Vertaling van "observations cliniques semblent " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

clinique (a et sf) | basé sur l'observation (du malade)
klinisch | onmiddellijk zichtbaar

Définition: Cette catégorie est différente des autres dans la mesure où sa Définition: ne repose pas exclusivement sur les symptomes et l'évolution, mais également sur l'un ou l'autre des deux facteurs étiologiques suivants: un événement particulièrement stressant entraînant une réaction aiguë à un facteur de stress, ou un changement particulièrement marquant dans la vie du sujet, comportant des conséquences désagréables et durables et aboutissant à un trouble de l'adaptation. Des facteurs de stress psychosociaux relativement peu sévères parmi les événements de la vie ( life events ) peuvent précipiter la survenue ou influencer le tableau clinique d'un grand nombre de troubles classés ailleurs dans ce chapitre, mais il n'est pas toujours possible de leur attribuer un rôle étiologique, d'autant plus qu'il faut prendre en considération des facteurs de vulnérabilité, souvent idiosyncrasiques, propres à chaque individu. En d'autres termes, ces événements de la vie ne sont ni nécessaires ni suffisants pour expliquer la survenue et la nature du trouble observé. En revanche, on admet que les troubles réunis dans cette catégorie sont toujours la conséquence directe d'un facteur de stress aigu important ou d'un traumatisme persistant. Les événements stressants ou les circonstances pénibles persistantes constituent le facteur causal primaire et essentiel, en l'absence duquel le trouble ne serait pas survenu. Les troubles réunis dans ce chapitre peuvent ainsi être considérés comme des réponses inadaptées à un facteur de stress sévère ou persistant dans la mesure où ils interfèrent avec des mécanismes adaptatifs efficaces et conduisent ainsi à des problèmes dans la fonction sociale.
Omschrijving: Deze categorie verschilt van andere in zoverre dat zij stoornissen omvat die niet alleen kunnen worden geïdentificeerd op grond van symptomen en verloop, maar ook van het bestaan van twee oorzakelijke factoren: een buitengewoon ingrijpende levensgebeurtenis die een acute stressreactie geeft of een belangrijke verandering in het leven leidend tot aanhoudend onaangename omstandigheden die resulteren in een aanpassingsstoornis. Hoewel minder ernstige psychosociale stress ('life events') het begin kan verhaasten of kan bijdragen aan het voorkomen van een zeer ruime reeks stoornissen die elders in dit hoofdstuk zijn geclassificeerd, is het etiologisch belang ervan niet altijd duidelijk en blijkt dit in alle gevallen afhankelijk te zijn van individuele, vaak idiosyncratische, kwetsbaarheid, d.w.z. de levensgebeurtenissen zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden en de vorm van de stoornis te verklaren. De stoornissen die hier bijeen zijn gebracht daarentegen, denkt men altijd te ontstaan als een direct gevolg van acute ernstige stress of aanhoudend trauma. De stressveroorzakende gebeurtenissen of aanhoudend-onaangename omstandigheden zijn de primaire- en overwegend causale factor en de stoornis zou niet zijn opgetreden zonder de inwerking ervan. De stoornissen in deze sectie kunnen aldus worden beschouwd als onaangepaste antwoorden op ernstige of aanhoudende stress, in zoverre dat ze interfereren met succesvolle 'coping'-mechanismen en daarom tot problemen in het sociaal functioneren leiden.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Chez l'adulte sans cardiopathie, les observations cliniques semblent indiquer qu’une dose excessive de 10 à 15 mg de digoxine est mortelle chez la moitié des patients.
Bij volwassenen zonder cardiopathie lijken de klinische waarnemingen aan te geven dat een bovenmaatse dosis van 10 à 15 mg digoxine dodelijk is voor de helft van de patiënten.

Bien que des études comparatives robustes aient montré que l’altération de la fonction rénale n’exerce aucun effet sur la pharmacocinétique du vérapamil chez des patients présentant une insuffisance rénale terminale, plusieurs observations cliniques semblent indiquer que la prudence et une surveillance étroite s’imposent lorsque le vérapamil est utilisé chez les patients présentant une altération de la fonction rénale.
Hoewel grootschalige vergelijkende studies hebben aangetoond dat een vermindering van de nierfunctie geen effect heeft op de farmacokinetiek van verapamil bij patiënten met terminale nierinsufficiëntie, blijken meerdere klinische waarnemingen erop te wijzen dat voorzichtigheid en strikt toezicht vereist zijn wanneer verapamil gebruikt wordt bij patiënten met een verminderde nierfunctie.

Chez l'enfant âgé de 1 à 3 ans sans cardiopathie, les observations cliniques semblent indiquer qu’une dose excessive de 6 à 10 mg de digoxine est mortelle chez la moitié des patients.
Bij kinderen van 1 tot 3 jaar zonder cardiopathie lijken de klinische waarnemingen aan te geven dat een bovenmaatse dosis van 6 tot 10 mg digoxine dodelijk is voor de helft van de patiënten.

Population pédiatrique Les données de sécurité issues des études cliniques semblent indiquer que le lisinopril est généralement bien toléré chez les patients pédiatriques hypertendus, et que le profil de sécurité relevé dans ce groupe d’âge est comparable à celui observé chez l’adulte.
Pediatrische patiënten Veiligheidsgegevens uit klinisch onderzoek wijzen erop dat lisinopril over het algemeen goed verdragen wordt door hypertensieve pediatrische patiënten, en dat het veiligheidsprofiel bij deze leeftijdsgroep vergelijkbaar is met dat waargenomen bij volwassenen.

Les changements pharmacocinétique observés pendant le co-traitement avec le sulfate ferreux semblent être cliniquement significatifs chez certains mais pas tous les patients.
De farmacokinetische veranderingen die men ziet bij gelijktijdige toediening van ijzersulfaat lijken klinisch significant te zijn bij sommige, maar niet bij alle patiënten.

Ces observations semblent être liées à la susceptibilité intrinsèque des souris à l'atovaquone et n’ont pas été considérées comme pertinentes en regard de la situation clinique.
Deze bevindingen lijken verband te houden met de intrinsieke gevoeligheid van muizen voor atovaquon, en werden niet relevant geacht voor klinische situaties.

Dans les études à doses répétées chez les rongeurs, il a été identifié que les effets sur plusieurs types de tissus (os, dent, lit de l’ongle, organes reproducteurs, tissus hématologiques, rein et pancréas) semblent liés à la pharmacologie de l’inhibition du VEGFR et/ou à la perturbation des signaux du VEGF avec des effets plus importants survenant à des taux d’imprégnation plasmatique en dessous des niveaux observés en clinique.
In onderzoeken met herhaalde toediening bij knaagdieren lijken effecten die optreden in een verscheidenheid aan weefsels (botten, tanden, nagelbed, voortplantingsorganen, hematologische weefsels, nieren en pancreas) gerelateerd aan de farmacologie van VEGFR-remming en/of verstoring van de VEGF-signaleringspaden. De meeste effecten treden op op plasmablootstellingsniveau beneden het niveau dat was waargenomen in de kliniek.