Traduction de «potentialisé modérément l’effet » (Français → Néerlandais) :

Anticoagulants oraux: dans deux études cliniques, l’une chez des volontaires sains et l’autre chez des patients hypercholestérolémiques, la simvastatine 20-40 mg/jour a potentialisé modérément l’effet des AVK : le temps de prothrombine, exprimé en INR, a augmenté d’une valeur de base de 1,7 à 1,8 chez le volontaire sain et de 2,6 à 3,4 chez le patient hypercholestérolémique.
Orale anticoagulantia In twee klinische studies, één bij gezonde vrijwilligers en de andere bij hypercholesterolemiepatiënten, gaf simvastatine 20-40 mg/dag een matige versterking van het effect van coumarine-anticoagulantia: de protrombinetijd, gemeld als International Normalised Ratio (INR), nam vanaf een baseline van 1,7 toe naar 1,8 en van 2,6 naar 3,4 in de studies met respectievelijk vrijwilligers en patiënten.

Anticoagulants oraux Dans deux études cliniques, l’une chez des volontaires sains et l’autre chez des patients hypercholestérolémiques, la simvastatine 20-40 mg/jour a potentialisé modérément l’effet des anticoagulants coumariniques : le temps de prothrombine, exprimé en INR (International Normalized Ratio), est passé d’une valeur de base de 1,7 à 1,8 chez le volontaire sain et de 2,6 à 3,4 chez le patient hypercholestérolémique.
Orale anticoagulantia In twee klinische studies, één bij gezonde vrijwilligers en een andere bij patiënten met hypercholesterolemie, bleek simvastatine 20-40 mg/dag het effect van coumarine-anticoagulantia matig te versterken: de prothrombinetijd, gerapporteerd als de International Normalised Ratio (INR), steeg vanaf een baseline van 1,7 tot 1,8 bij de proefpersonen en van 2,6 tot 3,4 bij de patiënten.

Anticoagulants oraux Dans deux études cliniques, l'une chez des volontaires sains et l'autre chez des patients hypercholestérolémiques, la simvastatine 20-40 mg/jour a potentialisé modérément l'effet des antivitamines K (coumarines) : le temps de prothrombine, exprimé en INR, est passé d'une valeur de base de 1,7 à 1,8 chez le volontaire sain et de 2,6 à 3,4 chez le patient hypercholestérolémique.
Orale anticoagulantia In twee klinische studies, één bij gezonde vrijwilligers en een andere bij patiënten met hypercholesterolemie, heeft simvastatine 20-40 mg/dag het effect van antivitamines K (cumarine) matig versterkt: de prothrombinetijd, uitgedrukt in INR, steeg van de basiswaarde van 1,7 tot 1,8 bij gezonde vrijwilligers en van 2,6 tot 3,4 bij patiënten met hypercholesterolemie.

Anticoagulants oraux Dans deux études cliniques, l’une chez des volontaires sains et l’autre chez des patients hypercholestérolémiques, la simvastatine 20-40 mg/jour a potentialisé modérément l’effet des dérivés des anticoagulants coumariniques : le temps de prothrombine, exprimé en INR, est passé d’une valeur de base de 1,7 à 1,8 chez le volontaire sain et de 2,6 à 3,4 chez le patient hypercholestérolémique.
Orale anticoagulantia In twee klinische studies, één bij gezonde vrijwilligers en de andere bij hypercholesterolemiepatiënten, gaf simvastatine 20-40 mg/dag een matige versterking van het effect van coumarine-anticoagulantia: de protrombinetijd gemeld als International Normalized Ratio (INR), nam vanaf een uitgangswaarde van 1,7 toe naar 1,8, en van 2,6 naar 3,4 in de studies met respectievelijk vrijwilligers en patiënten.

Anticoagulants oraux Dans deux études cliniques, l’une chez des volontaires sains et l’autre chez des patients hypercholestérolémiques, la simvastatine 20-40 mg/jour a potentialisé modérément l’effet des antivitamines K (coumarines): le temps de prothrombine, exprimé en INR, est passé d’une valeur de base de 1,7 à 1,8 chez le volontaire sain et de 2,6 à 3,4 chez le patient hypercholestérolémique.
Orale anticoagulantia In twee klinische studies, één bij gezonde vrijwilligers en de andere bij hypercholesterolemiepatiënten, gaf simvastatine 20 - 40 mg/dag een matige versterking van het effect van coumarine-anticoagulantia: de protrombinetijd gemeld als International Normalized Ratio (INR), nam vanaf een uitgangswaarde van 1,7 toe naar 1,8, en van 2,6 naar 3,4 in de studies met respectievelijk vrijwilligers en patiënten.