Traduction de «patients présentant des facteurs de risque pour une toxicité cardiaque accrue » (Français → Néerlandais) :

Une évaluation cardiaque initiale au moyen d’un ECG et d’un MUGA ou d’une ECHO est recommandée, en particulier chez les patients présentant des facteurs de risque pour une toxicité cardiaque accrue.
Aanbevolen wordt bij aanvang van de behandeling de hartfunctie te beoordelen via een ecg en een MUGA-scan of een ECHO, vooral bij patiënten met risicofactoren voor een verhoogde cardiotoxiciteit.

Les facteurs de risque d’une toxicité cardiaque incluent une affection cardiovasculaire évolutive ou latente, une radiothérapie antérieure ou concomitante dans la région médiastinale/péricardique, un traitement antérieur par d’autres anthracyclines ou par des anthracènediones et l’utilisation concomitante d’autres médicaments capables d’inhiber la contractilité cardiaque ou de médicaments cardiotoxiques (p. ex. trastuzumab) (voir rubrique 4.5) entraînant un risque accru chez les personnes âgées.
De risicofactoren voor cardiotoxiciteit zijn o.a. actieve of inactieve cardiovasculaire aandoeningen, eerdere of gelijktijdige radiotherapie in het mediastinale/pericardiale gebied, eerdere therapie met andere anthracyclines of anthraceendionen, en het gelijktijdig gebruik met andere geneesmiddelen die de cardiale contractiliteit onderdrukken of cardiotoxische geneesmiddelen (bv trastuzumab) (zie rubriek 4.5), met een hoger risico bij bejaarden.

Les facteurs de risque pour la toxicité cardiaque incluent les maladies cardiovasculaires actives ou latentes, une radiothérapie préalable ou concomitante administrée au niveau de la région médiastinale / péricardique, un traitement préalable par d’autres anthracyclines ou des anthracènediones, et l’utilisation concomitante de médicaments susceptibles d’inhiber la
Risicofactoren voor cardiotoxiciteit zijn een actieve of sluimerende cardiovasculaire aandoening, vroegere of concomitante radiotherapie van het mediastinum/de pericardstreek, een vroegere behandeling met andere antracyclines of antraceendionen en concomitant gebruik van geneesmiddelen die de contractiliteit van het hart kunnen onderdrukken.

Patients présentant un risque d’insuffisance cardiaque : Chez les patients présentant un risque accru de toxicité cardiaque, il faut envisager d’administrer le traitement sous forme d’une perfusion continue d’une dose unique, sur une période de 24 heures, plutôt qu’en injection.
Patiënten met risico op hartstoornissen: Bij patiënten met een verhoogd risico op cardiotoxiciteit moet een behandeling met een continu infuus gedurende 24 uur van een eenmalige dosis overwogen worden, eerder dan een injectie.

Le risque d’hypokaliémie doit être évité chez certains patients à risque (en particulier, chez les patients âgés, les patients sous-alimentés, les patients souffrant de cirrhose, les patients souffrant des artères coronaires et les patients présentant une insuffisance cardiaque), étant donné que l’hypokaliémie peut augmenter la toxicité cardiaque de certains autres médicaments (notamment, les glycosides digitaliques) et le risque de troubles du rythme cardiaque; il peut notamment provoquer une très forte accélération du rythme cardiaque (torsades de pointes).
Het risico op een hypokaliëmie moet worden voorkomen bij bepaalde risicopatiënten (in het bijzonder oudere patiënten, ondervoede patiënten, cirrosepatiënten, patiënten met een aandoening van de kransslagaders en patiënten met onvoldoende hartwerking) aangezien hypokaliëmie de harttoxiciteit kan verhogen van bepaalde andere geneesmiddelen (in het bijzonder de digitalisglycosiden) en de kans op hartritmestoornissen kan verhogen, in het bijzonder kan dit leiden tot een zeer snelle hartwerking (torsades de pointes).

Comme avec d'autres médicaments de cette classe, il y a eu de très rares rapports de crise cardiaque et d'accident vasculaire cérébral, et la plupart de ces événements se sont produits chez des patients présentant des facteurs de risque pour les maladies cardiaques et les maladies des vaisseaux sanguins (tension artérielle élevée, diabète, tabagisme, histoire familiale de maladie cardiaque ou d'accident vasculaire cérébral).
Zoals met andere geneesmiddelen van deze klasse zijn er zeer zeldzame gevallen gerapporteerd van hartaanval en beroerte en de meeste van die gevallen hebben zich voorgedaan bij patiënten met risicofactoren van hart- en vaataandoeningen (hoge bloeddruk, suikerziekte, roken, familiale geschiedenis van hartziekte of beroerte).

Un bilan cardiaque de départ comportant un ECG et un MUGA ou un ECHO est recommandé, particulièrement chez les patients qui comptent des facteurs de risque d'élévation de la toxicité cardiaque.
Een evaluatie van de begintoestand met ECG, MUGA of ECHO is aanbevolen, vooral bij patiënten met risicofactoren voor sterkere cardiotoxiciteit.

Risque de thrombose veineuse profonde en cas de vol prolongé Plusieurs études épidémiologiques et économique ou de consommer des boissons alcoolisées augmentent davantage le méta-analyses ont révélé un risque accru de thrombose veineuse profonde (TVP) risque de TVP. Chez les patients présentant en cas de vol prolongé (> 8 heures ou d’autres facteurs de risque de TVP, le port > 5000 km), en particulier chez les patients présentant d’autres facteurs de genoux est certainement à recommander. de bas de compression adaptés jusqu’aux risque thromboembolique tels que des Des données limitées suggèrent que antécédents de thromboembolie veineuse, l’administration prophylactique d’une dose une intervention chirurgicale récente, une unique d’une héparine de bas poids moléculaire (généralement 2 à 6 heures avant affection maligne, une obésité sévère, la grossesse, des troubles thrombophiliques. le départ) a un faible effet favorable sur le Bien que le risque de TVP paraisse environ 3 fois plus élevé chez les passagers de concerne le risque de TVP symptomatique, risque de TVP asymptomatique.
Risico van diepe veneuze trombose bij langdurige reizen Meerdere epidemiologische studies en metaanalyses tonen een verhoogd risico van diepe DVT is het dragen van elastische steunkousen Bij patiënten met andere risicofactoren van veneuze trombose (DVT) bij langdurige vliegtuigreizen (> 8 uur of > 5000 km), zeker bij Beperkte gegevens suggereren dat profylac- tot aan de knieën zeker aanbevolen. patiënten met andere risicofactoren voor trombo-embolie zoals antecedenten van veneuze van een heparine met laag moleculair getische toediening van een eenmalige dosis trombo-embolie, recente chirurgische ingreep, wicht (meestal 2 à 6 uur voor het vertrek) maligne aandoening, ernstige obesitas, zwangerschap, trombofilie.

Les résultats après un suivi médian de 5,5 ans ne montrent pas d’augmentation de l’incidence du critère d’évaluation primaire (hospitalisation pour des raisons cardio-vasculaires ou mortalité cardio-vasculaire) [risque relatif 0,99; intervalle de confiance à 95% 0,85 à 1,16] ou de l’infarctus du myocarde (un critère d’évaluation secondaire) [risque relatif 1,14; intervalle de confiance à 95% 0,80 à 1,63] chez les patients sous rosiglitazone par rapport aux patients traités par la metformine + un sulfamidé hypoglycémiant, mais ils confirment le risque accru d’insuffisance cardiaque [risque relatif 2,10; intervalle de confiance à 95% 1,35 à 3,27] et de certaines fractures [risque relatif 1,57; intervalle de confiance à 95% 1,26 à 1,97] avec la rosiglitazone.
Na een gemiddelde follow-up van 5,5 jaar toonden de resultaten geen toename van de incidentie van het primair eindpunt (hospitalisatie om cardiovasculaire redenen of cardiovasculaire mortaliteit) [relatief risico 0,99; 95%-betrouwbaarheidsinterval 0,85 tot 1,16] of van myocardinfarct (een secundair eindpunt) [relatief risico 1,14; 95%-betrouwbaarheidsinterval 0,80 tot 1,63] bij de patiënten behandeld met rosiglitazon, vergeleken met de patiënten behandeld met metformine + een hypoglykemiërend sulfamide. De resultaten bevestigen daarentegen het verhoogde risico van hartfalen [relatief risico 2,10; 95%-betrouwbaarheidsinterval 1,35 tot 3,27] en van bepaalde fracturen [relatief risico 1,57; 95%-betrouwbaarheidsinterval 1,26 tot 1,97] met rosiglitazon.

La domperidone ne doit p.ex. pas être utilisée chez des patients présentant une prolongation des intervalles de conduction cardiaque (particulièrement QTc) et la présence de facteurs de risque d’allongement de l’intervalle QT ou de torsades de pointes doit être vérifiée; il s’agit p.ex. de troubles électrolytiques, d’affections cardiaques telles que décompensation cardiaque, ou de la prise concomitante d’autres médicaments qui allongent l’intervalle QT ou d’inhibiteurs du CYP3A4 [voir tableau Ib dans le Répertoire].
Domperidon dient bijvoorbeeld niet gebruikt te worden bij patiënten met reeds verlengde hartgeleidingsintervallen (vooral QTc), en de aanwezigheid van risicofactoren van verlenging van het QT-interval of torsades de pointes moet worden nagegaan, bv. elektrolytenstoornissen, hartaandoeningen zoals hartfalen, of gelijktijdige inname van andere geneesmiddelen die het QT-interval verlengen of van CYP3A4-inhibitoren (zie tabel Ib in het Repertorium).