Traduction de «nog niet vertrouwd zijn » (Français → Néerlandais) :

Vertrouwenspersonen, preventieadviseurs psychosociale aspecten, vormingsverantwoordelijken en leidinggevenden, HR-medewerkers Vertrouwenspersonen uit diverse sectoren die nog niet vertrouwd zijn met de wetgeving of die nog niet geïnformeerd werden over de wetswijzigingen sinds 2007.
Vertrouwenspersonen, preventieadviseurs psychosociale aspecten, vormingsverantwoordelijken en leidinggevenden, HRmedewerkers Vertrouwenspersonen uit diverse sectoren die nog niet vertrouwd zijn met de wetgeving of die nog niet geïnformeerd werden over de wetswijzigingen sinds 2007.

Overwegende dat het " moeilijk te herstellen ernstig nadeel op moreel vlak" al evenmin aannemelijk wordt gemaakt; dat vooreerst moeilijk valt in te zien, en ook niet wordt aangetoond, dat de verzoekende naamloze vennootschap als rechtspersoon een puur immaterieel leed ondervindt van de beweerde " veroordeling tot tweede klasse van de statinemarkt" , de eveneens beweerde " stiefmoederlijke behandeling" door de Belgische overheid, en de gevreesde negatieve perceptie door de geneesheren, en dat dit daarenboven nog ernstig en moeilijk te herstellen zou zijn; dat het feit dat het geneesmiddel van de verzoekende partij niet in dezelfde categorie als de concurrenten wordt ondergebracht en aan de specifieke controle a posteriori onderworpen blijft omwille van het feit dat het te duur is voor de ziekteverzekering, trouwens geen ongunstige beoordeling van de intrinsieke kwaliteiten ervan inhoudt en dus ook geen " veroordeling" of " stiefmoederlijke behandeling" ; dat ten slotte van de geneesheren die de desbetreffende geneesmiddelen voorschrijven, mag worden verwacht dat zij " de top van de statines" van de rest van de statines zullen kunnen blijven onderscheiden, ook wanneer het product van de verzoekende partij, in tegenstelling tot concurrerende geneesmiddelen, onderworpen blijft aan een specifieke a posteriori controle;
Overwegende dat het “moeilijk te herstellen ernstig nadeel op moreel vlak” al evenmin aannemelijk wordt gemaakt; dat vooreerst moeilijk valt in te zien, en ook niet wordt aangetoond, dat de verzoekende naamloze vennootschap als rechtspersoon een puur immaterieel leed ondervindt van de beweerde “veroordeling tot tweede klasse van de statinemarkt”, de eveneens beweerde “stiefmoederlijke behandeling” door de Belgische overheid, en de gevreesde negatieve perceptie door de geneesheren, en dat dit daarenboven nog ernstig en moeilijk te herstellen zou zijn; dat het feit dat het geneesmiddel van de verzoekende partij niet in dezelfde categorie als de concurrenten wordt ondergebracht en aan de specifieke controle a posteriori onderworpen blijft omwille van het feit dat het te duur is voor de ziekteverzekering, trouwens geen ongunstige beoordeling van de intrinsieke kwaliteiten ervan inhoudt en dus ook geen “veroordeling” of “stiefmoederlijke behandeling”; dat ten slotte van de geneesheren die de desbetreffende geneesmiddelen voorschrijven, mag worden verwacht dat zij “de top van de statines” van de rest van de statines zullen kunnen blijven onderscheiden, ook wanneer het product van de verzoekende partij, in tegenstelling tot concurrerende geneesmiddelen, onderworpen blijft aan een specifieke a posteriori controle;

In de memorie van wederantwoord voegt de verzoekster toe dat in de bestreden beslissing wordt verwezen naar artikel 174, eerste lid, 6°, van de ZIV-wet, hoewel deze wetsbepaling volgens de verwerende partij en volgens het arrest nr. 176.303 van de Raad van State niet van toepassing is op de verhouding tussen zorgverlener en RIZIV, doch wel op de verhouding tussen verzekeringsinstelling en verzekerde, en dat die verwijzing nog moeilijker te begrijpen is indien men in rekening brengt dat het niet de verzekeringsinstellingen zijn die na een “veroordeling”, door het Comité of de Kamer van Beroep de invordering doen van de verschuldigde gelden, doch wel in eerste instantie het RIZIV zelf.
In de memorie van wederantwoord voegt de verzoekster toe dat in de bestreden beslissing wordt verwezen naar artikel 174, eerste lid, 6°, van de ZIV-wet, hoewel deze wetsbepaling volgens de verwerende partij en volgens het arrest nr. 176.303 van de Raad van State niet van toepassing is op de verhouding tussen zorgverlener en RIZIV doch wel op de verhouding tussen verzekeringsinstelling en verzekerde, en dat die verwijzing nog moeilijker te begrijpen is indien men in rekening brengt dat het niet de verzekeringsinstellingen zijn die na een “veroordeling”, door het Comité of de Kamer van Beroep de invordering doen van de verschuldigde gelden, doch wel in eerste instantie het RIZIV zelf.

Er is geen verschil inzake zorgconsumptie naargelang de categorie van rechthebbenden (zelfstandig, werknemer, rechthebbenden op de verhoogde verzekeringstegemoetkoming of niet), wat wel het geval was toen het stelsel de “kleine risico’s” voor de zelfstandigen nog niet dekte.
On ne constate pas de différence de consommation selon la catégorie de bénéficiaires (indépendant, salarié, bénéficiaire de l’intervention majorée ou non), alors que c’était le cas avant l’extension de la couverture « petits risques » aux indépendants.

Veel van die initiatieven zijn recent en kunnen nog niet correct worden bestudeerd.
Beaucoup de ces initiatives sont récentes et ne peuvent pas encore être correctement étudiées.

Overwegende, wat de aangevoerde materiële nadelen betreft, dat die erop neerkomen dat de verzoekende partij " een belangrijk deel van de markt definitief dreigt te verliezen" ; dat die partij, die deel uitmaakt van " een internationaal concern dat actief is in het onderzoek naar, de ontwikkeling van, en het op de markt brengen van geneesmiddelen" , echter geen enkel gegeven verschaft omtrent het aandeel dat het geneesmiddel A. vertegenwoordigt in haar globaal geneesmiddelenpakket, zodat geenszins blijkt dat, zelfs in de veronderstelling dat de marktpositie van dat geneesmiddel ernstig in het gedrang zou worden gebracht - waarbij evenwel in rekening dient te worden gebracht dat de verzoekende partij hoe dan ook nog altijd over de registratie beschikt van dat geneesmiddel in een verpakking van 30 tabletten en in een siroopversie -, de onmiddellijke tenuitvoerlegging van de bestreden beslissing haar voortbestaan bedreigt; dat derhalve niet is aangetoond dat dit financieel nadeel ernstig en moeilijk te herstellen is, ook al kan het thans, zoals in principe steeds het geval is met een verlies van marktaandeel, moeilijk precies becijferd worden;
Overwegende, wat de aangevoerde materiële nadelen betreft, dat die erop neerkomen dat de verzoekende partij “een belangrijk deel van de markt definitief dreigt te verliezen”; dat die partij, die deel uitmaakt van “een internationaal concern dat actief is in het onderzoek naar, de ontwikkeling van, en het op de markt brengen van geneesmiddelen”, echter geen enkel gegeven verschaft omtrent het aandeel dat het geneesmiddel A. vertegenwoordigt in haar globaal geneesmiddelenpakket, zodat geenszins blijkt dat, zelfs in de veronderstelling dat de marktpositie van dat geneesmiddel ernstig in het gedrang zou worden gebracht – waarbij evenwel in rekening dient te worden gebracht dat de verzoekende partij hoe dan ook nog altijd over de registratie beschikt van dat geneesmiddel in een verpakking van 30 tabletten en in een siroopversie -, de onmiddellijke tenuitvoerlegging van de bestreden beslissing haar voortbestaan bedreigt; dat derhalve niet is aangetoond dat dit financieel nadeel ernstig en moeilijk te herstellen is, ook al kan het thans, zoals in principe steeds het geval is met een verlies van marktaandeel, moeilijk precies becijferd worden;

Uit de verdere analyse voor de individuele feedback over niet-zwangere vrouwen met pyelonefritis, een relatief homogene groep waar in principe bovenstaande factoren zelden als verklaring kunnen aangehaald worden, blijkt nog steeds een belangrijke interhospitaalvariabiliteit te bestaan die sommige ziekenhuizen na deze feedback tot reflectie zal aanzetten.
Uit de verdere analyse voor de individuele feedback over nietzwangere vrouwen met pyelonefritis, een relatief homogene groep waar in principe bovenstaande factoren zelden als verklaring kunnen aangehaald worden, blijkt nog steeds een belangrijke interhospitaalvariabiliteit te bestaan die sommige ziekenhuizen na deze feedback tot reflectie zal aanzetten.

Anderzijds is het niet realistisch te stellen dat appellant nog administratieve taken zou kunnen uitvoeren, rekening gehouden met zijn leeftijd (57 jaar op het ogenblik van de beslissing en thans 61 jaar) en zijn beperkte beroepsopleiding en daarenboven met zijn aandachts- en concentratiestoornissen.
Anderzijds is het niet realistisch te stellen dat appellant nog administratieve taken zou kunnen uitvoeren, rekening gehouden met zijn leeftijd (57 jaar op het ogenblik van de beslissing en thans 61 jaar) en zijn beperkte beroepsopleiding en daarenboven met zijn aandachts- en concentratie-stoornissen.

Te dezen vervulde geïntimeerde de vereisten wettelijke voorwaarden niet om op/vanaf 1 december 2000 gerechtigd te zijn op arbeidsongeschiktheidsuitkeringen; het Hof verwijst naar hetgeen hij dienaangaande reeds overwogen en beoordeeld heeft in verband met de " voorafbestaande toestand" (zie hoger, V. 2-3-4), zonder dat dit thans nog herhaling behoeft.
Te dezen vervulde geïntimeerde de vereisten wettelijke voorwaarden niet om op/vanaf 1 december 2000 gerechtigd te zijn op arbeidsongeschiktheidsuitkeringen; het Hof verwijst naar hetgeen hij dienaangaande reeds overwogen en beoordeeld heeft in verband met de “voorafbestaande toestand” (zie hoger, V. 2-3-4), zonder dat dit thans nog herhaling behoeft.