Traduction de «patients beaucoup plus » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Définition: Difficultés liées à un contact ou à une tentative de contact avec les seins ou les parties génitales de l'enfant ou de l'autre personne, exhibition en confrontation étroite ou tentative pour déshabiller ou séduire l'enfant, de la part d'une personne beaucoup plus âgée n'appartenant pas à la famille de l'enfant, mais profitant de sa position ou de son statut ou agissant contre la volonté de l'enfant.
problemen verband houdend met contact of poging tot contact met de borsten of genitalia van het kind of van de andere persoon, exhibitionisme in nauwe confrontatie of poging tot ontkleden of verleiden van het kind door een wezenlijk oudere persoon van buiten het gezin waartoe het kind behoort, hetzij op grond van de positie of status van deze persoon of tegen de wil van het kind.

Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).
Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).

Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.
Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.

Définition: Les limites des territoires cutanés anesthésiés correspondent plus aux conceptions personnelles du patient sur le fonctionnement du corps qu'à des connaissances médicales. Il peut y avoir atteinte de certains types de sensibilité, avec conservation des autres, ne correspondant à aucune lésion neurologique connue. La perte de sensibilité peut s'accompagner de paresthésies. La perte de la vision ou de l'audition est rarement totale dans les troubles dissociatifs. | Surdité psychogène
Omschrijving: De anesthetische huidgebieden hebben vaak grenzen die duidelijk meer aansluiten bij de voorstelling van de patiënt omtrent lichamelijke functies dan bij medische kennis. Er kan een verschil in functieverlies tussen de zintuigen zijn dat niet is terug te voeren op een neurologische laesie. Zintuiglijk gewaarwordingsverlies kan vergezeld gaan van klachten omtrent paresthesie. Gezichts- en gehoorverlies zijn bij dissociatieve stoornissen zelden volledig. | Neventerm: | psychogene doofheid

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

- Si un médecin B a une patientèle beaucoup plus jeune (300 enfants de moins de 10 ans et 100 patients de plus de 10 ans), mais prescrit également des antibiotiques à 45% de sa patientèle (180 patients), son indice de fréquence sera forcément plus bas, puisque le nombre ‘attendu’ sera plus élevé que dans le cas du médecin A, à savoir 150 + 30 = 180 patients.
- Als arts B in zijn patiëntenbestand 300 kinderen jonger dan 10 jaar heeft en 100 patiënten ouder dan 10, en als ook hij aan 45% van zijn patiëntenbestand (180 patiënten) antibiotica voorschreef, heeft hij uiteraard een lagere frequentie-index. Bij hem 'verwacht' je immers 150 + 30 = 180 patiënten met een antibioticavoorschrift.

- Si un médecin B a une patientèle beaucoup plus jeune (300 enfants et 100 patients de plus de dix ans), mais prescrit également des antibiotiques à 45% de sa patientèle (180 patients), son indice de fréquence sera forcément plus bas, puisque le nombre attendu sera plus élevé que dans le cas du médecin A, à savoir 150 + 30 = 180 patients.
- Als arts B 300 kinderen jonger dan 10 jaar in zijn patiëntenbestand heeft, en 100 patiënten boven de tien, en als ook hij aan 45% van zijn patiëntenbestand (180 patiënten) antibiotica voorschreef, heeft hij uiteraard een lagere frequentie-index. Bij hem 'verwachtte' je immers 150 + 30 = 180 patiënten met een antibioticavoorschrift.

- Le médecin B a également 400 patients, mais n'a prescrit des antihypertenseurs qu' à 120 patients : à première vue il a prescrit moins fréquemments des AH que son collègue. Pourtant les patients de B sont beaucoup plus jeunes : 300 patients ont moins que 50 ans, 100 patients plus que 50 ans.
- Dokter B heeft ook 400 patiënten, maar schreef 'slechts' aan 120 patiënten (30%) een antihypertensivum voor : op het eerste zicht dus minder vaak dan zijn collega A. De patiënten van dokter B zijn evenwel aanzienlijk jonger : 300 patiënten jonger dan vijftig jaar, en 100 patiënten boven de vijftig.

Pour d’autres patients, qui présentent une fragilité beaucoup plus importante sur le plan psychique, le travail d’accompagnement psychothérapeutique leur permet de consolider voire de se construire des points d’ancrages psychiques et sociaux qui permettent d’éviter des décompensations beaucoup plus radicales qui nécessiteraient un passage par la psychiatrie.
Andere, psychisch veel zwakkere patiënten kunnen dankzij de psychotherapeutische begeleiding psychische en sociale houvasten versterken of ontwikkelen waardoor veel radicalere decompensaties, die een opname in de psychiatrie noodzakelijk zouden maken, worden vermeden.

Les recommandations émises précédemment concernant les doses d’opioïdes de substitution à prescrire sont toujours valables : les doses efficaces habituellement observées pour la méthadone, se situent entre 60 et 100 mg mais vu la très grande variabilité individuelle, il peut être nécessaire de prescrire des doses beaucoup plus faibles ou beaucoup plus élevées à certains patients.
De vroegere aanbevelingen betreffende de voor te schrijven dosissen substitutieopioïden gelden nog steeds: de doeltreffende dosissen voor methadon bevinden zich doorgaans tussen 60 en 100 mg, maar gezien de grote individuele variabiliteit, kan het noodzakelijk zijn bij bepaalde patiënten veel lagere of veel hogere dosissen voor te schrijven.

Une analyse plus détaillée révèle que l’augmentation globale du pourcentage de patients qui consomment des vitamines ou des minéraux (de 41% à 46% entre le programme de rééducation de bilan et les enregistrements entre six et douze mois après la fin de la rééducation) est exclusivement due à l’augmentation (jusqu’à finalement plus de 80% des patients) dans le centre d’Anvers (qui consacre beaucoup d’attention aux carences mesurées en magnésium chez les patients souffrant de fatigue chronique).
Uit nadere analyse blijkt dat de globale toename van het percentage patiënten dat vitamines of mineralen gebruikt (van 41% tot 46% tussen het bilanrevalidatieprogramma en de registraties tussen 6 en 12 maanden ná het einde van de revalidatie) uitsluitend te wijten is aan de toename hiervan (tot uiteindelijk meer dan 80% van de patiënten) in het centrum van Antwerpen (dat veel aandacht besteedt aan gemeten magnesium-tekorten bij patiënten met chronische vermoeidheid).

D’autre part, si les patients O ont une tendance au saignement augmentée, ils ont peut être également reçu davantage de concentrés que les autres, ce qui fausserait la comparaison des courbes de distribution dans les deux bras de l’étude. ▪ Les conclusions sont basées partiellement sur des variables non ajustées (courbe de survie Kaplan Meier). ▪ Il existe des différences nettes de morbidité entre les deux groupes, portant sur des paramètres significatifs (fonction ventriculaire gauche, vasculopathies périphériques, régurgitation mitrale). ▪ Les patients ayant reçu des concentrés plus âgés ont été opérés plus récemment que les autres, ils ont donc reçu une proportion beaucoup plus importante de concentrés déleucocytés.
Anderzijds maakt het de vergelijking van de verdelingscurven van de twee armen van de studie ongeldig als de O- patiënten een tendens vertonen tot toegenomen bloedingen en ze misschien ook meer concentraten dan andere ontvangen hebben. ▪ De conclusies zijn gedeeltelijk gebaseerd op niet bijgestelde variabelen (overlevingscurve van Kaplan Meier). ▪ Er zijn duidelijke verschillen in morbiditeit tussen de twee groepen die betrekking hebben op significante parameters (linkerhartkamerfunctie, perifere vasculopathieën, mitrale regurgitatie). ▪ De patiënten die oudere concentraten hebben ontvangen, werden op een later tijdstip geopereerd dan de andere.

Si une équipe accompagne beaucoup plus de patients palliatifs que prévu dans la convention, elle ne peut toutefois plus porter en compte de forfaits pour les patients qui excèdent le nombre maximum facturable, les frais de fonctionnement de l’équipe étant alors déjà couverts.
Als een equipe veel meer palliatieve patiënten begeleidt dan voorzien is in de overeenkomst, kan een equipe voor de patiënten die het maximum factureerbaar aantal overschrijden, echter geen forfait meer aanrekenen omdat de werkingskosten van de equipe op dat ogenblik reeds gedekt zijn.

Beaucoup de techniques kinésithérapeutiques utilisées pour le traitement de la mucoviscidose sont les mêmes que celles utilisées pour d'autres patients ayant une production chronique d'expectorations, mais dans le cas de la mucoviscidose, la sécrétion est le plus souvent collante et grasse, de sorte que des techniques plus évoluées ont été développées qui exigent une compétence particulière.
Veel kinesitherapeutische technieken die worden gebruikt voor de behandeling van mucoviscidose zijn dezelfde als die welke worden gebruikt voor andere patinten met een chronische sputumproductie, maar bij mucoviscidose is de afscheiding meestal ongewoon kleverig en taai, zodat meer gespecialiseerde technieken zijn ontwikkeld die een bijzondere bekwaming vereisen.

Différentes modifications semblent être nécessaires : une meilleure concertation avec les instances de contrôle, un autre climat offrant au patient le temps et l’opportunité de se réintégrer (aussi après la fin du programme de rééducation), un système de réinsertion professionnelle plus flexible et progressif (cfr. le système de « Travail thérapeutique » qui existe aux Pays-bas), une compensation financière pour l’employeur pour des pertes de prestations du type CCT 26 (actuellement les exigences de prestations sont trop grandes pour beaucoup de patients SFC ; pour cette raison une reprise du travail est difficile ou même impossible), .
Verschillende aanpassingen lijken nodig: beter overleg met controlerende instanties, een ander klimaat waarin de patient de tijd en kans krijgt om te reïntegreren, ook nog ná het beeindigen van het revalidatieprogramma, een soepeler en progressiever systeem van werkhervatting (cf. “Therapeutisch werken” zoals in Nederland), financiële tegemoetkoming voor de werkgever voor prestatieverlies type CAO 26 (de huidige prestatiedruk is immers voor vele CVS patienten te hoog, waardoor werkhervatting moeilijk tot onmogelijk wordt), .