Vertaling van "poids corporel par " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Définition: Syndrome caractérisé par des accès répétés d'hyperphagie et une préoccupation excessive du contrôle du poids corporel, conduisant ` une alternance d'hyperphagie et de vomissements ou d'utilisation de laxatifs. Ce trouble comporte de nombreuses caractéristiques de l'anorexie mentale, par exemple une préoccupation excessive par les formes corporelles et le poids. Les vomissements répétés peuvent provoquer des perturbations électrolytiques et des complications somatiques. Dans les antécédents, on retrouve souvent, mais pas toujours, un épisode d'anorexie mentale, survenu de quelques mois à plusieurs années plus tôt. | Boulimie SAI Hyperorexia nervosa
Omschrijving: Bulimia nervosa is een syndroom dat wordt gekenmerkt door herhaalde aanvallen van overeten en een buitensporige preoccupatie met de beheersing van het lichaamsgewicht, leidend tot een patroon van overeten gevolgd door braken of gebruik van laxantia. Deze stoornis heeft vele psychische kenmerken met anorexia nervosa gemeen, onder andere een overmatige bezorgdheid met betrekking tot verschijning en lichaamsgewicht. Herhaaldelijk braken kan gemakkelijk aanleiding geven tot verstoringen van lichaamselektrolyten en lichamelijke complicaties. Vaak, maar niet altijd, vermeldt de voorgeschiedenis een vroegere episode van anorexia nervosa, waarbij het interval kan variëren van enkele maanden tot verscheidene jaren. | Neventerm: | boulimie NNO | hyperorexia nervosa

Définition: Troubles qui comportent certaines caractéristiques de la boulimie, mais dont le tableau clinique global ne justifie pas ce diagnostic. Exemple: accès hyperphagiques récurrents et utilisation excessive de laxatifs sans changement significatif de poids, ou sans préoccupation excessive des formes ou du poids corporels.
Omschrijving: Stoornissen die voldoen aan enkele kenmerken van bulimia nervosa, maar waarvan het algehele klinische beeld die diagnose niet rechtvaardigt. Er kan bijvoorbeeld sprake zijn van herhaalde aanvallen van overeten en bovenmatig gebruik van laxantia zonder gewichtsverandering van betekenis of de kenmerkende overdreven-bezorgdheid voor lichaamsvorm en gewicht kan afwezig zijn.

Définition: Troubles qui comportent certaines caractéristiques de l'anorexie mentale, mais dont le tableau clinique global ne justifie pas ce diagnostic. Exemple: l'un des symptômes-clés, telle une aménorrhée ou une peur importante de grossir, peut manquer alors qu'il existe une perte de poids nette et un comportement visant à réduire le poids. On ne doit pas faire ce diagnostic quand un trouble somatique connu pour entraîner une perte de poids est associé.
Omschrijving: stoornissen die voldoen aan enkele kenmerken van anorexia nervosa, maar waarvan het algehele klinische beeld die diagnose niet rechtvaardigt. Eén van de kernsymptomen, zoals duidelijke angst om dik te zijn of amenorroe, kan bijvoorbeeld afwezig zijn bij een duidelijk gewichtsverlies en gewichtsreducerend gedrag. Deze diagnose dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van lichamelijke ziekten waarvan bekend is dat ze gewichtsverlies geven.

Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.
Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.

dénutrition modérée (entre 60 et 75% du poids idéal)
matige vorm van malnutritie, Gomez: 60% tot minder dan 75% van normaal gewicht

dénutrition légère (entre 75 et 90% du poids idéal)
lichte vorm van malnutritie, Gomez: 75% tot minder dan 90% van normaal gewicht

perte de poids
gewichtsverlies

nourrisson à petit poids de naissance
laag geboortegewicht

lait pour bébés de bas poids de naissance
flesvoeding voor baby's met laag geboortegewicht

incapacité de perdre du poids
mislukking om gewicht te verliezen

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Il est dès lors conseillé, certainement chez les patients obèses, de calculer la dose de chloroquine et d’hydrochloroquine en se basant sur le poids de masse maigre (lean body mass; il s’agit du poids corporel total diminué de la masse grasse corporelle, peut être calculé p. ex. via www.medcalc.com/body.html sur base du sexe, de la taille et du poids corporel).
Er wordt dan ook aanbevolen om, zeker bij obese patiënten, de dosis chloroquine en hydroxychloroquine te berekenen op basis van het vetvrije lichaamsgewicht (lean body mass; dit is het totale lichaamsgewicht verminderd met de hoeveelheid lichaamsvet, bv. te berekenen via www.medcalc.com/body.html , op basis van geslacht, lengte en lichaamsgewicht).

La dose maximale recommandée par jour est de 40 mg par kilogramme de poids corporel pour les patients recevant des transfusions sanguines régulières, de 20 mg par kilogramme de poids corporel pour les patients adultes ne recevant pas de transfusions sanguines régulières et de 10 mg par kilogramme de poids corporel pour les patients pédiatriques ne recevant pas de transfusions sanguines régulières.
De maximale aanbevolen dagelijkse dosis is 40 mg per kilogram lichaamsgewicht voor patiënten die regelmatig bloedtransfusies krijgen, 20 mg per kilogram lichaamsgewicht voor volwassen patiënten die niet regelmatig bloedtransfusies krijgen en 10 mg per kilogram lichaamsgewicht voor kinderen die niet regelmatig bloedtransfusies krijgen.

Les doses minimales recommandées sont de 3 mg d’emodepside/kg de poids corporel et 12 mg de praziquantel/kg de poids corporel, soit 0,14 ml de Profender/kg de poids corporel.
De aanbevolen minimale dosis is 3 mg/kg lichaamsgewicht emodepside en 12 mg/kg lichaamsgewicht praziquantel, equivalent met 0,14 ml/kg lichaamsgewicht Profender.

Voie et mode d’administration Posologie en utilisant le compte-gouttes du flacon : Dose de 0,2 mg de méloxicam/kg de poids corporel : Dose de 0,1 mg de méloxicam/kg de poids corporel : Dose de 0,05 mg de méloxicam/kg de poids corporel :
Wijze van gebruik en toedieningsweg Doseringsprocedures bij gebruik van het druppelopzetstukje van het flesje: Dosering van 0,2 mg meloxicam/kg lichaamsgewicht: 12 druppels /kg lichaamsgewicht Dosering van 0,1 mg meloxicam/kg lichaamsgewicht: 6 druppels /kg lichaamsgewicht Dosering van 0,05 mg meloxicam/kg lichaamsgewicht: 3 druppels /kg lichaamsgewicht

L’exénatide et la sitagliptine n’entraînent pas d’augmentation du poids corporel; dans les études, l’exénatide a même entraîné une diminution du poids corporel (- 2 à 3 kg sur une période de 6 mois à 1 an).
Exenatide en sitagliptine leiden niet tot gewichtstoename; exenatide leidde in de studies zelfs tot een daling van het lichaamsgewicht (- 2 à 3 kg over een periode van 6 maand tot 1 jaar).

Contrairement à l’insuline, la dose des incrétinomimétiques ne doit pas être adaptée en fonction de la glycémie, et ils ont l’avantage d’entraîner une diminution du poids corporel.
In tegenstelling tot insuline moet de dosis van de incretinemimetica niet aangepast worden in functie van de glykemie, en hebben ze het voordeel dat ze leiden tot gewichtsdaling.

après plus de 4 ans: aucune différence n’a été observée au niveau du critère d’évaluation primaire (critère d’évaluation combiné “complications macrovasculaires”) mais le traitement combiné était associé à un effet bénéfique au niveau de certains critères d’évaluation secondaires: accidents macrovasculaires, poids corporel, contrôle glycémique et besoin en insuline.
(samengesteld eindpunt “macrovasculaire complicaties”) maar er was een gunstig effect op een aantal secundaire eindpunten: macrovasculaire incidenten, lichaamsgewicht, glykemische controle en insulinebehoefte.

Le sexe, le poids corporel, la consommation d’alcool et le niveau d’effort n’avaient pas de valeur prédictive.
Geslacht, lichaamsgewicht, alcoholgebruik en inspanningsniveau hadden geen voorspellende waarde.

Clairance de la créatinine (en ml/min)= (140- âge en années) x poids corporel (en kg)
Creatinineklaring (in ml/min)= (140- leeftijd in jaren) x lichaamsgewicht (in kg) 72 x serumcreatinine (mg/100 ml) (x 0,85 bij de vrouw)

DDD (Defined Daily Dose) est une estimation de la quantité de principe actif que reçoit un adulte d’un poids corporel d’environ 70 kg par jour (comme dose d’entretien en cas de traitement chronique) lorsque le médicament est prescrit pour son indication principale.
De DDD (Defined Daily Dose) is een benadering van de hoeveelheid werkzame stof die een volwassene met een lichaamsgewicht van 70 kg gemiddeld per dag krijgt (als onderhoudsdosis bij chronische therapie) wanneer het geneesmiddel voor de hoofdindicatie is voorgeschreven.