Vertaling van "patients âgés l’analyse " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

enlèvement d'un patient de n'importe quel âge
ontvoering van patiënt van gelijk welke leeftijd

Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.
Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.

Définition: Trouble caractérisé par la survenue répétée d'épisodes dépressifs correspondant à la description d'un tel épisode (F32.-), en l'absence de tout antécédent d'épisodes indépendants d'exaltation de l'humeur et d'augmentation de l'énergie (manie). Le trouble peut toutefois comporter de brefs épisodes caractérisés par une légère élévation de l'humeur et une augmentation de l'activité (hypomanie), succédant immédiatement à un épisode dépressif, et parfois déclenchés par un traitement antidépresseur. Les formes graves du trouble dépressif récurrent (F33.2 et F33.3) présentent de nombreux points communs avec des concepts antérieurs comme ceux de dépression maniaco-dépressive, de mélancolie, de dépression vitale et de dépression endogène. Le premier épisode peut survenir à n'importe quel âge, de l'enfance à la vieillesse, le début peut être aigu ou insidieux et la durée peut varier de quelques semaines à de nombreux mois. Le risque de survenue d'un épisode maniaque ne peut jamais être complètement écarté chez un patient présentant un trouble dépressif récurrent, quel que soit le nombre d'épisodes dépressifs déjà survenus. Si un tel épisode maniaque se produit, le diagnostic doit être changé pour celui de trouble affectif bipolaire (F31.-). | épisodes récurrents de:dépression:psychogène | réactionnelle | réaction dépressive | trouble dépressif saisonnier
Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door herhaalde depressieve episoden, zoals beschreven onder depressieve episode (F32.-) zonder enige voorgeschiedenis van onafhankelijke episoden van stemmingsverhoging en toegenomen energie (manie). Er kunnen evenwel korte episoden van lichte stemmingsverhoging en hyperactiviteit (hypo-manie) zijn onmiddellijk na een depressieve episode soms teweeggebracht door anti-depressieve behandeling. De ernstigere vormen van recidiverende depressieve stoornis (F33.2 en F33.3) komen in veel opzichten overeen met vroegere begrippen, zoals manisch-depressieve depressie, melancholie, vitale depressie en endogene depressie. De eerste episode kan op elke leeftijd voorkomen van kinderjaren tot senium, het begin kan acuut of sluipend zijn en de duur varieert van enkele weken tot vele maanden. De kans dat een patiënt met recidiverende depressieve stoornis een manische episode zal doormaken verdwijnt nooit volledig, hoeveel depressieve episoden hij ook heeft doorgemaakt. Als dit inderdaad gebeurt dient de diagnose gewijzigd te worden in bipolaire affectieve stoornis (F31.-). | recidiverende episoden van | depressieve reactie | recidiverende episoden van | psychogene depressie | recidiverende episoden van | reactieve depressie | seizoensafhankelijke depressieve stoornis

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

- Catégorie d’âge patient (en groupes d’âge de 5 ans), sexe patient, statut patient en matière de VIPO, statut patient en matière de tarif préférentiel assurance obligatoire, statut patient en matière d’invalidité, statut patient en matière d’handicap, statut patient en matière d’incapacité de travail primaire, statut vital du patient (bénéficiaire décédé ou non au cours de l’année de référence, statut social patient (sur la base du PP1003 – Situation sociale à la date du modèle E), statut d’occupation patient, statut du patient concernant attestation malades chroniques et/ou droit à une allocation pour personne handicapée, statut forfait B ou C soins à domicile, degré d’urbanisation domicile patient Ces données sont nécessaires afin de pouvoir prouver, de manière non faussée, dans les analyses pour ces variables, le résultat net de l’élément prédicteur « inclusion dans le trajet de soins ».
- Leeftijdscategorie patiënt (in 5-jaars leeftijdsgroepen), geslacht patiënt, status patiënt m.b.t. WIGW, Status patiënt m.b.t. voorkeurtarief verplichte verzekering, Status patiënt m.b.t. invaliditeit, Status patiënt m.b.t. mindervaliditeit, Status patiënt m.b.t. primaire arbeidsongeschiktheid, Vitale status patiënt (rechthebbende al dan niet overleden in het referentiejaar, Sociale status patiënt (op basis van PP1003 – Sociale toestand op datum model E), Tewerkstellingsstatus patiënt, Status patiënt m.b.t. attest chronisch zieken en/of recht op een toelage voor gehandicapten, Status forfait B en C thuiszorg, Urbanisatiegraad woonplaats patiënt Deze gegevens zijn noodzakelijk om in de analyses voor deze variabelen het netto-effect van de predictor “inclusie in het zorgtraject” onvertekend te kunnen aantonen

Patients âgés (≥ 65 ans) Dans une analyse poolée de huit études contrôlées versus placebo et/ou contrôlées versus comparateur actif, le profil de sécurité chez les patients âgés était généralement cohérent avec celui des patients plus jeunes.
Ouderen (≥ 65 jaar oud) In een gepoolde analyse van acht placebo-gecontroleerde en actief-gecontroleerde studies was het veiligheidsprofiel bij oudere patiënten in het algemeen consistent met dat bij jongere patiënten.

Sujets âgés L'âge n'a pas eu d'impact cliniquement significatif sur la pharmacocinétique de la linagliptine, selon l'analyse pharmacocinétique de population effectuée à partir des données de phases I et II. Les sujets âgés (classe d'âge de 65 à 80 ans où le patient le plus âgé avait 78 ans) avaient des concentrations plasmatiques de linagliptine comparables à celles des sujets plus jeunes.
Ouderen Leeftijd had volgens analyse van fase I- en fase II-gegevens uit een populatiefarmacokinetisch onderzoek geen klinisch relevante invloed op de farmacokinetiek van linagliptine. Ouderen (65 tot 80, oudste patiënt 78 jaar) hadden vergelijkbare plasmaconcentraties linagliptine vergeleken met jongere proefpersonen.

L'influence de l’âge sur la pharmacocinétique d'eltrombopag a été évaluée en utilisant une analyse de pharmacocinétique de population réalisée chez 28 sujets sains, 673 patients infectés par le VHC et 41 patients avec une maladie hépatique chronique d’une autre étiologie, âgés de 19 à 74 ans.
Leeftijd De invloed van de leeftijd op de farmacokinetiek van eltrombopag werd bepaald door middel van een populatiefarmacokinetische analyse bij 28 gezonde vrijwilligers, 673 patiënten met een HCV-infectie, en 41 patiënten met een chronische leverziekte door een andere oorzaak, allen in een leeftijd van 19 tot 74 jaar.

Patients âgés (≥ 65 ans) L’âge a été une covariable dans l’analyse pharmacocinétique de population chez des patients présentant une maladie de Cushing.
Oudere patiënten (≥65 jaar) Leeftijd blijkt in de farmacokinetische populatieanalyse van patiënten met de ziekte van Cushing een covariabele te zijn.

Personnes âgées (de 65 ans ou plus) L’analyse de pharmacocinétique de population dans une étude croisée de patients âgés de 21 à 86 ans a montré que l’âge n’est pas un facteur significatif sur la pharmacocinétique de l’ofatumumab
Ouderen (vanaf 65 jaar) Leeftijd bleek geen significante factor in de ofatumumab farmacokinetiek in een farmacokinetische populatieanalyse bij patiënten variërend in leeftijd van 21 tot 86 jaar dwars door alle onderzoeken heen.

Par ailleurs, si l’analyse détaillée tient en plus compte des autres caractéristiques des prescripteurs (âge, sexe, région, …), des patients (âge, sexe, région, régime, …) et de la prescription (la saison, …), alors certaines questions ne concerneront qu’une petite partie de la population ou, en d’autres termes, il ne faudra s’attendre qu’à un nombre limité de prescriptions pour chacune des combinaisons possibles des caractéristiques précitées (« sparseness »).
Als hierbij dan ook nog rekening wordt gehouden met de andere kenmerken van de voorschrijvers (leeftijd, geslacht, regio, …), van de patiënten (leeftijd, geslacht, regio, regeling, …) en van het voorschrift (het seizoen, …) in de gedetailleerde analyse, dan betreffen bepaalde vragen slechts een klein deel van de populatie of, met andere woorden, dan is er slechts een gering aantal voorschriften voor elk van de mogelijke combinaties van de hogergenoemde kenmerken te verwachten (" sparseness" ).

L’analyse réalisée a confirmé l’existence de plusieurs facteurs de risque, dont l’usage d’antibiotiques, leur provenance (prescription en milieu hospitalier), l’âge des patients mais aussi les conditions d’utilisation au sein des maisons de repos et de soins.
De analyse bevestigde het bestaan van verschillende risicofactoren, waaronder het gebruik van antibiotica, de herkomst ervan (voorgeschreven in een ziekenhuis), de leeftijd van de patiënten, maar ook de wijze van gebruik ervan in rust- en verzorgingsinstellingen.

Les chercheurs souhaitent examiner et quantifier la charge de travail des médecins généralistes pendant les services de garde dans les diverses régions en Belgique et ils se proposent plus exactement d’analyser leur profil (âge, sexe, participation à un cercle de médecins généralistes, à un groupe local d’évaluation médicale ou à un cabinet de groupe, …), les activités qu’ils exercent pendant le service de garde (consultations, visites à domicile auprès de patients palliatifs, ..) et le rapport entre les services de garde et les activités normales.
De onderzoekers willen de werkbelasting van huisartsen tijdens de wachtperiodes in de verschillende gebieden van België analyseren en kwantificeren en in het bijzonder nagaan wat hun profiel is (leeftijd, geslacht, deelname aan een huisartsenkring, een lokale kwaliteitsgroep of een groepspraktijk,…), welke activiteiten zij verrichten tijdens de wachtdienst (raadplegingen, bezoeken bij palliatieve patiënten thuis,…) en hoe de verhouding is tussen de wachtdiensten en de gewone activiteiten.

certes été envisagée, mais qu’un échantillon n’est pas utilisable pour des analyses détaillées au niveau des prescripteurs étant donné que la sélection de l’échantillon serait effectuée sur la base des patients (selon le sexe et l’âge) et non sur la base des prescripteurs.
Uit de bijkomende inlichtingen die door de Universiteit Antwerpen aan het sectoraal comité van de sociale zekerheid en van de gezondheid werden bezorgd, blijkt dat het gebruik van een steekproef weliswaar werd overwogen maar niet geschikt is gebleken voor gedetailleerde analyses op het niveau van voorschrijvers aangezien de selectie van de steekproef zou gebeuren op basis van de patiënten (volgens geslacht en leeftijd) en dus niet op basis van de voorschrijvers.