Vertaling van "poids corporel provoque " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Définition: Syndrome caractérisé par des accès répétés d'hyperphagie et une préoccupation excessive du contrôle du poids corporel, conduisant ` une alternance d'hyperphagie et de vomissements ou d'utilisation de laxatifs. Ce trouble comporte de nombreuses caractéristiques de l'anorexie mentale, par exemple une préoccupation excessive par les formes corporelles et le poids. Les vomissements répétés peuvent provoquer des perturbations électrolytiques et des complications somatiques. Dans les antécédents, on retrouve souvent, mais pas toujours, un épisode d'anorexie mentale, survenu de quelques mois à plusieurs années plus tôt. | Boulimie SAI Hyperorexia nervosa
Omschrijving: Bulimia nervosa is een syndroom dat wordt gekenmerkt door herhaalde aanvallen van overeten en een buitensporige preoccupatie met de beheersing van het lichaamsgewicht, leidend tot een patroon van overeten gevolgd door braken of gebruik van laxantia. Deze stoornis heeft vele psychische kenmerken met anorexia nervosa gemeen, onder andere een overmatige bezorgdheid met betrekking tot verschijning en lichaamsgewicht. Herhaaldelijk braken kan gemakkelijk aanleiding geven tot verstoringen van lichaamselektrolyten en lichamelijke complicaties. Vaak, maar niet altijd, vermeldt de voorgeschiedenis een vroegere episode van anorexia nervosa, waarbij het interval kan variëren van enkele maanden tot verscheidene jaren. | Neventerm: | boulimie NNO | hyperorexia nervosa

Définition: Troubles qui comportent certaines caractéristiques de la boulimie, mais dont le tableau clinique global ne justifie pas ce diagnostic. Exemple: accès hyperphagiques récurrents et utilisation excessive de laxatifs sans changement significatif de poids, ou sans préoccupation excessive des formes ou du poids corporels.
Omschrijving: Stoornissen die voldoen aan enkele kenmerken van bulimia nervosa, maar waarvan het algehele klinische beeld die diagnose niet rechtvaardigt. Er kan bijvoorbeeld sprake zijn van herhaalde aanvallen van overeten en bovenmatig gebruik van laxantia zonder gewichtsverandering van betekenis of de kenmerkende overdreven-bezorgdheid voor lichaamsvorm en gewicht kan afwezig zijn.

Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.
Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

- Ainsi, une injection intrapéritonéale, 2 fois par semaine, d’une dose de 2mg/kg poids corporel provoque un cancer de la vessie, chez le rat (cf. chapitre N° 2.2.6. sur la toxicité des produits d’oxydation des lipides).
- Een intraperitoneale inspuiting, tweemaal per week, van een dosis van 2mg/kg lichaamsgewicht bijvoorbeeld veroorzaakt blaaskanker bij de rat (cfr. hoofdstuk nr. 2.2.6. omtrent de toxiciteit van vetoxidatieproducten).

La progestérone et les progestagènes peuvent provoquer des troubles gastro-intestinaux, des changements d’appétit ou de poids corporel, rétention d’eau, œdème, acné, chloasma (mélasme), éruptions allergiques de la peau, urticaire, dépression mentale, transformation des seins y inclus malaise (gêne) et occasionnellement gynécomastie, changements de la libido, chute de cheveux, hirsutisme, fatigue, somnolence ou insomnie, fièvre, maux de tête, symptômes ressemblants au syndrome prémenstruel et cycles menstruels modifiés ou saignements menstruels irréguliers.
Progesteron en progestagenen kunnen gastro-intestinale aandoeningen veroorzaken, wijzigingen in eetlust of lichaamsgewicht, waterretentie, oedeem, acne, chloasma (melasme), allergische huidreacties, urticaria, mentale depressie, wijziging van de borsten, malaise (verlegenheid) inbegrepen en occasioneel gynecomastie, veranderingen van de libido, haaruitval, hirsutisme, moeheid, slaperigheid of slapeloosheid, koorts, hoofdpijn, symptomen die gelijken op een premenstrueel syndroom en gewijzigde menstruele cyclussen of onregelmatige menstruele bloedingen.

La progestérone et les progestagènes peuvent provoquer des troubles gastro-intestinaux, des changements d’appétit ou de poids corporel, rétention d’eau, œdème, acné, chloasma (masque de grossesse), éruptions allergiques de la peau, urticaire, dépression mentale, transformation des seins y inclus malaise (gêne) et occasionnellement gynécomastie (hypertrophie des glandes mammaires chez l'homme), changements de la libido, chute de cheveux, hirsutisme (développement exagéré du système pileux), fatigue, somnolence ou insomnie, fièvre, maux de tête, symptômes ressemblants au syndrome prémenstruel et cycles menstruels modifiés ou saignements menstruels irréguliers.
Progesteron en progestagenen kunnen maag- darmaandoeningen, wijzigingen van de eetlust en het lichaamsgewicht, waterretentie, oedeem, acne, chloasma (zwangerschapsmasker), huiduitslag van allergische oorsprong, netelroos, mentale depressie, wijziging van de borsten incluis een malaise (hinder) en occasioneel gyneacomastie (hypertrofie van de borstklieren bij de mens), libidowijzigingen, haaruitval, hirsutisme (overdreven ontwikkeling van de lichaamsbeharing) moeheid, slaperigheid of slapeloosheid, koorts, hoofdpijn, symptomen die gelijken op het premenstrueel syndroom en gewijzigde menstruele cycli of onregelmatige menstruaties.

Lors d’études animales, une dépression sévère de la fonction cardiovasculaire, finissant par provoquer un collapsus cardiaque, n’est pas survenue avant l’administration d’une dose cumulée de 750 x DE 90 (135 mg par kilo de poids corporel).
In dierstudies trad ernstige onderdrukking op van de cardiovasculaire functie, leidend tot hartfalen, pas op na toediening van een cumulatieve dosis van 750 x ED90 (135 mg rocuroniumbromide per kg lichaamsgewicht).

Un surdosage à partir de 10 g de paracétamol (150 mg/kg de poids corporel chez l'enfant) peut provoquer une cytolyse hépatique et aboutir à une nécrose complète et irréversible.
Overdosering vanaf 10 g paracetamol (150 mg/kg lichaamsgewicht bij kinderen) kan een hepatische cytolyse veroorzaken en leiden tot een volledige en irreversibele necrose.

Un surdosage à partir de 10 g de paracétamol (150 mg/kg de poids corporel chez les enfants) peut provoquer une cytolyse hépatique susceptible d’aboutir à une nécrose complète et irréversible.
Overdosering vanaf 10 g paracetamol (150 mg/kg lichaamsgewicht bij kinderen) kan een hepatische cytolyse veroorzaken en leiden tot een volledige en irreversibele necrose.

Chez le lapin, l’administration quotidienne de 2 à 3 mg/kg de poids corporel pendant 2 à 4 semaines a provoqué des lésions hépatiques expérimentales.
Bij konijnen werd experimentele leverbeschadiging veroorzaakt door het toedienen van 2 tot 3 mg/kg lg/dag gedurende 2 tot 4 weken.

L’administration de ramipril à des rats femelles pendant la période fœtale et l’allaitement a provoqué des lésions rénales irréversibles (dilatation du bassinet du rein) chez la progéniture à des doses quotidiennes supérieures ou égales à 50 mg/kg de poids corporel.
De toediening van ramipril aan wijfjesratten tijdens de foetale periode en de zoogperiode veroorzaakte irreversibele nierbeschadiging (dilatatie van het nierbekken) bij de jongen bij toediening van dagdoseringen van 50 mg/kg lichaamsgewicht of meer.