Traduction de «nausées environ » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

nausée | nausée
nausea | misselijkheid

nausées matinales
ochtendmisselijkheid

Définition: Crainte d'être dévisagé par d'autres personnes, entraînant un évitement des situations d'interaction sociale. Les phobies sociales envahissantes s'accompagnent habituellement d'une perte de l'estime de soi et d'une peur d'être critiqué. Les phobies sociales peuvent se manifester par un rougissement, un tremblement des mains, des nausées ou un besoin urgent d'uriner, le patient étant parfois convaincu que l'une ou l'autre de ces manifestations secondaires constitue le problème primaire. Les symptômes peuvent évoluer vers des attaques de panique. | Anthropophobie Névrose sociale
Omschrijving: Angst voor kritische beoordeling door anderen die leidt tot vermijding van sociale situaties. Ernstiger sociale-fobieën gaan doorgaans gepaard met weinig zelfwaardering en angst voor kritiek. Zij kunnen worden gepresenteerd als klachten over blozen, trillende handen, misselijkheid of aandrang tot plassen, terwijl de patiënt er soms van overtuigd is dat een van deze secundaire uitingen van zijn angst het primaire probleem is. De symptomen kunnen de intensiteit aannemen van paniekaanvallen. | Neventerm: | antropofobie | sociale angst | sociale neurose

Définition: Vomissements répétés survenant au cours d'un trouble dissociatif (F44.-) et d'une hypocondrie (F45.2), et qui ne sont pas exclusivement imputables à une des affections classées en dehors de ce chapitre. Ce code peut également être utilisé en complément du code O21.- (vomissements incoercibles au cours de la grossesse), quand des facteurs émotionnels sont au premier plan dans la survenue de nausées et de vomissements récurrents au cours de la grossesse. | Vomissements psychogènes
Omschrijving: Herhaaldelijk braken dat voorkomt bij dissociatieve stoornissen (F44.-) en hypochondrische stoornis (F45.2) en dat niet louter is te wijten aan aandoeningen die buiten dit hoofdstuk zijn geclassificeerd. Deze subcategorie kan eveneens gebruikt worden als aanvulling op O21.- (buitensporig braken tijdens de zwangerschap) indien emotionele factoren op de voorgrond staan als oorzaak van recidiverende misselijkheid en braken tijdens de zwangerschap. | Neventerm: | psychogeen braken

nausées et vomissements
misselijkheid en braken

nausées
misselijkheid

enseignement sur les soins d'une nausée
educatie over zorg bij misselijkheid

évaluation des soins d'une nausée
evalueren van zorg bij misselijkheid

gestion des soins d'une nausée
management van misselijkheid

Définition: Trouble de l'alimentation caractérisé par des manifestations variées, habituellement spécifique de la première et de la deuxième enfance. Il implique en général un refus alimentaire et des caprices alimentaires excessifs, alors que la nourriture est appropriée, que l'entourage est adéquat, et qu'il n'y a pas de maladie organique. Le trouble peut s'accompagner d'une rumination (d'une régurgitation répétée de nourriture non accompagnée de nausées ou d'une maladie gastro-intestinale). | Mérycisme de l'enfance
Omschrijving: Een eetstoornis met wisselende symptomatologie doorgaans specifiek voor de vroege kinderjaren. Zij behelst over het algemeen voedselweigering en buitensporige kieskeurigheid bij aanwezigheid van voldoende voedselaanbod, een redelijk competente verzorger en in de afwezigheid van een organische ziekte. De toestand gaat al dan niet samen met ruminatie (d.w.z. herhaalde regurgitatie zonder misselijkheid of gastro-intestinale ziekte). | Neventerm: | ruminatiestoornis bij jonge kinderen

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Au cours des essais cliniques menés auprès de patients présentant un syndrome des jambes sans repos, les effets indésirables les plus fréquemment observés ont été les nausées (environ 30% des patients).
In klinische proeven met rusteloze benensyndroom was misselijkheid de meest voorkomende bijwerking gerelateerd aan de medicatie (ongeveer 30% van de patiënten).

Les réactions indésirables les plus fréquentes considérées comme étant liées au traitement ont été les maux de tête, rencontrés chez environ 14 % des patients, les palpitations, chez environ 9 %, la rétention aqueuse et les nausées, chez environ 6 %, et les diarrhées chez 5 %.
De vaakst gerapporteerde aan het geneesmiddel gerelateerde bijwerkingen waren hoofdpijn, bij ongeveer 14% van de patiënten, palpitaties, bij ongeveer 9% van de patiënten, vochtretentie en misselijkheid, beide bij ongeveer 6% van de patiënten, en diarree bij 5% van de patiënten.

Les réactions médicamenteuses indésirables les plus souvent rapportées en association avec le traitement par Gemcitabine incluent : nausées avec ou sans vomissements, élévation des taux de transaminases hépatiques (AST/ALT) et de phosphatase alcaline, des effets rapportés chez environ 60 % des patients ; protéinurie et hématurie, des effets rapportés chez environ 50 % des patients ; dyspnée, un effet rapporté chez 10 à 40 % des patients (incidence la plus élevée chez les patients atteints de cancer pulmonaire) ; des éruptions cutanées allergiques surviennent chez environ 25 % des patients et sont associées à un prurit chez 10 % des patients.
De meest frequent gemelde bijwerkingen bij behandeling met gemcitabine omvatten: misselijkheid met of zonder braken, stijging van levertransaminasen (AST/ALT) en alkalisch fosfatase, die gerapporteerd werd bij ongeveer 60% van de patiënten; proteïnurie en hematurie die gerapporteerd werd bij ongeveer 50% van de patiënten; dyspnoe die gerapporteerd werd bij 10-40% van de patiënten (hoogste incidentie bij longkankerpatiënten); allergische huiduitslag treedt op bij ongeveer 25% van de patiënten en is geassocieerd met jeuk bij 10% van de patiënten.

Les effets indésirables les plus fréquemment rapportées lors de traitements par Levodopa/Carbidopa/Entacapone Sandoz sont les suivantes : dyskinésies, chez environ 19% des patients; symptômes digestifs, notamment nausées et diarrhées, chez respectivement près de 15% et 12% des patients, douleurs musculaires, musculo-squelettiques et du tissu conjonctif, chez environ 12% des patients et, enfin, coloration brun-rougeâtre des urines non cliniquement significative (chromaturie) chez environ 10% des patients.
De meest frequent gemelde bijwerkingen bij gebruik van Levodopa/Carbidopa/Entacapone Sandoz zijn dyskinesieën die voorkwamen bij ongeveer 19% van de patiënten; gastro-intestinale symptomen inclusief misselijkheid en diarree kwamen voor bij respectievelijk ongeveer 15% en 12% van de patiënten; spierpijn, skeletspierpijn en bindweefselpijn kwam voor bij ongeveer 12% van de patiënten en onschadelijke roodachtig-bruine verkleuring van de urine (chromaturie) kwam voor bij ongeveer 10% van de patiënten.

Les réactions médicamenteuses indésirables les plus souvent rapportées en association avec le traitement par gemcitabine incluent : nausées avec ou sans vomissements, élévation des taux de transaminases hépatiques (AST/ALT) et de phosphatase alcaline, des effets rapportés chez environ 60 % des patients ; protéinurie et hématurie, des effets rapportés chez environ 50 % des patients ; dyspnée, un effet rapporté chez 10 à 40 % des patients (incidence la plus élevée chez les patients atteints de cancer pulmonaire) ; des éruptions cutanées allergiques surviennent chez environ 25 % des patients et sont associées à un prurit chez 10 % des patients.
De meest frequent gerapporteerde bijwerkingen bij de behandeling met gemcitabine zijn: misselijkheid met of zonder braken, gestegen levertransaminasen (AST/ALT) en alkalisch fosfatase, gemeld bij ongeveer 60% van de patiënten; proteïnurie en hematurie gemeld bij ongeveer 50% van de patiënten; dyspnoe gemeld bij 10-40% van de patiënten (hoogste incidentie bij patiënten met longcarcinoom); allergische huiduitslag treedt op bij ongeveer 25% van de patiënten en is bij 10% van de patiënten geassocieerd met jeuk.

Les effets indésirables liés au traitement par gemcitabine les plus couramment rapportés sont des nausées, accompagnées ou non de vomissements, une élévation des taux des transaminases hépatiques (ASAT/ALAT) et des phosphatases alcalines, chez environ 60% des patients ; une protéinurie et une hématurie chez environ 50% des patients ; une dyspnée chez 10 à 40% des patients (plus forte incidence chez les patients atteints d’un cancer du poumon) ; des éruptions cutanées de nature allergique surviennent chez environ 25% des patients, et sont associées à un prurit chez 10% des patients.
De meeste gemelde bijwerkingen bij behandeling met gemcitabine zijn onder meer: misselijkheid met of zonder braken, verhoogde levertransaminasen (ASAT/ALAT) en alkalische fosfatase, gemeld bij ongeveer 60% van de patiënten, proteïnurie en hematurie gemeld bij ongeveer 50% van de patiënten, dyspneu gemeld bij 10-40 % van de patiënten (hoogste incidentie bij patiënten met longcarcinoom) en allergische huiduitslag die zich voordoet bij ongeveer 25% van de patiënten en bij 10% van de patiënten gepaard gaat met jeuk.

Les réactions médicamenteuses les plus fréquemment rapportées en relation avec le traitement par la gemcitabine sont notamment : nausées avec ou sans vomissements, élévation des transaminases hépatiques (ASAT/ALAT) et de la phosphatase alcaline, rapportées chez environ 60% des patients ; protéinurie et hématurie, rapportées chez environ 50% des patients ; dyspnée rapportée chez 10 à 40% des patients (incidence plus élevée chez les patients atteints de cancer bronchique) ; éruptions cutanées allergiques survenant chez environ 25% des patients et qui sont associées à des démangeaisons chez 10% des patients.
De meest gemelde bijwerkingen bij behandeling met gemcitabine zijn onder meer: misselijkheid met of zonder braken, verhoogde levertransaminasen (ASAT/ALAT) en alkalische fosfatase, gemeld bij ongeveer 60 % van de patiënten, proteïnurie en hematurie gemeld bij ongeveer 50 % van de patiënten, dyspneu gemeld bij 10-40 % van de patiënten (hoogste incidentie bij patiënten met longcarcinoom) en allergische huiduitslag die zich voordoet bij ongeveer 25 % van de patiënten en bij 10 % van de patiënten gepaard gaat met jeuk.

Les effets indésirables les plus fréquemment rapportés en association avec le traitement par la gemcitabine incluent : nausées avec ou sans vomissements ; élévation des transaminases hépatiques (AST/ALT) et des phosphatases alcalines, rapportée chez environ 60% de patients ; protéinurie et hématurie rapportées chez environ 50% des patients ; dyspnée rapportée chez 10 à 40% des patients (incidence la plus élevée chez les patients atteints d’un cancer du poumon) ; des éruptions cutanées allergiques surviennent chez environ 25% des patients et sont associées à un prurit chez 10% des patients.
De vaakst gemelde bijwerkingen als gevolg van gemcitabine zijn: misselijkheid met of zonder braken, verhoogde levertransaminasen (AST/ALT) en alkalisch fosfatase, gemeld bij ongeveer 60% van de patiënten; proteïnurie en hematurie, gemeld bij ongeveer 50% van de patiënten; dyspneu, gemeld bij 10-40% van de patiënten (hoogste incidentie bij longkankerpatiënten); allergische huiduitslag komt voor bij ongeveer 25% van de patiënten en gaat gepaard met jeuk bij 10% van de patiënten.

Les effets indésirables le plus fréquemment signalés sous un traitement par gemcitabine comprennent : nausées, accompagnées ou non de vomissements, et élévation des taux des transaminases hépatiques (aspartate aminotransférase (ASAT) ou alanine aminotransférase (ALAT)) et des phosphatases alcalines, chez environ 60 % des patients ; protéinurie et hématurie dans environ 50 % des cas ; dyspnée chez 10 à 40 % des patients (la plus forte incidence concerne les patients atteints d’un cancer du poumon) ; éruptions cutanées de nature allergique dans environ 25 % des cas, associées à un prurit chez 10 % des patients.
De meest gemelde bijwerkingen bij behandeling met gemcitabine zijn onder meer: misselijkheid met of zonder braken, verhoogde levertransaminasen (aspartaat aminotransferase (ASAT)/alanine aminotransferase (ALAT)) en alkalische fosfatase, gemeld bij ongeveer 60 % van de patiënten, proteïnurie en hematurie gemeld bij ongeveer 50 % van de patiënten, dyspneu gemeld bij 10-40 % van de patiënten (hoogste incidentie bij patiënten met longcarcinoom) en allergische huiduitslag die zich voordoet bij ongeveer 25 % van de patiënten en bij 10 % van de patiënten gepaard gaat met jeuk.

Les effets indésirables rapportés avec le dexrazoxane ont été ceux habituellement observés avec une chimiothérapie standard : nausées/vomissements chez environ un tiers des patients, neutropénie et thrombocytopénie chez environ la moitié des patients, plus rarement augmentation des transaminases hépatiques (ALAT/ASAT).
De bijwerkingen waren typisch voor standaard chemotherapie en ook voor dexrazoxaan: Misselijkheid/overgeven bij ongeveer een derde van de patiënten, neutropenie en thombocytopenie bij ongeveer de helft van de patiënten, verhoogde concentraties leverenzymen (ALAT/ASAT) waren zeldzamer.