Vertaling van "patients vih positifs " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).
Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

D'après les prélèvements cliniques obtenus chez des volontaires sains et des patients VIH-1 positifs ayant reçu le tipranavir sans le ritonavir, la fraction plasmatique moyenne de tipranavir non lié a été comparable dans les deux populations (volontaires sains : 0,015 % ± 0,006 % ; sujets VIH-positifs : 0,019 % ± 0,076 %).
De gemiddelde ongebonden fractie in het serum in bloedmonsters van gezonde vrijwilligers en HIV-1 positieve personen die tipranavir toegediend kregen zonder ritonavir, was gelijk in beide groepen (gezonde vrijwilligers 0,015% ± 0,006%; HIV-positieve personen 0,019% ± 0,076%).

Co-infection VHC-VIH : Toxicité mitochondriale et acidose lactique : Des précautions doivent être prises chez les patients VIH positifs co-infectés par le VHC et traités par des inhibiteurs nucléosidiques de la transcriptase inverse (INTI) (en particulier ddI et d4T) et par l’association interféron alfa-2b/ribavirine.
HCV/HIV Co-infectie: Mitochondriale toxiciteit en lactaatacidose: Voorzichtigheid is geboden bij HIV-positieve patiënten die gelijktijdig met HCV besmet zijn en die een behandeling met een nucleosideremmer van omgekeerde transcriptase (NRTI) krijgen (voornamelijk ddI en d4T) in combinatie met interferon-alfa-2b/ribavirine.

Zidovudine (médicament destiné au traitement de l'infection par le VIH et du SIDA) : élévation du risque d’épanchement articulaire et de contusions chez les patients VIH positifs atteints d’hémophilie.
Zidovudine (geneesmiddel voor de behandeling van hiv/aids): Toegenomen risico op vochtuitstortingen in de gewrichten en blauwe plekken bij hiv-positieve patiënten met bloederziekte.

Co-infection VIH/VHC : Toxicité mitochondriale et acidose lactique : Des précautions doivent être prises chez les patients VIH positifs co-infectés par le VHC et traités par des inhibiteurs nucléosidiques de la transcriptase inverse (INTI) (en particulier ddI et d4T) et par l’association interféron alfa-2b/ribavirine.
HIV/HCV Co-infectie: Mitochondriale toxiciteit en lactaatacidose: Voorzichtigheid is geboden bij HIV-positieve patiënten die tegelijkertijd geïnfecteerd zijn met HCV en die een behandeling met een nucleosideremmer van omgekeerde transcriptase (NRTI) krijgen (voornamelijk ddI en d4T) in combinatie met interferon-alfa-2b/ribavirine.

La modification du pH gastrique en raison de la progression du virus de l’immunodéficience humaine (VIH) a été associée à la mauvaise absorption de certains médicaments donnés aux patients VIH positifs (p. ex. rifampicine, isoniazide).
Verandering van de pH in de maag tengevolge van een progressie van het humaan immunodeficiëntievirus (HIV) werd geassocieerd met een slechte absorptie van sommige geneesmiddelen gebruikt bij HIV-positieve patiënten (bv. rifampicine, isoniazide).

Absorption : la modification du pH gastrique en raison de la progression du virus de l’immunodéficience humaine (VIH) a été associée à la mauvaise absorption de certains médicaments donnés aux patients VIH positifs (p. ex. rifampicine, isoniazide).
Absorptie: verandering van de pH in de maag tengevolge van een progressie van het humaan immunodeficiëntievirus (HIV), werd geassocieerd met een slechte absorptie van sommige geneesmiddelen gebruikt bij HIV-positieve patiënten (bv. rifampicine, isoniazide).

Co-infection VHC/VIH : Toxicité mitochondriale et acidose lactique : Prendre des précautions chez les patients VIH positifs simultanément infectés par le VHC et recevant un traitement par inhibiteurs nucléosidiques de la transcriptase inverse (INTI) (en particulier ddI et d4T) en association avec une thérapie combinée d’interféron alpha- 2b/ribavirine.
HCV-hiv-co-infectie: Mitochondriale toxiciteit en melkzuuracidose: Voorzichtigheid is geboden bij hiv-positieve patiënten die tevens geïnfecteerd zijn met HCV en die behandeld worden met een nucleosideremmer van het reverse transcriptase (NRTI) (vooral ddI en d4T) én met de combinatie interferon alfa-2b/ribavirine.

Si le patient source est connu VIH positif sous trithérapie avec une charge virale indétectable, on peut envisager de donner au travailleur accidenté le même traitement que chez le patient source.
Als de patiënt bekend staat als HIV-positief onder tritherapie met een niet-detecteerbare virale belasting, kan men overwegen om aan het slachtoffer dezelfde behandeling te geven als aan de patiënt.

Zavesca a été administré à des doses allant jusqu’à 3000 mg/jour pendant six mois chez des patients VIH positifs au cours des essais cliniques.
Zavesca is in klinische trials gedurende maximaal 6 maanden aan HIV-positieve patiënten toegediend in doses tot 3000 mg per dag.

Une application conservatrice de ce modèle nous apprend que lors d’un examen au sein d’une cohorte de 50.000 patients, on peut s’attendre à au maximum 5 à 11 cas de séroconversion pour le VHB et 1 à 2 cas de séroconversion pour le VHC. Le risque de séroconversion pour le VIH est encore 100 fois plus faible que pour le VHC. C’est pourquoi le groupe de travail propose, dans un premier temps, d’effectuer des tests sur la présence de l’antigène hépatique de surface VHB, les anticorps core VHB et les anticorps VHC. Le modèle mathématique combine le nombre d’infections nosocomiales potentielles (vrais positifs) et les chiffres de prévalence (vrais positifs), avec des données sur la spécificité des tests de diagnostic VHB/VHC/VIH les plus utilisés en Belgique (afin de se former une idée sur le nombre de faux positifs).
Conservatieve toepassing van dit model leert dat in een screeningscohort van 50.000 patiënten maximum 5 tot 11 gevallen van HBV-seroconversie, en 1 tot 2 HCV-seroconversies verwacht kunnen worden. Het risico op HIV-seroconversie is nog 100 keer kleiner dan het geval is voor HCV. Daarom stelt deze Werkgroep voor om in eerste instantie te testen voor de aanwezigheid van HBV surface antigeen, HBV core antilichamen, en HCV antilichamen.