En tant que prestataire de soins, il faut impérativement veiller à ne pas tomber dans ce piège : notre rôle est de stimuler la malade à reprendre une vie « normale », mais en restant malgré tout attentif à ses inquiétudes ou aux symptômes résiduels.
Als hulpverlener moeten we alert zijn om niet in diezelfde valkuil trappen: we moeten de zieke stimuleren zijn ‘normale’ leven weer op te nemen, maar tegelijk aandacht blijven hebben voor resterende bezorgdheden of klachten.
