in de studies met een frequentie van > 5 %: orale candidiase (14 %), verworven lipodystrofie (13 %), verlaagde CD4-lymfocyten (8 %), verminderde eetlust (8 %), verhoogde gammaglutamyltransferase (9 %), rugpijn (5 %), verhoogde bloedamylase (6 %), verhoogd melkzuur in het bloed (5 %), cytolytische hepatitis (6 %), verhoogde lipase (6 %) en pijn in de ledematen (6 %).

Patients co-infectés VHC-VIH Chez les patients co-infectés VHC-VIH recevant PegIntron en association avec de la ribavirine, les autres effets indésirables (non rapportés chez les patients mono-infectés) rapportés dans des études avec une fréquence > 5% ont été : candidose orale (14 %), lipodystrophie acquise (13 %), lymphocytes CD4 diminués (8 %), appétit diminué (8 %), gamma glutamyl transférases augmentées (9 %), douleurs dorsales (5 %), amylase sérique augmentée (6 %), acide lactique sanguin augmenté (5%), hépatite cytolytique (6 %), lipase augmentée (6 %) et douleur dans les membres (6 %).
Patiënten die gelijktijdig met HCV/HIV besmet zijn Voor patiënten die gelijktijdig met HCV/HIV besmet zijn en PegIntron in combinatie met ribavirine krijgen, waren andere bijwerkingen (die niet gemeld werden bij mono-geïnfecteerde patiënten) die gemeld werden in de studies met een frequentie van > 5%: orale candidiase (14%), verworven lipodystrofie (13%), verlaagde CD4-lymfocyten (8%), verminderde eetlust (8%), verhoogde gammaglutamyltransferase (9%), rugpijn (5%), verhoogde bloedamylase (6%), verhoogd melkzuur in het bloed (5%), cytolytische hepatitis (6%), verhoogde lipase (6%) en pijn in de ledematen (6%).

Patients mono-infectés par le VHC et patients mono-infectés par le VHB
Patiënten met HCV mono-infectie en patiënten met HBV mono-infectie

Chez des patients co-infectés par le VIH et le VHC, le profil des évènements indésirables cliniques rapportés avec le peginterféron alfa-2a, administré seul ou en association avec la ribavirine, a été similaire à celui enregistré chez des patients mono-infectés par le VHC. Chez les patients co-infectés par le VIH et le VHC traités par Copegus en association avec le peginterféron alfa-2a, d’autres effets indésirables ont été rapportés chez ≥ 1% à ≤ 2% des patients : hyperlactatémie/acidose lactique, grippe, pneumonie, troubles émotionnels, apathie, acouphènes, douleurs pharyngolaryngées, chéilite, lipodystrophie acquise et chromaturie.
Bij patiënten met HIV-HCV co-infectie was het klinische bijwerkingsprofiel gemeld voor peginterferon alfa-2a, alleen of in combinatie met ribavirine, gelijk aan dat wat waargenomen is voor patiënten met HCV mono-infectie. Bij HIV-HCV patiënten die Copegus en peginterferon alfa-2a combinatietherapie krijgen zijn andere bijwerkingen gemeld bij ≥ 1% tot ≤ 2% van de patiënten: hyperlactacidemie/lactaat acidose, influenza, pneumonie, affectlabiliteit, apathie, tinnitus, pharyngolaryngeale pijn, cheilitis, verworven lipodistrofie en chromaturie.

Une analyse récente de toutes les études d’intervention de bonne qualité montre que l’effet sur le rapport LDL/HDLcholestérol est presque aussi marqué pour le mélange (1 :1) d’isomères de CLA que pour les acides gras trans mono-insaturés produits par l’industrie et que l’on n’observe pas de seuil net d’apport en dessous duquel l’effet ne serait pas observé (Brouwer IA et al, 2010).
Een recent onderzoek van alle kwaliteitsvolle interventiestudies toont aan dat het effect op de verhouding LDL-/HDLcholesterol vrijwel even uitgesproken is voor het mengsel (1 :1) van CLA-isomeren als voor de door de industrie vervaardigde eenvoudig onverzadigde transvetzuren en dat men geen duidelijke drempel voor inname kan onderscheiden waaronder dergelijk effect niet meer waargenomen kan worden (Brouwer IA et al, 2010).

Tableau 1) — sont la mortalité (25 études, soit 38,5 %), la durée d’hospitalisation (15 études, soit 23 %), les infections en général (12 études, soit 18,5 %), la défaillance polyviscérale (7 études, soit 10,8 %), la pneumonie (5 études, soit 7,7 %), la défaillance rénale (5 études, soit 7,7 %), l’oxygénation cérébrale, la VO 2 , la variation de pH, les pertes de sang, la récurrence de cancer, le TRALI, la thrombose veineuse profonde (TVP), la perfusion capillaire, la morbidité en général, la récupération post-transfusionnelle et la durée de ventilation.
Tabel 1) — zijn mortaliteit (25 studies of 38,5 %), hospitalisatieduur (15 studies of 23 %), infecties in het algemeen (12 studies of 18,5 %), MODS (7 studies of 10,8 %), pneumonie (5 studies of 7,7 %), nierfalen (5 studies of 7,7 %), cerebrale zuurstofvoorziening, VO 2 , pH-variatie, bloedverlies, terugkomen van kanker, TRALI, diep veneuze trombose (TVP), capillaire perfusie, morbiditeit in het algemeen, herstel na transfusie en ventilatieduur.

La qualité de l’air joue un rôle dans l’apparition d’infections comme les infections post-opératoires des plaies et l’aspergillose pulmonaire invasive (Ulrich et al., 2004; CTIN, 2002; CDC, 1999; WIP, 2005). Plusieurs études ont également montré que, suite à la production de poussières, les travaux de construction et de rénovation représentent un risque important de développer des infections fongiques (pulmonaires) et ce, principalement chez les immunodéprimés (Ulrich et al., 2004; CDC, 2000; Bartley, 2000).
In deze zin speelt de luchtkwaliteit een rol in het optreden van infecties, zoals postoperatieve wondinfecties en invasieve pulmonaire aspergillose (Ulrich et al., 2004; CTIN, 2002; CDC, 1999; WIP, 2005).