Traduction de «nombre de pathologies acceptées et traitées » (Français → Néerlandais) :

1) Pathologies : nombre de pathologies acceptées et traitées via le FNRSH étaient méconnues de l’INAMI et certaines, de plus, ont pris une expansion considérable (implants cochléaires, troubles cognitifs, troubles de développement, dysphasie, .).
1) Pathologieën: veel pathologieën die via het RSRMV werden aanvaard en behandeld, werden door het RIZIV niet erkend, en bovendien zijn sommige aanzienlijk uitgebreid (cochleaire implantaten, cognitieve stoornissen, ontwikkelingsstoornissen, dysfasie,.).

Avec le vieillissement de la population, la réadaptation cardiaque s’adresse aussi à des patients plus âgés qui présentent des complications graves (insuffisance cardiaque compensée, angor résiduel sévère, arythmies malignes traitées par un défibrillateur interne, cardiomyopathies traitées par un stimulateur de resynchronisation ventriculaire ) ainsi que nombres de pathologies associées (vasculaires, neurologiques etc.).
Tengevolge van de vergrijzing van de bevolking spitst de cardiale revalidatie zich eveneens toe op oudere patiënten met ernstige complicaties (gecompenseerde hartinsufficiëntie, ernstige residuele angor, kwaadaardige aritmieën die met een inwendige defibrillator behandeld worden, cardiomyopathieën die behandeld worden met een stimulator voor ventriculaire resynchronisatie) , alsook de verwante (vasculaire, neurologische, enz. ) pathologieën.

Hennequin et collaborateurs résument un certain nombre de constatations de la littérature internationale: les personnes limitées mentalement qui vivaient en institution, avaient en comparaison avec la population normale la même incidence de caries, mais un nombre plus élevé de pathologies non traitées et une moins bonne hygiène buccodentaire alors que les personnes limitées mentalement qui ne vivaient pas en institutions avaient, en comparaison avec la population générale une incidence de caries comparable à plus élevée.[Hennequin et al., 2000].
Hennequin en medewerkers vatten een aantal bevindingen uit de internationale literatuur samen: personen met mentale beperkingen die in voorzieningen woonden, hadden in vergelijking met de algemene populatie weliswaar dezelfde cariësincidentie, maar een hogere graad van onbehandelde pathologie en een minder goede mondhygiëne terwijl men bij personen met mentale beperkingen die niet in voorzieningen woonden in vergelijking met de algemene populatie een vergelijkbare tot hogere cariësincidentie zag [Hennequin et al., 2000].