Vertaling van "national estime inopportun " (Frans → Nederlands) :

Sur le plan déontologique, le Conseil national estime inopportun qu’un omnipraticien soit engagé, en qualité de membre du personnel, par un groupe de médecins hospitaliers, pour lui faire exécuter une partie de leurs tâches, en l’occurrence, le « travail de salle ».
Op deontologisch vlak acht de Nationale Raad het ongepast dat een algemeen geneeskundige als personeelslid in dienst wordt genomen door een groep ziekenhuisartsen met als opdracht een deel van de taken van die ziekenhuisartsen, namelijk het “zaalwerk”, uit te voeren.

Si le Conseil national estime qu'il est inopportun de voir siéger à la présidence d'un conseil disciplinaire un dirigeant d'une organisation de défense professionnelle, d'un syndicat quel qu'il soit, un mandataire politique etc., il ne pourrait admettre une interdiction d'éligibilité envers quiconque.
Alhoewel de Nationale Raad het niet opportuun acht dat het voorzitterschap van een tuchtcollege wordt toevertrouwd aan een leidinggevend figuur van een vereniging voor beroepsverdediging, van welk syndikaat ook, of aan een politiek mandataris, kan toch niet aanvaard worden dat aan bepaalde geneesheren een verbod van verkiesbaarheid wordt opgelegd.

Le Conseil national estime qu'une telle conférence de presse est en ce moment inopportune.
Een welkdanige persconferentie komt de Nationale Raad op dit ogenblik inopportuun voor.

Hormis les cas d’urgence où il est évident qu’un médecin doit intervenir, les situations d’exception prévues par l’article 29 de la loi sur les accidents du travail du 10 avril 1971 et celles prévues par des règlements administratifs, le Conseil national estime qu’il est inopportun que des médecins actifs dans le secteur public, qu’ils soient médecins statutaires, contractuels ou indépendants au sein d’une administration, donnent des soins aux membres du personnel.
Buiten de spoedgevallen waarin het evident is dat een arts ingrijpt, de uitzonderingssituaties vastgelegd bij artikel 29 van de Arbeidsongevallenwet van 10 april 1971 en de uitzonderingsgevallen vastgelegd in administratieve reglementen, vindt de Nationale Raad het niet aangewezen dat artsen actief in de openbare sector, ongeacht of ze statutair, contractueel of zelfstandig werken binnen een administratie, zorg verstrekken aan personeelsleden.