Vertaling van "preuves démontrant " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Définition: Trouble envahissant du développement caractérisé par une période de développement tout à fait normale avant la survenue du trouble, cette période étant suivie d'une perte manifeste, en quelques mois, des performances antérieurement acquises dans plusieurs domaines du développement. Ces manifestations s'accompagnent typiquement d'une perte globale de l'intérêt vis-à-vis de l'environnement, de conduites motrices stéréotypées, répétitives et maniérées et d'une altération de type autistique de l'interaction sociale et de la communication. Dans certains cas, on peut démontrer que le trouble est dû à une encéphalopathie, mais le diagnostic doit reposer sur les anomalies du comportement. | Démence infantile Psychose:désintégrative | symbiotique | Syndrome de Heller
Omschrijving: Een pervasieve ontwikkelingsstoornis die gedefinieerd wordt door de aanwezigheid van een periode van absoluut normale ontwikkeling voor het optreden van de stoornis en een uitgesproken verlies van voorheen verworven vaardigheden op verschillende terreinen van de ontwikkeling in de loop van enkele maanden erna. Dit gaat op kenmerkende wijze samen met een algemeen verlies van belangstelling voor de omgeving, met stereotypieën in de vorm van herhaalde motorische-maniërismen en met een autistiforme stoornis van sociale interactie en communicatie. In sommige gevallen kan aangetoond worden dat de stoornis het gevolg is van een begeleidende encefalopathie, maar de diagnose dient gesteld te worden op de gedragskenmerken. | Neventerm: | dementia infantilis | desintegratiepsychose | symbiotische psychose | syndroom van Heller

Preuves du rôle de l'alcool confirmé par le degré d'intoxication
bewijs van betrokkenheid van alcohol, vastgesteld door mate van intoxicatie

Preuves du rôle de l'alcool confirmé par le taux d'alcoolémie
bewijs van betrokkenheid van alcohol, vastgesteld door bepaling van alcoholgehalte van bloed

Définition: Cette catégorie concerne des anomalies de la personnalité et du comportement chez l'adulte, survenant en l'absence de troubles préalables de la personnalité et faisant suite à un facteur de stress, soit catastrophique, soit excessif et prolongé, ou à une maladie psychiatrique sévère. Ce diagnostic ne doit être porté que dans les cas où on a la preuve d'un changement manifeste et durable des modes de perception, de relation ou de pensée concernant l'environnement ou soi-même. La modification de la personnalité doit être significative et être associée à un comportement rigide et mal adapté, absent avant la survenue de l'événement pathogène. La modification ne doit pas être la manifestation directe d'un autre trouble mental ni un symptôme résiduel d'un trouble mental antérieur.
Omschrijving: Stoornissen van de persoonlijkheid en het gedrag op volwassen leeftijd die zich hebben ontwikkeld bij personen zonder eerdere persoonlijkheidsstoornis na ondervinding van catastrofale of buitengewoon-lang-aanhoudende stress of na een ernstige psychiatrische-ziekte. Deze diagnosen mogen alleen gesteld worden als er bewijs is van een uitgesproken en duurzame verandering van het patroon waarin iemand de omgeving en zichzelf waarneemt, daarmee in betrekking staat of daarover denkt. De persoonlijkheidsverandering dient aanmerkelijk te zijn en samen te gaan met star en onaangepast gedrag dat voor de pathogene ervaring niet aanwezig was. De verandering mag geen directe manifestatie te zijn van een andere psychische stoornis of een restverschijnsel van enige psychische stoornis, daaraan voorafgaand.

Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.
Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Une étude, menée en Amérique, a révélé qu’un traitement pendant 10 jours est suffisant, mais on ne dispose pas de preuves démontrant qu’il en est de même en Europe.
Eén studie, uitgevoerd in Amerika, toonde dat behandeling gedurende 10 dagen voldoende is, maar er is geen evidentie dat dit ook geldt in Europa.

Le calcul du gain de QALY par abstinent est difficile Il existe peu de preuves démontrant que la qualité de vie des personnes qui arrêtent de fumer augmente 17 .
Het aantal gewonnen QALYs per roker die stopt met roken is moeilijk te berekenen.

La conclusion est que, sur base des preuves actuelles, un thiazide ou un diurétique apparenté est le premier choix chez beaucoup de patients; en présence de pathologies associées, un autre médicament dont l’effet sur la morbidité et la mortalité a été démontré, peut être envisagé.
Het besluit was dat op basis van de huidige evidentie, bij vele patiënten een thiazide of aanverwant diureticum de eerste keuze is; bij bestaan van geassocieerde pathologieën kan een ander geneesmiddel met bewezen effect op morbiditeit en mortaliteit in aanmerking komen.

Ces données n’apportent pas de preuves rigoureuses de l’efficacité de l’ivabradine en termes de mortalité, et on ne dispose actuellement pas d’études comparatives avec des traitements avec lesquels un effet favorable sur la mortalité a été démontré.
Het is niet duidelijk bewezen dat ivabradine de mortaliteit vermindert, en er zijn op dit ogenblik geen vergelijkende studies met behandelingen waarvoor een gunstig effect op de mortaliteit is aangetoond.

Aucune preuve ne permet de démontrer quÊun traitement administré au-delà de 8 semaines augmente le taux de réussite : lÊapplication du patch pendant de courtes périodes sÊest avéré aussi efficace que des longues périodes de traitement (jusquÊà ou moins de 8 semaines, 28 contre 12 semaines, 12 contre 3 semaines).
Het is niet bewezen dat een behandeling van meer dan 8 weken het welslagen doet toenemen: het effect van het gebruik van de pleister gedurende korte periodes was hetzelfde als bij langdurigere behandelingen (tot 8 weken of minder, 28 tegenover 12 weken, 12 tegenover 3 weken).

Il existe peu de preuves scientifiques démontrant que ces techniques sont sûres et qu’elles améliorent la situation du patient à long terme.
Er bestaat echter weinig wetenschappelijk bewijs dat de technieken veilig zijn en dat ze de toestand van de patiënt op lange termijn verbeteren.

Cette recommandation repose sur le consensus selon lequel les avantages démontrés des anticonvulsivants comme médicament de première ligne dans le traitement de la douleur neuropathique chez les patients non cancéreux peuvent être étendus aux patients souffrant de douleur cancéreuse neuropathique (très faible niveau de preuve ; recommandation forte (gabapentine), recommandation faible (prégabaline)).
Deze aanbeveling is gebaseerd op de consensus dat het bewezen voordeel van anticonvulsiva als eerstelijnsgeneesmiddel om neuropathische pijn bij niet-kankerpatiënten te behandelen, kan worden uitgebreid naar patiënten die lijden aan neuropathische kankerpijn (zeer laag niveau van bewijskracht, sterke aanbeveling (gabapentine), zwakke aanbeveling (pregabaline)).

Pour la plupart des cancers, il n’y a aucune preuve scientifique fiable démontrant que tel ou tel type d’exercice physique aurait un effet plus favorable sur la qualité de vie, la fatigue ou l’endurance du patient.
Effect niet bewezen, maar ook geen gevaar voor de patiënt Voor de meeste kankertypes werd er geen betrouwbaar wetenschappelijk bewijs gevonden dat deze of gene oefentherapie gunstiger zou zijn voor de levenskwaliteit, de vermoeidheid of het uithoudingsvermogen van de patiënt.

Cette recommandation repose sur le consensus selon lequel les avantages démontrés des antidépresseurs (ex. l’amytriptiline) comme médicament de première ligne dans le traitement de la douleur neuropathique chez les patients non cancéreux peuvent être étendus aux patients souffrant de douleurs cancéreuses neuropathiques (très faible niveau de preuve ; recommandation forte)
Deze aanbeveling is gebaseerd op de consensus dat het bewezen voordeel van antidepressiva (bv. amytriptiline) als eerstelijnsgeneesmiddel om neuropathische pijn bij niet-kankerpatiënten te behandelen, kan worden uitgebreid naar patiënten die lijden aan neuropathische kankerpijn (zeer laag niveau van bewijskracht; sterke aanbeveling).