Vertaling van "moxifloxacine entraînant une arthrotoxicité chez " (Frans → Nederlands) :

La plus faible dose orale de moxifloxacine entraînant une arthrotoxicité chez le jeune chien représente quatre fois la dose thérapeutique maximale recommandée de 400 mg (pour un poids corporel de 50 kg), exprimée en mg/kg, avec des concentrations plasmatiques deux à trois fois supérieures à celles obtenues à la dose thérapeutique maximale.
De laagste orale moxifloxacinedosis die toxisch was voor het gewricht van jonge honden lag een factor vier boven de aanbevolen maximale therapeutische dosis van 400 mg (uitgaande van 50 kg lichaamsgewicht) op basis van mg/kg, waarbij de plasmaconcentraties twee tot drie keer hoger waren dan die bij de maximale therapeutische dosis.

La dose orale de moxifloxacine la plus faible entraînant une arthrotoxicité chez le chien jeune correspond à quatre fois la dose thérapeutique maximale recommandée, de 400 mg (dans l'hypothèse d'un poids corporel de 50 kg), exprimée en mg/kg, avec des concentrations plasmatiques deux à trois fois supérieures à celles observées à la dose thérapeutique maximale.
De laagste orale dosis moxifloxacine, die gewrichtsaantasting in jonge honden teweegbracht, stemde overeen met vier maal de maximum aanbevolen therapeutische dosis van 400 mg (voor een lichaamsgewicht van 50 kg) uitgedrukt in mg/kg, met plasmaspiegels twee tot drie maal hoger dan deze bereikt met de maximum therapeutische dosis.

La moxifloxacine entraîne un allongement de l'intervalle QTc sur l’électrocardiogramme de certains patients.
Er is aangetoond dat moxifloxacine bij sommige patiënten het QTc-interval in het ECG verlengt.

Allongement de l’intervalle QTc et conditions cliniques potentiellement associées à un allongement de l’intervalle QTc La moxifloxacine entraîne un allongement de l'intervalle QTc sur l’électrocardiogramme de certains patients.
Verlenging van het QTc-interval en potentieel aan QTc-verlenging gerelateerde klinische aandoeningen Bij gebruik van moxifloxacine is bij enkele patiënten verlenging van het QTc-interval in het ECG gevonden.

Allongement de l’intervalle QTc et affections cliniques potentiellement liées à un allongement de l’intervalle QTc La moxifloxacine entraîne un allongement de l'intervalle QTc sur l’électrocardiogramme de certains patients.
Verlenging van het QTc-interval en klinische aandoeningen die mogelijks verband houden met een QTc-verlenging Bij gebruik van moxifloxacine is bij enkele patiënten verlenging van het QTc-interval in het ECG gevonden.

L'administration concomitante de charbon activé et d'une dose orale de 400 mg de moxifloxacine entraîne une inhibition prononcée de l'absorption du médicament et réduit la biodisponibilité systémique du médicament de plus de 80 %.
De concomitante toediening van actieve kool samen met een orale dosis van 400 mg moxifloxacine leidde tot een uitgesproken inhibitie van de absorptie van het geneesmiddel en een daling van de systemische beschikbaarheid van het geneesmiddel met meer dan 80%.

La résistance in vitro à la moxifloxacine se développe lentement par mutations successives entraînant des modifications des sites cibles des topoisomerase II, ADN gyrase et topoisomerase IV. La moxifloxacine est peu affectée par les mécanismes d’efflux actifs des microorganismes à Gram positif.
In vitro resistentie voor moxifloxacine wordt verworven via een stapsgewijs proces door modificaties van aangrijpingspunten in beide type II-topo-isomerasen, DNA gyrase en topoisomerase IV. Moxifloxacine is een zwak substraat voor actieve effluxmechanismen in Grampositieve micro-organismen.

Médicaments induisant un allongement de l’intervalle QT Pasiréotide doit être utilisé avec prudence chez les patients qui reçoivent des médicaments entraînant un allongement de l’intervalle QT tels que : antiarythmiques de classe Ia (par exemple quinidine, procaïnamide, disopyramide), antiarythmiques de classe III (par exemple amiodarone, dronédarone, sotalol, dofétilide, ibutilide), certains antibactériens (érythromycine intraveineuse, pentamidine injectable, clarithromycine, moxifloxacine), certains neuroleptiques (par exemple chlorpromazine, thioridazine, fluphénazine, pimozide, halopéridol, tiapride, amisulpride, sertindole, méthadone), certains antihistaminiques (par exemple terfénadine, astémizole, mizolastine), antipaludéens (par exemple chloroquine, halofantrine, luméfantrine), certains antifongiques (kétoconazole, sauf dans les shampoings) (voir également rubrique 4.4).
Geneesmiddelen die het QT-interval verlengen Pasireotide moet voorzichtig worden gebruikt bij patiënten die gelijktijdig worden behandeld met geneesmiddelen die het QT-interval verlengen, zoals klasse Ia-antiaritmica (bijvoorbeeld kinidine, procaïnamide, disopyramide), klasse III-antiaritmica (bijvoorbeeld amiodaron, dronedaron, sotalol, dofetilide, ibutilide), bepaalde antibacteriële middelen (intraveneus erytromycine, pentamidineinjectie, claritromycine, moxifloxacine), bepaalde antipsychotica (bijvoorbeeld chloorpromazine, thioridazine, flufenazine, pimozide, haloperidol, tiapride, amisulpride, sertindol, methadon), bepaalde antihistaminica (bijvoorbeeld terfenadine, astemizol, mizolastine), antimalariamiddelen (bijvoorbeeld chloroquine, halofantrine, lumefantrine), bepaalde antischimmelmiddelen (ketoconazol, behalve in shampoo) (zie ook rubriek 4.4).

Anti-arythmiques et autres substances susceptibles d’allonger l'intervalle QT Bosutinib doit être utilisé avec prudence chez les patients présentant, ou susceptibles de développer, un allongement de l'intervalle QT, notamment les patients sous anti-arythmiques tels que l'amiodarone, le disopyramide, le procaïnamide, la quinidine et le sotalol, ou d'autres médicaments pouvant entraîner un allongement de l'intervalle QT tels que la chloroquine, l'halofantrine, la clarithromycine, le dompéridone, l'halopéridol, la méthadone et la moxifloxacine (voir rubrique 4.4).
Anti-aritmica en andere stoffen die de QT kunnen verlengen Bosutinib dient met voorzichtigheid te worden gebruikt bij patiënten die een verlenging van de QT hebben of kunnen krijgen, onder wie die patiënten die anti-aritmica gebruiken, zoals amiodaron, disopyramide, procaïnamide, quinidine en sotalol, of andere geneesmiddelen die tot QT-verlenging kunnen leiden, zoals chloroquine, halofantrine, claritromycine, domperidon, haloperidol, methadon en moxifloxacine (zie rubriek 4.4).