Vertaling van "multiplication par environ " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple
Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet

Définition: Trouble, caractérisé à un moment quelconque au cours de la maladie, mais pas nécessairement de façon simultanée, par des tics moteurs multiples et par un ou plusieurs tics vocaux. Le trouble s'aggrave habituellement durant l'adolescence et persiste souvent à l'âge adulte. Les tics vocaux sont souvent multiples, avec des vocalisations, des râclements de gorge, et des grognements explosifs et répétés et parfois une émission de mots ou de phrases obscènes, associés, dans certains cas, à une échopraxie gestuelle pouvant également être obscène (copropraxie).
Omschrijving: Een vorm van ticstoornis waarin er multipele motorische tics en één of meer vocale tics (hebben) bestaan, hoewel niet noodzakelijkerwijs tegelijkertijd. De stoornis verergert doorgaans tijdens de adolescentie en neigt te blijven bestaan tot op volwassen leeftijd. De vocale tics zijn dikwijls multipel met explosieve en herhaalde vocalisatie, keelschrapen, grommen en er kunnen obscene woorden of uitdrukkingen worden gebruikt. Soms gaat dit samen met gebaren (echopraxie) die eveneens een obsceen karakter kunnen hebben (copropraxie).

Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).
Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.

prolifération | multiplication
proliferatie | snelle vermenigvuldiging

myélome multiple | muyélome à prolifération cancéreuse
myelomatose | multipel botaantasting

bactériostatique (a et sm) | qui empêche la multiplication des micro-organismes
bacteriostaticum | stof die de toename van bacteriën belemmert

antiproliférant | qui empêche la prolifération | la multiplication
antiproliferatief | tegen snelle groei gericht

déficit multiple en sulfatases
juveniele sulfatidose, Austin-type

syndrome d'anomalies congénitales multiples-hypotonie-épilepsie type 2
multipele congenitale anomalieën, hypotonie, epileptische aanvallen-syndroom type 2

syndrome des ptérygiums multiples autosomique dominant
autosomaal dominant meervoudig pterygium-syndroom

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Lors d’une étude réalisée chez des volontaires sains, l’administration concomitante de répaglinide (une dose unique de 0,25 mg) et de ciclosporine (doses répétées de 100 mg) induisait une multiplication par environ 2,5 et 1,8 de l’ASC et de la Cmax du répaglinide, respectivement.
In een onderzoek bij gezonde vrijwilligers zorgde de gelijktijdige toediening van repaglinide (een eenmalige dosis van 0,25 mg) en ciclosporine (herhaaldelijke toediening van 100 mg) voor een toename van de AUC en Cmax van repaglinide met respectievelijk ongeveer 2,5 en 1,8.

L’effet a été progressivement diminué lors de l’administration d’une formulation à libération prolongée (augmentation de la C max d’environ 90 % et de l’ASC d’environ 70 %) ou lors de l’administration de doses multiples de vérapamil (augmentation de la C max d’environ 60 % et de l’ASC d’environ 50 %).
Het effect nam progressief af bij toediening van een preparaat met verlengde afgifte (toename van de C max van ongeveer 90% en AUC van ongeveer 70%) of bij toediening van meerdere doses verapamil (toename van de C max van ongeveer 60% en AUC van ongeveer 50%).

La prise d’un repas riche en graisses provoque une augmentation des concentrations maximales (C max ) d’environ 24 % après l’administration d’une dose unique et d’environ 20 % après l’administration de doses multiples ainsi qu’un retard d’environ 2 heures du temps nécessaire pour atteindre le pic de concentration chez des volontaires sains.
Het nuttigen van een vetrijke maaltijd induceerde een stijging van de maximale concentratie (C max ) van circa 24% optredend na toediending van een enkelvoudige dosis en van circa 20% na toediening van meervoudige doses en een vertraging van ongeveer 2 uur van het moment waarop de maximale concentratie wordt bereikt bij gezonde vrijwilligers.

Un myélome multiple se développe après de nombreuses années chez environ 20 % des patients atteints de MGUS.
Een multipel myeloom komt tot ontwikkeling na talrijke jaren bij ongeveer 20% van de mensen met een MGUS.

Élimination La demi-vie plasmatique du pomalidomide est d’environ 9,5 heures chez les volontaires sains et d’environ 7,5 heures chez les patients atteints d’un myélome multiple.
Eliminatie Pomalidomide wordt geëlimineerd met een mediane plasmahalfwaardetijd van ongeveer 9,5 uur in gezonde proefpersonen en ongeveer 7,5 uur in patiënten met multipel myeloom.

La demi-vie moyenne d’élimination plasmatique est d’environ 34 heures (après dose unique) et d’environ 36 à 39 heures (après doses multiples).
CMA wordt geëlimineerd uit het plasma met een gemiddelde hallwaardetijd van ongeveer 34 uren (na een enkelvoudige dosis) en ongeveer 36-39 uren (na verschillende dosissen).

● Ciclosporine (substrat du CYP3A4) : Un traitement concomitant par 200mg de fluconazole par jour et de la ciclosporine (2,7 mg/kg/jour) a entraîné une multiplication de l’ASC par 1,8 environ et une réduction de la clairance d’environ 55%.
Ciclosporine (CYP3A4 substraat): Bij een gelijktijdige behandeling met 200 mg fluconazol per dag en ciclosporine (2,7 mg/kg/dag) verhoogde de AUC voor ciclosporine met een factor van ongeveer 1,8 en verminderde de klaring met ongeveer 55 %.

Le vandétanib s’accumule selon un facteur multiplicateur d’environ 8 lors d’administrations multiples, l’état d’équilibre étant atteint à partir d’environ 2 mois.
Vandetanib accumuleert ongeveer 8-voudig na meervoudige doseringen met een steady-state die na ongeveer 2 maanden wordt bereikt.

Dronédarone : lorsque le dabigatran etexilate et la dronédarone ont été administrés simultanément, les valeurs totales de l’ASC0-∞ et de la Cmax du dabigatran ont augmenté d’environ 2,4-fois et 2,3-fois (+ 136 % et 125 %) respectivement, après administration multiple de dronédarone à 400 mg deux fois par jour, et d’environ 2,1-fois et 1,9-fois (+ 114 % et 87 %) respectivement, après une dose unique de 400 mg.
Ketoconazol: Ketoconazol verhoogde de totale AUC 0-∞ en C max -waardes van dabigatran met respectievelijk 138% and 135% na een enkelvoudige orale dosis van 400 mg, en met respectievelijk 153% en 149% na meervoudige orale toediening van 400 mg ketoconazol eenmaal daags. Ketoconazol had geen invloed op de tijd tot piekwaarde, eindhalfwaarde- en gemiddelde verblijftijd (zie rubriek 4.4).

Ritonavir L’administration concomitante d’une dose orale unique de 5 mg de linagliptine et de doses orales multiples de 200 mg de ritonavir, un puissant inhibiteur de la glycoprotéine P et du CYP3A4, a augmenté d’environ deux fois l’ASC et trois fois la C max de la linagliptine. Les concentrations de la fraction libre, qui sont généralement inférieures à 1 % à la dose thérapeutique de la linagliptine, ont été augmentées de 4 à 5 fois après l’administration concomitante avec le ritonavir.
Rifampicine Meervoudige gelijktijdige toediening van 5 mg linagliptine met rifampicine, een sterke inductor van P-glycoproteïne en CYP3A4, leidde tot een verlaagde steady-state AUC en C max van linagliptine met respectievelijk 39,6% en 43,8% en een met circa 30% verlaagde DPP-4-remming bij de dalconcentratie.