Vertaling van "patients restent encore nettement moins " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).
Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Malgré cette amélioration de la fatigue, de la concentration et de l’activité physique six mois après la fin de la rééducation, les résultats finaux des patients restent encore nettement moins bons que ceux d'une population normale (voir page 109 et 121).
Ondanks deze verbetering, 6 maanden ná het einde van de revalidatie, van de vermoeidheid, de concentratie en de fysieke activiteit, blijven de eindresultaten van de patiënten wel nog steeds beduidend minder goed dan die van een normale populatie (zie pagina 109 en 121).

Six mois après la rééducation, les scores moyens sur les échelles 'plaintes somatiques' et 'insuffisances cognitivo-comportementales’ restent encore moins bons que les scores normes d'une population psychiatrique de polyclinique (scores de référence au tableau 36 à la page 125). Les scores finaux moyens sur les autres échelles des patients rééduqués, malgré une amélioration statistiquement significative sur la plupart des échelles, se situent toujours entre les scores moyens d'une population normale et les scores moyens d'une population psychiatrique de polyclinique.
Behalve wat de gemiddelde scores op de schalen ‘somatische klachten’ en ‘insufficiëntie van denken en handelen’ betreft die 6 maanden ná de revalidatie nog steeds slechter zijn dan de normscores van een poliklinische psychiatrische populatie (referentiescores in tabel 36 op pagina 125), situeren de gemiddelde eindscores van de gerevalideerde patiënten op de andere schalen zich, ondanks het feit dat de scores op de meeste schalen statistisch significant verbeterd zijn, nog steeds tussen de gemiddelde scores van een normale populatie en de gemiddelde scores van een poliklinische psychiatrische populatie.

Le remplacement prothétique de prémolaires et molaires (nécessaire pour conserver la capacité de mastication) était réalisé encore nettement moins souvent.
De prothetische vervanging van premolaren en molaren (noodzakelijk voor behoud van kauwvermogen) was nog veel minder vaak een feit.

Leurs résultats restent néanmoins dans l’ensemble nettement moins bons que ceux d’une population normale, ce qui a des implications au niveau de la réinsertion socio-professionnelle.
In het algemeen zijn de eindresultaten van de patiënten wel nog steeds minder goed dan die van een normale populatie, wat zijn gevolgen heeft voor de mogelijkheid tot socioprofessionele reïntegratie.

Comment ces centres peuvent-ils encore éliminer leurs listes d’attente (de parfois plus de 600 patients envoyés mais pas encore accompagnés) si dans le futur, d’autres nouveaux patients sont encore envoyés dans les centres et que leur capacité annuelle est limitée à moins de 100 traitements complets ?
Hoe kunnen deze centra hun wachtlijsten (van soms meer dan 600 verwezen maar nog niet begeleide patiënten) ooit nog wegwerken als in de toekomst ook nog nieuwe patiënten verwezen worden en hun capaciteit op jaarbasis beperkt is tot minder dan 100 volledige behandelingen?

En ce qui concerne la qualité de vie, telle que mesurée sur l'échelle 'perception générale de la santé' du SF-36, il est également vrai que le résultat final (il est vrai significativement meilleur) moyen des patients après la rééducation reste toujours nettement moins bon que celui d'une population d'adultes en bonne santé (score moyen des patients SFC de 39,6 (tableau 64, page 151) par rapport à un score moyen de 78,8 avec une déviation standard de 15,7 dans une population d'adultes en bonne santé (tableau 35, page 121).
Ook wat de levenskwaliteit betreft, zoals gemeten met de schaal ‘algemene gezondheidsbeleving’ van de SF-36, geldt dat het (weliswaar significant verbeterde) gemiddelde eindresultaat van de patiënten ná de revalidatie nog steeds beduidend minder goed is dan dat van een populatie van gezonde volwassenen (gemiddelde score van de CVS-patiënten van 39,6 (tabel 64, pagina 151) versus een gemiddelde score van 78,8 met een standaarddeviatie van 15,7 in een populatie van gezonde volwassenen (tabel 35, pagina 121).

Aucune recommandation n’existe en ce qui concerne les précautions à prendre en cas de découverte fortuite d’un Clostridium difficile toxinogène chez un patient/résident ne présentant pas de diarrhée, des études ayant montré que l’environnement des patients asymptomatiques est nettement moins contaminé que celui des porteurs symptomatiques.
Er bestaan geen aanbevelingen voor wat betreft de te nemen voorzorgsmaatregelen bij het toevallig ontdekken van een toxinogene Clostridium difficile bij een patiënt/bewoner zonder diarree; studies hebben aangetoond dat de omgeving van asymptomatische patiënten duidelijk minder gecontamineerd is dan deze van symptomatische dragers.

Malgré les nombreux points positifs, plusieurs aspects restent problématiques dans le fonctionnement des centres de référence : grande distance géographique pour de nombreux patients, longs délais d’attente, motivation de nombreux patients moins dirigée vers la thérapie et l’amélioration que vers la réponse aux exigences administratives en vue d’obtenir une allocation, absence ou insuffisance de thérapie individuelle alors que les connaissances scientifiques relatives aux thérapies de groupe sont très limitées, contacts insuffisants avec la médecine générale et les kinésithérapeutes, formation insuffisante d’autres acteurs de soins, trop peu de liens avec des psychothérapeutes extérieurs et surtout lacune dans la conceptualisation et le développement de réseaux de soins pour l’avenir.
Ondanks de vele positieve punten blijven verschillende aspecten in de werking van de referentiecentra problematisch: grote geografische afstand voor vele patiënten, lange wachttijden, de motivatie van een aantal patiënten die niet zozeer op therapie en verbetering gericht is maar eerder op het vervullen van een aantal administratieve plichten met het oog op het bekomen van een uitkering, geen of ontoereikende individuele therapie terwijl de wetenschappelijke kennis betreffende de groepstherapieën zeer beperkt is, onvoldoende contact met huisartsen en kinesitherapeuten, ontoereikende opleiding van andere zorgactoren, te weinig banden met de externe psychotherapeuten en vooral een leemte in de conceptualisering en het opzetten van zorgnetwerken voor de toekomst.