Traduction de «pharmacodynamique une concentration » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

pharmacodynamique (a et sf) | (relatif à l')activité des médicaments
farmacodynamie | leer van de werking van geneesmiddelen op een levend wezen

concentration | 1) quantité proportionnelle (pharm.) - 2) concentration (psych.)
concentratie | sterkte van een oplossing

lait concentré non sucré allégé
magere koffiemelk

concentré d’hémodialyse
dialysaat voor hemodialyse

mauvaise concentration
slechte concentratie

manque de concentration
zwakke concentratie

lait concentré non sucré
geëvaporeerde melk

agression à l'acide sulfurique concentré
aanval met geconcentreerd zwavelzuur

lait concentré sucré
gecondenseerde melk

Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.
Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Relation entre pharmacocinétique et pharmacodynamique Une concentration plasmatique (mesurée avant l’administration d’une injection) de 1-3 ng/ml (2- 8 nmol/l) et une fluctuation max/min < 2,5 sont proposés en tant que directive pour le traitement d’entretien des patients présentant une schizophrénie légère à modérée.
Een pre-injectie plasmaconcentratie van 1 – 3 ng/ml (2-8 nmol/l) en een max./min. fluctuatie < 2,5 is voorgesteld als richtlijn voor de onderhoudsbehandeling bij patiënten met zwakke tot matige graad van schizofrenie.

Relation entre pharmacocinétique et pharmacodynamique Une concentration plasmatique minimum (mesuré avant l’administration d’une dose) de 2,8-12 ng/ml (7-30 nmol/l) est recommandée en tant que directive pour le traitement d’entretien des patients présentant une schizophrénie légère à modérée.
Verband tussen farmacokinetiek en farmacodynamiek Een minimum plasmaconcentratie gemeten vóór het toedienen van een dosis van 2.8 – 12 ng/ml (7- 30 nmol/l) wordt voorgesteld als richtlijn voor de onderhoudsbehandeling bij patiënten met zwakke tot matige graad van schizofrenie.

Relation entre pharmacocinétique et pharmacodynamique Une concentration plasmatique (mesuré avant l’injection) de 2,8-12 ng/ml (7-30 nmol/l) et une fluctuation max./min. < 2.5 est recommandée en tant que directive pour le traitement d’entretien des patients présentant une schizophrénie légère à modérée.
Verband tussen farmacokinetiek en farmacodynamiek Een pre-injectie plasmaconcentratie van 2.8 – 12 ng/ml (7-30 nmol/l) en een max./min. fluctuatie < 2.5 wordt voorgesteld als richtlijn voor de onderhoudsbehandeling bij patiënten met zwakke tot matige graad van schizofrenie.

Relation entre pharmacocinétique et pharmacodynamique Une concentration plasmatique (mesurée avant l’administration d’une injection) de 1-3 ng/ml (2- 8 nmol/l) et une fluctuation max/min < 2,5 sont proposés en tant que directive pour le traitement d’entretien des patients présentant une schizophrénie légère à modérée. D’un point de vue pharmacokinétique, une dose de 40 mg/2 semaines de cis(Z)flupentixol décanoate est équivalente à une dose orale journalière de 10 mg de flupentixol.
Verband tussen farmacokinetiek en farmacodynamiek Een pre-injectie plasmaconcentratie van 1 – 3 ng/ml (2-8 nmol/l) en een max./min. fluctuatie < 2,5 is voorgesteld als richtlijn voor de onderhoudsbehandeling bij patiënten met zwakke tot matige graad van

Relation entre pharmacocinétique et pharmacodynamique Une concentration plasmatique minimum (mesuré avant l’administration d’une dose) de 1-3 ng/ml (2-8 nmol/l) est recommandée en tant que directive pour le traitement d’entretien des patients présentant une schizophrénie légère à modérée.
Verband tussen farmacokinetiek en farmacodynamiek Een minimum plasmaconcentratie (gemeten vóór het toedienen van een dosis) van 1-3 ng/ml (2-8 nmol/l) is vereist als richtlijn voor onderhoudsbehandeling bij patiënten met zwakke tot matige schizofrenie.

Relation pharmacocinétique/pharmacodynamique Pour les céphalosporines, l'index pharmacocinétique-pharmacodynamique le plus important présentant une corrélation avec l'efficacité in vivo est le pourcentage de l'intervalle entre les doses (%T) pendant lequel la concentration non liée reste supérieure à la concentration minimale inhibitrice (CMI) du céfuroxime pour des espèces cibles individuelles (c.-à-d. %T > CMI).
FK/FD relatie De belangrijkste farmacokinetische/farmacodynamische index van cefalosporines die correleert met invivo-efficiëntie is het percentage van het toedieningsinterval (%T) dat de ongebonden concentratie hoger is dan de minimale remmende concentratie (MIC) van cefuroxime ten opzichte van individuele doelspecies (d.w.z. %T > MIC).

Relation pharmacocinétique / pharmacodynamique Le temps supérieur à la concentration minimale inhibitrice (T> CMI) est considéré comme étant le principal facteur pharmacodynamique déterminant de l’efficacité pour la pipéracilline.
Verband tussen farmacokinetiek en farmacodynamiek De tijd boven de minimale remmende concentratie (T > MRC) wordt beschouwd als de belangrijkste farmacodynamische determinant van de werkzaamheid van piperacilline.

Interactions pharmacodynamiques On parle d’interactions pharmacodynamiques lorsque l’administration de plusieurs médicaments, ou l’administration de médicaments avec des aliments ou de l’alcool p. ex., entraîne une modification de la réponse, sans que les concentrations des médicaments concernés ne soient modifiées dans l’organisme.
Farmacodynamische interacties Men spreekt van farmacodynamische interacties wanneer toediening van meerdere geneesmiddelen, of toediening van geneesmiddelen samen met bv. voeding of alcohol, leidt tot een verandering van het antwoord, zonder dat de concentraties van de betrokken geneesmiddelen in het organisme wijzigen.

Les interactions peuvent être pharmacocinétiques (c-à-d conduire à une augmentation ou à une diminution des concentrations de méthadone ou de buprénorphine dans l’organisme) ou pharmacodynamiques (c-à-d modifier l’effet, sans changement des concentrations de méthadone ou de buprénorphine dans l’organisme).
De interacties kunnen farmacokinetisch zijn (d.w.z. leidend tot verhoging of tot verlaging van de concentraties methadon of buprenorfine in het organisme) of farmacodynamisch (d.w.z. met gewijzigd effect, zonder wijziging van de concentraties van methadon of buprenorfine in het organisme).

L’importance des interactions pharmacodynamiques est parfois sous-estimée, au profit des interactions pharmacocinétiques, sans doute parce que pour ces dernières, on peut mesurer des concentrations.
Soms wordt het belang van farmacodynamische interacties onderschat ten voordele van de farmacokinetische, waarschijnlijk omdat voor deze laatste meten van de concentraties kan gebeuren.