L’usage d’un anti-inflammatoire non stéroïdien (AINS) par voie orale peut être envisagé à la place d’un anti-inflammatoire non stéroïdien topique lorsque ce dernier, combiné au paracétamol, n’est pas efficace pour soulager la douleur de l’entorse aiguë de la cheville.
Orale niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID) kunnen overwogen worden in plaats van topisch NSAIDs wanneer topische NSAIDs in combinatie met paracetamol niet doeltreffend zijn om de pijn te verlichten bij een acute enkelverstuiking. Een behandeling met COX-II-inhibitoren moet in overweging worden genomen bij patiënten met een gastro-intestinale, nier- of leverziekte.