Vertaling van "monothérapie ont montré des effets antihypertenseurs comparables " (Frans → Nederlands) :

Des études réalisées avec Rasilez utilisé en monothérapie ont montré des effets antihypertenseurs comparables à ceux d’autres classes d’antihypertenseurs, dont les IEC et les ARAII. Comparé à un diurétique (hydrochlorothiazide - HCTZ), Rasilez 300 mg abaisse la pression artérielle systolique/diastolique de 17,0/12,3 mmHg en comparaison à 14,4/10,5 mmHg pour l’HCTZ 25 mg après 12 semaines de traitement.
Onderzoeken met een monotherapie van Rasilez hebben bloeddrukverlagende effecten aangetoond die vergelijkbaar zijn met andere klassen van antihypertensiva, met inbegrip van ACE-remmers en ARB’s. In vergelijking met een diureticum (hydrochloorthiazide – HCTZ) verlaagde Rasilez 300 mg de systolische/diastolische bloeddruk tot 17,0/12,3 mmHg, ten opzichte van 14,4/10,5 mmHg voor HCTZ 25 mg na een 12 weken durende behandeling.

Cette interaction observée n'a pas d'effet sur l'administration du valsartan et de l'hydrochlorothiazide en association, puisque les études cliniques contrôlées ont montré un effet antihypertenseur net, supérieur à celui obtenu avec une des deux substances actives administrées en monothérapie ou avec le placebo.
Deze waargenomen interactie heeft geen invloed op het gecombineerde gebruik van valsartan en hydrochloorthiazide, aangezien gecontroleerde klinische onderzoeken hebben aangetoond dat er een duidelijk antihypertensief effect optreedt dat groter is dan het effect dat verkregen wordt met één van beide werkzame bestanddelen alleen of met placebo.

Cette interaction observée n’a pas d’effet sur l’administration du valsartan et de l’hydrochlorothiazide en association, puisque les études cliniques contrôlées ont montré un effet antihypertenseur net, supérieur à celui obtenu avec une des deux substances actives administrées en monothérapie ou avec le placebo.
Deze waargenomen interactie heeft geen invloed op het gecombineerde gebruik van valsartan en hydrochloorthiazide, aangezien gecontroleerde klinische onderzoeken hebben aangetoond dat er een duidelijk antihypertensief effect optreedt dat groter is dan het effect dat verkregen wordt met één van beide werkzame bestanddelen alleen of met placebo.

La plupart des monothérapies ont montré une efficacité comparable et ont diminué en moyenne l’HbA1c de 1%, sauf la metformine, plus efficace que les inhibiteurs de la DPP-4.
De meeste monotherapieën waren eveneens vergelijkbaar werkzaam en verlaagden de HbA1c met gemiddeld 1%, behalve metformine dat werkzamer was dan DPP-4-inhibitoren.

Les données d’une étude clinique menée chez 107 patients ont montré qu’à l’exception des effets indésirables hématologiques et hépatiques (voir ci-dessous), la fréquence et la sévérité des effets indésirables ont été généralement comparables chez les patients atteints d’un SK et chez les patients porteurs d’autres tumeurs solides traités par le paclitaxel en monothérapie.
Behalve voor hematologische bijwerkingen en bijwerkingen van de lever (zie hieronder), zijn de frequentie en ernst van bijwerkingen over het algemeen gelijk bij KS-patiënten en patiënten die zijn behandeld met paclitaxelmonotherapie voor andere solide tumoren, op basis van een klinisch onderzoek waarin 107 patiënten waren opgenomen.

Étant donné que les différents antihypertenseurs ont un effet comparable, chaque antihypertenseur constitue un bon premier choix et en fonction des comorbidités ou effets indésirables attendus, on peut toujours opter pour un autre antihypertenseur 2,3 .
Aangezien de verschillende antihypertensiva een vergelijkbaar effect hebben, is elk antihypertensivum een goede eerste keus en kan in functie van comorbiditeit of te verwachten ongewenste effecten steeds geopteerd worden voor een ander antihypertensivum 2,3 .

Insuffisants rénaux (voir rubriques 4.2, 4.4 et 5.2) : Une analyse de la tolérance chez les patients traités par Xeloda en monothérapie (cancer colorectal) présentant une insuffisance rénale avant traitement a montré une augmentation de l'incidence des effets indésirables de grade 3 et 4 liés au traitement comparé aux patients dont la fonction rénale était normale (respectivement 36 % chez les patients sans insuffisance rénale n = 268, versus 41 % chez les patients avec une insuffisance rénale légère n = 257 et 54 % lorsque l'insuffisance rénale était modérée n = 59) (voir rubrique 5.2).
Patiënten met nierinsufficiëntie (zie rubriek 4.2, 4.4 en 5.2): Een analyse van de veiligheidsgegevens van patiënten behandeld met Xeloda monotherapie (colorectaalkanker) met een nierfunctiestoornis bij aanvang laat een toename van de incidentie zien van aan de behandeling gerelateerde graad 3 en 4 bijwerkingen vergeleken met patiënten met een normale nierfunctie (36% bij patiënten zonder nierfunctiestoornis n=268, versus 41% bij milde n=257 en 54% bij matige n=59, respectievelijk) (zie rubriek 5.2).

Patients âgés (voir rubrique 4.2) : Une analyse des données de tolérance chez des patients âgés de 60 ans ou plus traités par Xeloda en monothérapie et une analyse des patients traités par l'association Xeloda plus docétaxel ont montré une augmentation de l’incidence des effets indésirables de grade 3 et 4 ainsi que des effets indésirables graves liés au traitement, par rapport aux patients de moins de 60 ans.
Ouderen (zie rubriek 4.2): Een analyse van de veiligheidsgegevens van patiënten van ≥ 60 jaar behandeld met Xeloda monotherapie en een analyse van patiënten behandeld met Xeloda in combinatie met docetaxel laat een toename van de incidentie zien van aan de behandeling gerelateerde graad 3 en 4 bijwerkingen en aan de behandeling gerelateerde ernstige bijwerkingen in vergelijking met patiënten van < 60 jaar.

Bien que l'effet antihypertenseur ait été observé dans toutes les races étudiées, les patients noirs hypertendus (en général population hypertensive avec de faibles taux de rénine) ont une réponse en moyenne plus faible à une monothérapie par les inhibiteurs de l’ECA que les autres patients.
Hoewel de bloeddrukverlagende werking bij alle bestudeerde rassen tot uiting komt, vertonen zwarte hypertensiepatiënten (doorgaans een hypertensieve populatie met een lage reninespiegel) een zwakkere gemiddelde respons op monotherapie met een ACE-remmer dan niet-zwarte patiënten.

De petites études ont montré que l’effet antihypertenseur de la chlortalidone persiste plus longtemps que celui de l’hydrochlorothiazide à la même dose et qu’il est plus puissant 2,3,5 .
Kleine studies hebben aangetoond dat het bloeddrukverlagend effect van chloortalidon in eenzelfde dosis langer aanhoudt dan dat van hydrochloorthiazide en dat het ook groter is 2,3,5 .