Traduction de «progressive du taux » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Amyotrophie spinale progressive Dégénérescence familiale du neurone moteur Paralysie bulbaire progressive Sclérose latérale:amyotrophique | primitive
familiale ziekte van motorische neuronen | laterale sclerose | amyotrofe | laterale sclerose | primaire | progressieve | bulbairparalyse | progressieve | spinale spieratrofie

taux de testostérone diminué
verminderde testosteronspiegel

taux de cholestérol sérique augmenté
serumcholesterol verhoogd

Anomalies des taux d'enzymes sériques
afwijkende enzymspiegels in serum

taux de TSH élevé
thyroïdstimulerende hormoonwaarde verhoogd

élévation du taux de créatine-kinase
verhoogde creatine kinase

mouvements fœtaux réduits
verminderde foetale beweging

compter les mouvements fœtaux
tellen van foetale bewegingen

kit de simulation de plusieurs paramètres physiologiques fœtaux/maternels
simulatieset voor meerdere foetale en maternale fysiologische parameters

Augmentation des taux de transaminase et d'acide lactique déshydrogénase
verhoging van transaminase- en lactaat-dehydrogenasespiegel [LDH-spiegel]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Onze pourcent des patients inclus présentaient un indice de performance de 2 à l’échelle ECOG, 70% présentaient des signes radiologiques de progression de la maladie, avec ou sans progression du taux de PSA, 70% avaient déjà reçu une chimiothérapie par un agent cytotoxique et 30% en avaient reçu deux.
Elf procent van de geïncludeerde patiënten had een ECOG-performance score van 2; 70% had radiologisch bewijs van ziekteprogressie met of zonder PSA-progressie; 70% had één eerdere cytotoxische chemotherapie ontvangen en 30% twee.

L'Italie, par exemple, a réussi à faire progresser son taux de don en reprenant des éléments du modèle espagnol, ce qui prouve que la modification de l'organisation du don et de l'obtention d'organes peut considérablement et durablement accroître le taux de don.
Zo is in Italië het aantal donaties sterk toegenomen door bepaalde onderdelen van het model van Spanje over te nemen; hieruit blijkt dat organisatorische veranderingen bij de donatie en verkrijging van organen kunnen leiden tot een forse, blijvende verhoging van de beschikbaarheid.

La réponse biochimique au traitement se manifeste par une élévation du calcium plasmatique, une diminution du taux de la parathormone et une diminution progressive du taux des phosphatases alcalines (dans les affections s'accompagnant d'une altération de ces paramètres).
De biochemische reactie op de behandeling bestaat uit een verhoging van het calciumplasmagehalte, een daling van het PTH-gehalte en een geleidelijk afnemen van het alkalische fosfatasegehalte (bij aandoeningen met verstoring van deze parameters).

Expérience chez les patients co-infectés par le VIH et ayant un VHB résistant à la lamivudine : Dans une étude en ouvert, initiée par un investigateur, conduite chez 35 patients atteints d’hépatite B chronique, avec un VHB résistant à la lamivudine et co-infectés par le VIH, le traitement prolongé par 10 mg d’adéfovir dipivoxil a entraîné des réductions progressives des taux sériques d’ADN du VHB et des taux d’ALAT sur toute la période de traitement allant jusqu’à 144 semaines.
Ervaring bij patiënten die gelijktijdig geïnfecteerd zijn met HIV en lamivudineresistent HBV: Tijdens een open-label onderzoek, uitgevoerd door onafhankelijke onderzoekers, bij 35 patiënten met chronische hepatitis B met lamivudineresistent HBV en gelijktijdig geïnfecteerd met HIV resulteerde een voortgezette, maximaal 144 weken durende behandeling met 10 mg adefovirdipivoxil in verlagingen van serum-HBV DNA-spiegels en ALAT-spiegels.

Le temps médian jusqu’à progression du taux de PSA était de 10,2 mois pour les patients traités par ZYTIGA et de 6,6 mois pour les patients sous placebo (RR= 0,580 ; IC à 95% : [0,462 ; 0,728], p < 0,0001).
De mediane tijd tot PSA-progressie was 10,2 maanden voor patiënten behandeld met ZYTIGA en 6,6 maanden voor patiënten behandeld met placebo (HR=0,580; 95%-BI: [0,462; 0,728], p < 0,0001).

L’injection de facteur von Willebrand conduit à une remontée progressive du taux du facteur d’hémostase VIII (FVIII:C) qui n’atteint son maximum que dans un délai variable de 12 à 24 heures.
De injectie van de von Willebrand factor leidt tot een progressieve stijging van de spiegel van stollingsfactor VIII (FVIII:C) die zijn maximum bereikt na een variabel interval van 12 tot 24 uur.

L’injection de facteur von Willebrand conduit à une remontée progressive du taux de facteur de coagulation VIII (FVIII:C) qui n’atteint son maximum que dans un délai variable de 12 à 24 heures.
De injectie van de von Willebrand factor leidt tot een progressieve stijging van de spiegel van stollingsfactor VIII (FVIII:C) die zijn maximum bereikt na een variabel interval van 12 tot 24 uur.

La réponse initiale n’est pas maintenue malgré l’exposition continue à la triptoréline et est suivie par une diminution progressive des taux de testostérone.
Deze initiële respons blijft niet behouden ondanks de continue blootstelling aan triptoreline en wordt gevolgd door een progressieve en vergelijkbare daling van de testosteronspiegels.

Dans une analyse post hoc d’une étude clinique de Revlimid dans les syndromes myélodysplasiques, le taux estimé à 2 ans de progression en LAM était de 27,5 % chez les patients IHC-p53 positif et de 3,6 % chez les patients IHC-p53 négatif (p = 0,0038). Chez les patients IHC-p53 positif , un taux plus faible de progression en LAM a été observé chez ceux qui avaient obtenu une réponse d’indépendance transfusionnelle (IT) (11,1 %) que chez les non-répondeurs (34,8 %).
In een post-hoc analyse van een klinisch onderzoek met Revlimid bij myelodysplastische syndromen, bedroeg het geschatte 2-jaarspercentage van progressie tot AML 27,5% bij patiënten met IHC-p53- positiviteit en 3,6% bij patiënten met IHC-p53-negativiteit (p=0,0038). Bij de patiënten met IHC-p53- positiviteit werd een lager percentage van progressie tot AML waargenomen bij patiënten die een transfusie-onafhankelijke (TI) respons bereikte (11,1%) in vergelijking met een non-responder (34,8%).

Chez l’adulte et les patients pédiatriques, l’efficacité de Glivec est basée sur les taux de réponses hématologiques et cytogénétiques globales et la survie sans progression dans la LMC, sur les taux de réponses hématologique et cytogénétique des LAL Ph+, des SMD/SMP, sur les taux de réponses hématologiques des SHE/LCE et sur les taux de réponses objectives des patients adultes dans les GIST
Bij volwassen patiënten en kinderen is de doeltreffendheid van Glivec gebaseerd op algemene hematologische en cytogenetische responscijfers en progressievrije overleving in CML, op hematologische en cytogenetische responscijfers in Ph+ ALL, MDS/MPD, op hematologische responscijfers in HES/CEL en op objectieve responscijfers bij volwassen patiënten met nietreseceerbare en/of gemetastaseerde GIST en DFSP en op recidief-vrije overleving bij adjuvante GIST.