Traduction de «progressive des concentrations » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Amyotrophie spinale progressive Dégénérescence familiale du neurone moteur Paralysie bulbaire progressive Sclérose latérale:amyotrophique | primitive
familiale ziekte van motorische neuronen | laterale sclerose | amyotrofe | laterale sclerose | primaire | progressieve | bulbairparalyse | progressieve | spinale spieratrofie

concentration | 1) quantité proportionnelle (pharm.) - 2) concentration (psych.)
concentratie | sterkte van een oplossing

lait concentré non sucré allégé
magere koffiemelk

concentré d’hémodialyse
dialysaat voor hemodialyse

mauvaise concentration
slechte concentratie

manque de concentration
zwakke concentratie

lait concentré non sucré
geëvaporeerde melk

agression à l'acide sulfurique concentré
aanval met geconcentreerd zwavelzuur

lait concentré sucré
gecondenseerde melk

Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.
Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Par exemple, l'observation d'une augmentation progressive des concentrations minimales inhibitrices des entérobactéries pour les céphalosporines, suspectée sur la diminution de la zone d'inhibition autour du disque, peut suggérer la présence de ß-lactamases à spectre élargi (ESBL).
Zo kan een vermoedelijke progressieve toename van de minimale remmende concentraties van enterobacteriën voor cefalosporinen, die zich uit in een inkrimping van de inhibitiezone rond het plaatje, wijzen op de aanwezigheid van breedspectrumß-lactamasen (ESBL).

Ceci est dû à l’augmentation progressive des concentrations sériques de fentanyl pendant les 24 premières heures après l’application du dispositif.
Dit is te wijten aan de geleidelijke stijging van de plasmaconcentratie van fentanyl tijdens de eerste 24 uur na het aanbrengen van de pleister voor transdermaal gebruik.

des pics de concentration plasmatique sont observés dans un rapport de 1:3:8 et les superficies des courbes de la concentration plasmatique en fonction du temps sont de rapport 1:4:18, ce qui indique une saturation progressive du métabolisme de premier passage.
Orale toediening van ZANIDIP leidt tot plasmaspiegels van lercanidipine die niet direct evenredig zijn met de dosering (niet-lineaire kinetiek). Na 10, 20 of 40 mg zijn piekplasmaspiegels waargenomen in de verhouding 1:3:8 en oppervlakten onder de plasmaconcentratie-tijdcurves in de verhouding 1:4:18, hetgeen wijst op een progressieve verzadiging van het first pass metabolisme.

En raison de la libération progressive des principes actifs, la lévodopa atteint sa concentration plasmatique maximale 3 heures environ après l'ingestion; cette concentration plasmatique maximale est moins élevée qu'après l'administration d'une forme conventionnelle de Prolopa.
Wegens het geleidelijk vrijkomen van de actieve bestanddelen wordt de maximale plasmaconcentratie van levodopa ongeveer 3 uur na inname bereikt; deze maximale plasmaconcentratie is minder hoog dan na toediening van een conventionele vorm van Prolopa.

Après 10, 20 ou 40 mg, des pics de concentration plasmatique ont été observés dans un rapport de 1:3:8 et les aires des courbes de la concentration plasmatique en fonction du temps ont été observés dans un rapport de 1:4:18, ce qui indique une saturation progressive du métabolisme de premier passage.
Na 10, 20 of 40 mg werden piekplasmaspiegels waargenomen in de verhouding 1:3:8 en oppervlakten onder de plasmaconcentratietijdcurves in de verhouding 1:4:18, wat wijst op een progressieve verzadiging van het first-pass metabolisme.

Après l’administration de 10, 20 ou 40 mg, les pics de concentration plasmatique étaient dans les proportions de 1:3:8 et les aires sous les courbes des concentrations plasmatiques en fonction du temps dans les proportions de 1:4:18, ce qui évoque une saturation progressive de l’effet de premier passage.
Na 10, 20 of 40 mg zijn piekplasmaspiegels waargenomen in de verhouding 1:3:8 en oppervlakten onder de plasmaconcentratietijdcurves in de ratio 1:4:18, hetgeen wijst op een progressieve verzadiging van het first-pass metabolisme.

Une faible concentration-cible initiale doit être administrée aux patients de plus de 55 ans et aux patients au stade physiologique ASA III et IV. La concentration-cible peut être augmentée par incréments de 0,5 à 1,0 µg/ml, à intervalles d’une minute, afin d’obtenir l’induction progressive de l’anesthésie.
Een lagere initiële doelconcentratie moet gebruikt worden bij patiënten ouder dan 55 jaar en bij patiënten met ASA fysiologische status III en IV. De doelconcentratie kan dan met stappen van 0,5 tot 1,0 µg/ml verhoogd worden, rekening houdend met een interval van 1 minuut, om een geleidelijke inleiding van de anesthesie te bekomen.

Depuis une vingtaine d’années essentiellement, les études cliniques élaborées dans le cadre de l’intérêt croissant pour la sécurité transfusionnelle, ont posé la question d’effets négatifs potentiels chez le receveur liés à la dégradation progressive des composants des concentrés érythrocytaires au cours de leur conservation (Tinmouth et al., 2006; Hess, 2010; Stowell, 2010).
Sinds een twintigtal jaren richten de klinische studies zich vanuit een stijgende interesse voor de transfusieveiligheid in hoofdzaak op de potentieel negatieve effecten bij de ontvanger die verband houden met de geleidelijke degradatie van componenten van erytrocytenconcentraten tijdens hun bewaring (Tinmouth et al., 2006; Hess, 2010; Stowell, 2010).

Cependant, le don de sang régulier s’accompagne d’une diminution progressive de la concentration sérique en ferritine (Milman et al., 1998).
Regelmatig bloed geven gaat echter gepaard met een geleidelijke vermindering van de ferritineconcentratie in het serum (Milman et al., 1998).

Son action est spécifique de la phase du cycle cellulaire, de telle sorte que la gemcitabine cible principalement les cellules qui sont en phase de synthèse de l’ADN (phase S) et, dans certaines circonstances, bloque la progression des cellules de la phase G1 à la phase S. In vitro, l’effet cytotoxique de la gemcitabine dépend à la fois de la concentration de ce composé et du temps d’incubation.
De werking is fasespecifiek zodanig dat gemcitabine primair cellen doodt die DNA-synthese ondergaan (S-fase) en, onder bepaalde omstandigheden, de