Traduction de «pouvait être question » (Français → Néerlandais) :

Mais, une revue de plus de 180.000 effets secondaires signalés après vaccination au VAERS montrait 28 cas chez lesquels il pouvait être question d’un choc anaphylactique chez des personnes présentant une allergie connue au latex (Russell, 2004).
Maar een review van de meer dan 180.000 gemelde bijwerkingen na vaccinatie bij de VAERS toonde 28 gevallen bij wie mogelijks sprake was van anafylaxie bij personen met een gekende latexallergie (Russell, 2004).

Il soutient également que la commission d’appel a décidé, à tort, qu’il ne pouvait être question pour elle de ne siéger que composée de magistrats.
Hij voert ook aan dat de commissie van beroep, ten onrechte, beslist heeft dat er voor haar geen sprake van kon zijn om slechts te zetelen met magistraten.

Par ailleurs, la fin de l'ancien article 163, §1er, 1er al., n'était pas claire: soit il s'agissait d'une rémunération des médecins pour le capital apporté, mais il fallait alors parler de 'dividende', soit il s'agissait d'un prêt accordé à la société par le médecin, auquel cas il ne pouvait être question d'un apport en capital.
Anderzijds was de betekenis van het vroeger,4‑5e art. 163 §1 al. 1 in fine niet duidelijk: ofwel ging het om een vergoeding die de geneesheren ontvingen voor het kapitaal dat zij inbrachten in de vennootschap, maar dan diende gesproken te worden van een 'dividend', ofwel ging het om een lening die door de geneesheer aan de vennootschap was toegestaan en dan kon er geen sprake zijn van een kapitaalsinbreng.

C’est à juste titre que la commission d’appel a décidé qu’il ne pouvait être question, sauf à ignorer la loi, de ne siéger que composée de magistrats.
Het is terecht dat de commissie van beroep beslist heeft dat er geen sprake van kon zijn dat ze zou zetelen enkel samengesteld uit magistraten, ze zou dat enkel kunnen doen door de wet te negeren.

La question 1 sondait depuis quand la personne avait consulté un dentiste (consommation subjective de soins) ; la question 2 sondait le besoin subjectif de traitement en demandant si, au moment du sondage, la personne souffrait d’un problème bucco-dentaire (oui/non) et, dans l’affirmative, de quel problème il s’agissait (besoin subjectif de traitement) ; la question 3 vérifiait dans quelle mesure, au moment du sondage, la personne souhaitait faire appel à un dentiste (besoin subjectif qui est converti en une demande de soins (‘demand’)) ; la question 4 sondait les obstacles éventuels ressentis lors de la consultation d’un dentiste ; la question 5 vérifiait à qui la personne pouvait faire appel pour l’organisation (fixation / prise d’un rendezvous, transport et accompagnement durant la consultation) d’une visite chez le dentiste et, dans la dernière question, on vérifiait de quelle façon le questionnaire avait été complété (par la personne de façon autonome, avec de l’aide, refus, la personne n’est pas en mesure d’y répondre, même avec de l’aide).
Vraag 1 peilde naar hoelang het geleden was dat de persoon een raadpleging had bij de tandarts (subjectieve zorgconsumptie); vraag 2 peilde naar de subjectieve behandelnood door te vragen of de persoon op het moment van de bevraging een mondprobleem had (ja/nee) en indien ja welk mondprobleem (subjectieve behandelnood); vraag 3 ging na in welke mate de persoon op het moment van de bevraging beroep wenste te doen op een tandarts (subjectieve nood die omgezet wordt in vraag naar zorg (‘demand’)); vraag 4 peilde naar mogelijke drempels bij het raadplegen van een tandarts; vraag 5 ging na op wie de persoon beroep kon doen voor het organiseren (vastleggen/maken van een afspraak, vervoer en begeleiding tijdens de raadpleging) van het tandartsbezoek en in de laatste vraag werd nagegaan op welke manier de vragenlijst werd ingevuld (door persoon zelfstandig, met hulp, weigering, niet in staat zelfs niet met hulp).

Tout dÊabord, la Cour devait statuer sur la question de savoir si un patient pouvait avoir recours à lÊapplication dÊun protocole, en l'occurrence au protocole hospitalier ÿ interne Ÿ ?
Ten eerste diende het Hof te oordelen over de vraag of een patiënt aanspraak kan maken op de toepassing van een protocol, in casu het ÿ intern Ÿ ziekenhuisprotocol ?

Étant donné que la disposition constitutionnelle en question ne s’applique qu’aux organes juridictionnels et donc pas aux organes de l’administration active tels que la Chambre restreinte, le requérant ne devait et ne pouvait, en l’occurrence, pas invoquer en droit cette disposition, et la partie requérante ne peut puiser des arguments du fait que ces moyens n’ont pas été examinés devant la Chambre restreinte.
Vermits de bedoelde grondwetsbepaling alleen toepasselijk is op rechtsprekende organen, en dus niet op organen van het actief bestuur, zoals de Beperkte kamer, moest en kon in rechte de verzoeker die bepaling daar niet inroepen, en kan de verwerende partij geen argument putten uit het feit dat die middelen niet ter sprake zijn gekomen voor de Beperkte kamer.

Pourtant, lorsque s'est posée la question de la responsabilité des comités d'éthique médicale, il fut pour ainsi dire considéré comme une évidence que le médecin concerné restait lui-même totalement responsable et que rien ne pouvait être imputé au comité.
Wanneer de aansprakelijkheid van de commissies voor medische ethiek toch ter sprake kwam, werd het bijna als een evidentie beschouwd dat de betrokken geneesheer zelf volledig aansprakelijk bleef en dat de commissie in dit verband niets ten laste gelegd kon worden.

Les frais de bâtiment ne seront donc pas de nouveau intégrés dans le forfait de rééducation en fonction des principes de la présente note, ni à la demande de l’établissement en question (si les propositions de la présente devaient être plus avantageuses pour lui), ni sur l’initiative de l’Inami (si, sur la base des propositions de la présente, une économie pouvait être réalisée).
De gebouwenkosten zullen dus niet opnieuw in het revalidatieforfait worden opgenomen in functie van de principes van deze nota en dit noch op vraag van de betrokken inrichting (indien de voorstellen van deze nota voor de inrichting voordeliger zouden zijn), noch op initiatief van het Riziv (indien op basis van de voorstellen van deze nota een besparing zou kunnen worden gerealiseerd).

Le montant trimestriel dont il est question dans « l’ancien » article 10 (avant la modification par la loi du 19.7.2006) a été supprimé parce que ce montant seuil pouvait poser problème aux organisations ou aux associations qui réalisent une grande partie de leurs activités au cours d’un seul trimestre (ex. initiatives dans le domaine du travail de la jeunesse dont les activités sont principalement organisées pendant les vacances d’été).
Het kwartaalbedrag waarvan sprake in het “oude” artikel 10 (vóór de wijziging door de wet van 19.7.2006) kwam te vervallen omdat dat drempelbedrag een probleem kon vormen voor organisaties of verenigingen die een belangrijk aandeel van hun activiteiten realiseren in de loop van één kwartaal (bv. jeugdwerkinitiatieven met hoofdzakelijk activiteiten tijdens de zomervakantie).