Traduction de «preuve expérimentale » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.
Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.

Preuves du rôle de l'alcool confirmé par le degré d'intoxication
bewijs van betrokkenheid van alcohol, vastgesteld door mate van intoxicatie

Preuves du rôle de l'alcool confirmé par le taux d'alcoolémie
bewijs van betrokkenheid van alcohol, vastgesteld door bepaling van alcoholgehalte van bloed

Définition: Cette catégorie concerne des anomalies de la personnalité et du comportement chez l'adulte, survenant en l'absence de troubles préalables de la personnalité et faisant suite à un facteur de stress, soit catastrophique, soit excessif et prolongé, ou à une maladie psychiatrique sévère. Ce diagnostic ne doit être porté que dans les cas où on a la preuve d'un changement manifeste et durable des modes de perception, de relation ou de pensée concernant l'environnement ou soi-même. La modification de la personnalité doit être significative et être associée à un comportement rigide et mal adapté, absent avant la survenue de l'événement pathogène. La modification ne doit pas être la manifestation directe d'un autre trouble mental ni un symptôme résiduel d'un trouble mental antérieur.
Omschrijving: Stoornissen van de persoonlijkheid en het gedrag op volwassen leeftijd die zich hebben ontwikkeld bij personen zonder eerdere persoonlijkheidsstoornis na ondervinding van catastrofale of buitengewoon-lang-aanhoudende stress of na een ernstige psychiatrische-ziekte. Deze diagnosen mogen alleen gesteld worden als er bewijs is van een uitgesproken en duurzame verandering van het patroon waarin iemand de omgeving en zichzelf waarneemt, daarmee in betrekking staat of daarover denkt. De persoonlijkheidsverandering dient aanmerkelijk te zijn en samen te gaan met star en onaangepast gedrag dat voor de pathogene ervaring niet aanwezig was. De verandering mag geen directe manifestatie te zijn van een andere psychische stoornis of een restverschijnsel van enige psychische stoornis, daaraan voorafgaand.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

L’évolution spatiale et temporelle de l’incidence de l’ESB a conduit à la qualifier de maladie émergente [30, 31, 32] ; en 1993, la preuve expérimentale de la transmissibilité de l’ESB aux ovins par voie orale a
De evolutie in ruimte en tijd van de incidentie van BSE leidde ertoe dat BSE werd omschreven als een nieuwe ziekte [30, 31, 32] ; in 1993 werd in proeven aangetoond dat BSE oraal kan worden overgedragen op schapen

Les évaluations d’études expérimentales sur l’animal ne révèlent aucune preuve d’effets tératogènes directs.
Beoordeling van experimentele dierstudies wijst niet op directe teratogene effecten.

Comme l'expérience clinique n'apporte aucune preuve de potentiel carcinogène ou mutagène des immunoglobulines, on n'a pas réalisé d'études expérimentales dans des espèces hétérologues.
Aangezien de klinische ervaring niet op argumenten voor carcinogene of mutagene eigenschappen van immunoglobulinen wijst, werden geen experimentele studies in heterologe soorten uitgevoerd.

Les résultats cliniques n’ayant apporté aucune preuve d’un potentiel carcinogène des immunoglobulines, aucune étude expérimentale sur les espèces hétérogènes n’a été menée.
Aangezien klinische ervaring geen bewijs levert voor mogelijk carcinogene eigenschappen van immunoglobulinen, zijn er geen experimentele onderzoeken uitgevoerd op heterogene soorten.

L’épirubicine a fait preuve d’une activité sur une grande variété de tumeurs expérimentales, notamment les leucémies L1210 et P388, les sarcomes SA180 (formes solides et ascitiques), le mélanome B16, le carcinome mammaire, le carcinome bronchique de Lewis et le
Epirubicine bleek actief te zijn tegen een breed spectrum van experimentele tumoren, inclusief de leukemieën L1210 en P388, de sarcomen SA180 (de vaste en ascites-vormen), het B16 melanoom, mammacarcinoom, het longcarcinoom van Lewis en het coloncarcinoom 38. Het middel was ook actief tegen humane tumoren die in athymische kale muizen werden getransplanteerd (melanomen, mamma-, long-, prostaat- en ovariumcarcinomen).