Traduction de «pour un taux initial moyen » (Français → Néerlandais) :

Après 1 an, les réductions moyennes d’HbA 1c ont été de -0,81% avec l’association vildagliptine et metformine (taux initial moyen d’ HbA 1c de 8,4%) et de -0,85% avec l’association vildagliptine et gliclazide (taux initial moyen d’ HbA 1c de 8,5%) ; la non-infériorité statistique a été atteinte (IC 95% -0,11 – 0,20).
Na 1 jaar waren de gemiddelde afnames in HbA 1c voor vildagliptine toegevoegd aan metformine -0,81% (bij een gemiddelde uitgangswaarde- HbA 1c van 8,4%) en voor gliclazide toegevoegd aan metformine -0,85% (bij een gemiddelde uitgangswaarde-HbA 1c van 8,5%), statistische non-inferioriteit werd bereikt (95% CI -0,11 – 0,20).

Après 12 semaines, le groupe saxagliptine (n = 74) présentait une réduction moyenne de l'HbA1c par rapport à la valeur initiale plus importante que le groupe placebo (n = 86) (respectivement - 0,6 % versus - 0,2 %, différence de - 0,34 % pour un taux initial moyen d'HbA1c de 7,9 % dans le groupe saxagliptine et de 8,0 % dans le groupe placebo), et une réduction de la FPG supérieure (- 13,73 mg/dL versus - 4,22 mg/dL mais sans signification statistique (p=0,12, IC 95 % [- 21,68 ; 2,66].
Na 12 weken vertoonde de saxagliptinegroep (n=74) een grotere, gemiddelde afname van HbA1c ten opzichte van baseline dan de placebogroep (n=86) (-0,6 versus -0,2%, respectievelijk, verschil van -0,34% met een gemiddelde baseline HbA1c van 7,9% voor de saxagliptinegroep en 8,0% voor de placebogroep), en een grotere FPG-afname (-13,73 mg/dL versus -4,22 mg/dL maar zonder statistische significantie (p=0,12, 95% BI [-21,68; 2,66].

La diminution du taux d’ HbA 1c chez les patients ayant un taux initial moyen d’HbA 1c ≥10,0% était plus importante.
De daling in HbA 1c gemeten bij patiënten met een uitgangswaarde van ≥10,0% was groter.

Le taux d’ HbA 1c a diminué de -1,82% avec vildagliptine/metformine 50 mg/1000 mg deux fois par jour, de -1,61% avec vildagliptine/metformine 50 mg/500 mg deux fois par jour, de -1,36% avec la metformine 1000 mg deux fois par jour et de -1,09% avec la vildagliptine 50 mg deux fois par jour, chez les patients ayant un taux initial moyen d’HbA 1c de 8,6%.
Vildagliptine/metformine 50 mg/1000 mg tweemaal daags verlaagde HbA 1c met -1,82%, vildagliptine/metformine 50 mg/500 mg tweemaal daags met -1,61%, metformine 1000 mg tweemaal daags met -1,36% en vildagliptine 50 mg tweemaal daags met -1,09% bij een gemiddelde uitgangswaarde-HbA 1c van 8,6%.

Chez les patients présentant une insuffisance rénale modérée, la vildagliptine a diminué significativement le taux d’HbA 1c comparé au placebo (différence de -0,53%) à partir d’un taux initial moyen de 7,9%.
Bij patiënten met een matige nierfunctiestoornis werd HbA 1c significant verlaagd door vildagliptine, vergeleken met placebo (verschil van -0,53%) bij een gemiddelde uitgangswaarde van 7,9%.

Chez les patients présentant une insuffisance rénale sévère, la vildagliptine a diminué significativement le taux d’HbA 1c comparé au placebo (différence de -0,56%) à partir d’un taux initial moyen de 7,7%.
Bij patiënten met een ernstige nierfunctiestoornis werd HbA 1c significant verlaagd door vildagliptine, vergeleken met placebo (verschil van -0,56%) bij een gemiddelde uitgangswaarde van 7,7%.

Chez les patients ayant un taux initial moyen d’HbA 1c de 8,4%, les diminutions moyennes ont été de -0,9% avec l’association vildagliptine et metformine et de -1,0% avec l’association pioglitazone et metformine.
De gemiddelde verlagingen van de uitgangswaarde-HbA 1c van 8,4% waren -0,9% voor vildagliptine toegevoegd aan metformine en -1,0% voor pioglitazon toegevoegd aan metformine.

Patients ayant un taux initial d'HbA 1c > 10 % et ≤ 12 % Une diminution du taux d'HbA 1c (non ajustée en fonction du placebo) de respectivement -2,13 % et - 2,56 % pour canagliflozine 100 mg et 300 mg, par rapport aux valeurs initiales a été observée dans une sous-étude chez des patients traités par canagliflozine en monothérapie ayant un taux initial d'HbA 1c > 10 % et ≤ 12 %.
Patiënten met op baseline HbA 1c > 10% tot ≤ 12% Een substudie bij patiënten met een baseline-HbA 1c van > 10% tot ≤ 12%, met canagliflozine als monotherapie, resulteerde in verlagingen in HbA 1c ten opzichte van baseline (niet gecorrigeerd voor placebo) van respectievelijk -2,13% en -2,56% voor canagliflozine 100 mg en 300 mg.

De plus, les bénéfices du traitement en termes de proportion de patients obtenant une RVS (réponse virologique soutenue) par rapport au placebo étaient modestes chez ces patients (en particulier pour ceux ayant un taux initial d’albumine ≤ 35 g/l) par rapport à l’ensemble du groupe.
Bovendien waren de voordelen van de behandeling gemeten in het percentage dat SVR bereikte vergeleken met placebo gering bij deze patiënten (in het bijzonder bij diegenen met een albuminewaarde van ≤ 35g/l bij de start) vergeleken met de totale groep.

RAISE : 197 patients présentant un PTI ont été randomisés 2:1, eltrombopag (n = 135) et placebo (n = 62), et la randomisation a été stratifiée sur la base du statut de splénectomie, de l’utilisation de médicaments pour le PTI à l'inclusion et du taux initial de plaquettes.
RAISE: 197 ITP-patiënten werden 2:1 gerandomiseerd naar eltrombopag (n=135) of placebo (n=62), en de randomisatie werd gestratificeerd op basis van splenectomiestatus, gebruik van ITP-medicatie bij baseline, en het aantal bloedplaatjes bij baseline.