Si ce rapport souligne “que le texte n’impose pas une obligation, mais laisse au juge le choix d’imposer ou pas une consignation” (Doc. parl., Ch., 2005-2006, DOC 51-2549/001, p. 45), il précise toutefois :
Hoewel in dat verslag wordt onderstreept “dat de tekst geen verplichting oplegt, maar de rechter de keuze laat om al dan niet tot consignatie over te gaan” (Parl. St., Kamer, 2005-2006, DOC 51‐2549/001, p. 45), wordt evenwel gepreciseerd: