Vertaling van "psychiatriques en particulier " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Définition: Les divers troubles dissociatifs (ou de conversion) ont en commun une perte partielle ou complète des fonctions normales d'intégration des souvenirs, de la conscience de l'identité ou des sensations immédiates et du contrôle des mouvements corporels. Toutes les variétés de troubles dissociatifs ont tendance à disparaître après quelques semaines ou mois, en particulier quand leur survenue est associée à un événement traumatique. L'évolution peut également se faire vers des troubles plus chroniques, en particulier des paralysies et des anesthésies, quand la survenue du trouble est liée à des problèmes ou des difficultés interpersonnelles insolubles. Dans le passé, ces troubles ont été classés comme divers types d'hystérie de conversion . On admet qu'ils sont psychogènes, dans la mesure où ils surviennent en relation temporelle étroite avec des événements traumatiques, des problèmes insolubles et insupportables, ou des relations interpersonnelles difficiles. Les symptômes traduisent souvent l'idée que se fait le sujet du tableau clinique d'une maladie physique. L'examen médical et les examens complémentaires ne permettent pas de mettre en évidence un trouble physique (en particulier neurologique) connu. Par ailleurs, on dispose d'arguments pour penser que la perte d'une fonction est, dans ce trouble, l'expression d'un conflit ou d'un besoin psychique. Les symptômes peuvent se développer en relation étroite avec un facteur de stress psychologique et ils surviennent souvent brusquement. Seuls les troubles impliquant soit une perturbation des fonctions physiques normalement sous le contrôle de la volonté, soit une perte des sensations sont inclus ici. Les troubles impliquant des manifestations douloureuses ou d'autres sensations physiques complexes faisant intervenir le système nerveux autonome, sont classés parmi les troubles somatoformes (F45.0). La possibilité de survenue, à une date ultérieure, d'un trouble physique ou psychiatrique grave, doit toujours êt ...
Omschrijving: Het gemeenschappelijk thema van dissociatieve stoornissen of conversiestoornissen bestaat uit een gedeeltelijk of volledig verlies van de normale integratie van herinneringen, besef van identiteit en onmiddellijke zintuiglijke gewaarwordingen en controle over de motoriek. Alle vormen van dissociatieve stoornissen vertonen de tendens minder te worden na enige weken of maanden, vooral als hun begin samenviel met een traumatische levensgebeurtenis. Meer chronische stoornissen, vooral verlammingen en anesthesieën, kunnen ontstaan indien het begin samenvalt met onoplosbare problemen of persoonlijke conflicten. Deze stoornissen zijn voorheen geclassificeerd als verschillende vormen 'conversiehysterie'. Men neemt aan dat ze psychogeen van oorsprong zijn, nauw verbonden in de tijd als ze zijn met traumatische gebeurtenissen, onoplosbare en onverdraaglijke problemen of verstoorde betrekkingen. De symptomen vertegenwoordigen dikwijls de voorstelling van de patiënt over hoe een lichamelijke ziekte er uit ziet. Lichamelijk en aanvullend onderzoek brengt geen enkele bekende lichamelijke of neurologische stoornis aan het licht. Daarenboven zijn er aanwijzingen dat het functieverlies een uitdrukking is van emotionele conflicten of noden. De symptomen kunnen zich ontwikkelen in nauwe relatie met psychische stress en verschijnen vaak plotseling. Alleen stoornissen van lichamelijke functies die gewoonlijk onder willekeurige controle staan en verlies van zintuiglijke gewaarwordingen vallen hieronder. Stoornissen met betrekking tot pijn en andere complexe lichamelijke sensaties die verlopen via het autonome zenuwstelsel zijn geclassificeerd onder somatisatiestoornissen (F45.0). De mogelijkheid van het naderhand optreden van ernstige lichamelijke of psychiatrische stoornissen dient altijd in gedachten te worden gehouden. | conversiehysterie | conversiereactie | hysterie | hysterische psychose

Modification durable de la personnalité après une maladie psychiatrique
duurzame persoonlijkheidsverandering na een psychiatrische ziekte

Définition: Autres variétés de comportements inadaptés persistants et répétés, non secondaires à un syndrome psychiatrique reconnu. Le sujet ne parvient pas, de façon répétitive, à résister à des impulsions le poussant à adopter ce comportement, avec une période prodromique de tension suivie d'un sentiment de soulagement lors de la réalisation de l'acte. | Trouble explosif intermittent
Omschrijving: Andere vormen van duurzaam herhaald onaangepast gedrag die niet secundair zijn aan een herkend psychiatrisch syndroom, waarbij de indruk bestaat dat de betrokkene bij herhaling geen weerstand kan bieden aan de drang om het gedrag uit te voeren. Eraan vooraf gaat een periode van spanning, gevolgd door een gevoel van ontspanning ten tijde van de daad. | Neventerm: | periodieke explosieve stoornis

Définition: Troubles caractérisés par un ensemble de conduites dyssociales, agressives ou provocatrices, répétitives et persistantes, dans lesquelles sont bafouées les règles sociales correspondant à l'âge de l'enfant. Ces troubles dépassent ainsi largement le cadre des mauvaises blagues ou mauvais tours des enfants et les attitudes habituelles de rébellion de l'adolescent. Ils impliquent, par ailleurs, la notion d'un mode de fonctionnement persistant (pendant au moins six mois). Les caractéristiques d'un trouble des conduites peuvent être symptomatiques d'une autre affection psychiatrique; dans cette éventualité, ce dernier diagnostic doit être codé. Le diagnostic repose sur la présence de conduites du type suivant: manifestations excessives de bagarres et de tyrannie, cruauté envers des personnes ou des animaux, destruction des biens d'autrui, conduites incendiaires, vols, mensonges répétés, école buissonnière et fugues, crises de colère et désobéissance anormalement fréquentes et graves. La présence de manifestations nettes de l'un des groupes de conduites précédents est suffisante pour le diagnostic, alors que la survenue d'actes dyssociaux isolés ne l'est pas.
Omschrijving: Gedragsstoornissen worden gekenmerkt door een zich herhalend en aanhoudend patroon van dissociaal, agressief of uitdagend gedrag. Zulk gedrag dient wel een belangrijke schending te zijn van wat voor de leeftijd nog maatschappelijk toelaatbaar wordt geacht; het dient dus ernstiger te zijn dan gewoon kattenkwaad bij kinderen of opstandigheid bij jeugdigen en dient duurzaam te zijn (zes maanden of langer). Kenmerken van een gedragsstoornis kunnen ook symptomatisch zijn voor andere psychiatrische toestanden, in welke gevallen aan de onderliggende diagnose de voorkeur gegeven dient te worden. | Voorbeelden van gedrag waarop de diagnose is gebaseerd zijn een buitensporige mate van vechten en intimideren; wreedheid tegenover andere mensen of dieren; ernstige vernielzucht; brandstichting; stelen; veelvuldig liegen; spijbelen van school en weglopen van huis; ongewoon frequente en heftige woedeaanvallen en ongehoorzaamheid. Elk van deze gedragingen, indien in opvallende mate aanwezig, is voldoende voor de diagnose, maar geïsoleerde dissociale daden zijn dat niet.

Définition: Modification de la personnalité, persistant au moins deux ans, imputable à l'expérience traumatique d'une maladie psychiatrique sévère. Le changement ne peut pas s'expliquer par un trouble antérieur de la personnalité et doit être différencié d'une schizophrénie résiduelle et d'autres états morbides consécutifs à la guérison incomplète d'un trouble mental antérieur. Ce trouble se caractérise par une dépendance et une attitude de demande excessives vis-à-vis des autres, par la conviction d'avoir été transformé ou marqué par la maladie au point de ne pas parvenir à établir ou maintenir des relations interpersonnelles étroites et confiantes et de s'isoler socialement, par une passivité, une perte des intérêts et un engagement moindre dans les activités de loisir, par des plaintes persistantes de se sentir souffrant, parfois associées à des plaintes hypocondriaques et à un comportement de malade, par une humeur dysphorique ou labile non due à un trouble mental actuel ni aux symptômes affectifs résiduels d'un trouble mental antérieur et par des problèmes à long terme du fonctionnement social et professionnel.
Omschrijving: Een persoonlijkheidsverandering, ten minste twee jaar bestaand, die toegeschreven kan worden aan de traumatische ervaring van het lijden aan een ernstige psychiatrische-ziekte. De verandering kan niet verklaard worden door een voorafgaande persoonlijkheidsstoornis en dient gedifferentieerd te worden van een schizofrene resttoestand en andere toestanden van onvolledig herstel van een voorafgaande psychische stoornis. Deze stoornis wordt gekenmerkt door een overmatige afhankelijkheid van en een veeleisende houding tegenover anderen; door de overtuiging veranderd of gestigmatiseerd te zijn door de ziekte, leidend tot een onvermogen om nauwe en vertrouwelijke betrekkingen met anderen aan te gaan en te onderhouden en tot sociale isolatie; door passiviteit, verminderde interesses en afgenomen betrokkenheid bij voorheen-beoefende vrijetijdsbesteding; door aanhoudende klachten over ziek zijn die kunnen samengaan met hypochondrische beweringen en ziektegedrag; door dysfore of labiele stemming, niet ten gevolge van een actuele psychische stoornis of voorafgaande psychische stoornis met affectieve resttoestand; en door een beduidende stoornis in sociaal en beroepsgebonden functioneren.

Définition: Cette catégorie concerne des anomalies de la personnalité et du comportement chez l'adulte, survenant en l'absence de troubles préalables de la personnalité et faisant suite à un facteur de stress, soit catastrophique, soit excessif et prolongé, ou à une maladie psychiatrique sévère. Ce diagnostic ne doit être porté que dans les cas où on a la preuve d'un changement manifeste et durable des modes de perception, de relation ou de pensée concernant l'environnement ou soi-même. La modification de la personnalité doit être significative et être associée à un comportement rigide et mal adapté, absent avant la survenue de l'événement pathogène. La modification ne doit pas être la manifestation directe d'un autre trouble mental ni un symptôme résiduel d'un trouble mental antérieur.
Omschrijving: Stoornissen van de persoonlijkheid en het gedrag op volwassen leeftijd die zich hebben ontwikkeld bij personen zonder eerdere persoonlijkheidsstoornis na ondervinding van catastrofale of buitengewoon-lang-aanhoudende stress of na een ernstige psychiatrische-ziekte. Deze diagnosen mogen alleen gesteld worden als er bewijs is van een uitgesproken en duurzame verandering van het patroon waarin iemand de omgeving en zichzelf waarneemt, daarmee in betrekking staat of daarover denkt. De persoonlijkheidsverandering dient aanmerkelijk te zijn en samen te gaan met star en onaangepast gedrag dat voor de pathogene ervaring niet aanwezig was. De verandering mag geen directe manifestatie te zijn van een andere psychische stoornis of een restverschijnsel van enige psychische stoornis, daaraan voorafgaand.

hôpital psychiatrique
psychiatrisch ziekenhuis

unité de soins intensifs psychiatriques
psychiatrische intensieve zorgeenheid

Définition: Il s'agit de perturbations sévères de la personnalité et des tendances comportementales de l'individu, non directement imputables à une maladie, une lésion, ou une autre atteinte cérébrale, ou à un autre trouble psychiatrique. Ces perturbations concernent habituellement plusieurs secteurs de la personnalité; elles s'accompagnent en général d'un bouleversement personnel et social considérable, apparaissent habituellement durant l'enfance ou l'adolescence et persistent pendant tout l'âge adulte.
Omschrijving: Dit zijn ernstige stoornissen van de karakterologische aanleg en gedragsvoorkeuren van het individu; niet direct veroorzaakt door ziekte, beschadiging of andersoortig letsel van de hersenen of door een andere psychiatrische stoornis; doorgaans betreffen deze stoornissen verscheidene gebieden van de persoonlijkheid betreffend; ze gaan bijna altijd samen met aanzienlijk persoonlijk leed en sociale ontwrichting en treden doorgaans aan de dag sinds de kindertijd of adolescentie en duren voort tot in de volwassenheid.

Définition: Trouble caractérisé par la consommation persistante de substances non nutritives (par exemple de la terre, des bouts de peinture, etc.). Il peut faire partie d'un trouble psychiatrique plus global (tel un autisme) ou constituer un comportement psychopathologique relativement isolé. C'est seulement dans ce dernier cas que l'on fait le diagnostic de pica. Ce comportement s'observe surtout chez des enfants présentant un retard mental; dans ce dernier cas, le retard mental doit constituer le diagnostic principal (F70-F79).
Omschrijving: Aanhoudend eten van niet voor consumptie bestemde stoffen (zoals aarde, verfbladders, etc.). Het kan voorkomen als één van vele symptomen die deel uitmaken van een uitgebreidere psychiatrische stoornis (zoals autisme) of als een betrekkelijk geïsoleerd psychopathologisch gedrag; alleen die laatste vorm is hier geclassificeerd. Het verschijnsel doet zich het meest voor bij zwakzinnige kinderen en indien er tevens zwakzinnigheid aanwezig is, dient F70-F79 als de hoofddiagnose gekozen te worden.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

En effet, le risque encouru en réservant le diagnostic à l’échelon primaire est une possible méconnaissance des médecins généralistes du syndrome de fatigue chronique ainsi que des troubles aux multiples symptômes médicalement inexpliqués (somatoformes) en général et des troubles comorbides psychiatriques en particulier.
Het risico tengevolge van het voorbehouden van de diagnose tot de eerste lijnszorg, bestaat erin dat huisartsen het chronisch vermoeidheidssyndroom zelf, alsook symptomen met talrijke medisch onverklaarde (somatoforme) stoornissen in het algemeen en comorbide psychiatrische stoornissen in het bijzonder, kunnen miskennen.

Une plus grande attention a été accordée à l’accueil en période de crise psychiatrique, en particulier des enfants, et a été traduite en adaptations concrètes de la nomenclature dans l’accord avec les médecins, mais nous restons sur notre faim quant à la réalisation d’une offre commune et cohérente.
De psychiatrische crisisopvang, in het bijzonder gericht op kinderen, kreeg ondertussen meer aandacht en werd vertaald in concrete nomenclatuuraanpassingen in het akkoord met de artsen. Maar we kijken uit naar de realisatie van een coherent, maatschappelijk gedragen geestelijke gezondheidszorgaanbod.

Système Nerveux Central (SNC) et manifestations psychiatriques : Des effets sévères affectant le SNC, en particulier dépression, idées suicidaires et tentatives de suicide, ont été observés chez certains patients pendant le traitement par Pegasys et même au-delà, en particulier dans les 6 mois suivant son arrêt.
Psychiatrische aandoeningen en centraal zenuwstelsel (CZS): Ernstige effecten op het centraal zenuwstelsel, voornamelijk depressie, suïcide gedachten en pogingen tot suïcide, zijn waargenomen bij enkele patiënten tijdens behandeling met Pegasys.

Système Nerveux Central (SNC) et manifestations psychiatriques : Des effets sévères affectant le SNC, en particulier dépression, idées suicidaires et tentatives de suicide, ont été observés chez certains patients pendant le traitement par Copegus en association au peginterféron alfa-2a ou à l'interféron alfa-2a, et même au-delà, en particulier dans les 6 mois suivant son arrêt.
Psychiatrische aandoeningen en centraal zenuwstelsel (CZS): Ernstige effecten op het CZS, in het bijzonder depressie, zelfmoordgedachten en poging tot zelfmoord, werden bij sommige patiënten waargenomen tijdens de combinatietherapie van Copegus met peginterferon alfa-2a of interferon alfa-2a, en zelfs na stopzetting van de behandeling, voornamelijk tijdens de follow-up periode van 6 maanden.

Les patients psychiatriques constituent un groupe particulier qui pose problème.
De psychiatrische patiënten vormen een specifieke probleemgroep.

- Existence ou antécédents d’une affection psychiatrique sévère, en particulier : dépression
- Bestaan of voorgeschiedenis van ernstige psychiatrische aandoening, vooral een ernstige depressie, zelfmoordgedachten of zelfmoordpoging.

les diurétiques (médicaments déshydratants, comprimés favorisant l’élimination de l’eau), en particulier les diurétiques d’épargne de potassium (p. ex. spironolactone, triamtérène et amiloride), les diurétiques de l’anse et les thiazides les médicaments pouvant augmenter le taux de potassium dans le sang (p. ex. l’héparine) les suppléments de potassium ou les substituts de sel contenant du potassium le lithium et d’autres médicaments pour le traitement de maladies psychiatriques (médicaments antipsychotiques) ou le traitement de la dépression (antidépresseurs tricycliques) les anti-inflammatoires non stéroïdiens (AINS) souvent utilisés comme antidouleurs ou afin d’atténuer l’inflammation, tels que acide acétylsalicylique, indométacine et naproxène la carbénoxolone (un autre anti-inflammatoire) les médicaments contre la goutte (p. ex. allopurinol, benzbromarone) les immunosuppresseurs qui réduisent l’activité du système immunitaire, comme la ciclosporine (afin d’éviter le rejet d’un organe transplanté) amphotéricine B (pour le traitement d’infections fongiques) les médicaments anticancéreux (p. ex. cyclophosphamide, fluorouracil, méthotrexate), les antidiabétiques, y compris l’insuline et les médicaments oraux visant à réduire le taux de sucre dans le sang le calcium et la vitamine D les médicaments pour le traitement de la décompensation cardiaque (réduction de la capacité cardiaque de pomper suffisamment de sang à travers le corps: glycosides cardiaques comme la digoxine) ou pour le traitement d’un pouls irrégulier (antiarythmiques comme la procaïnamide, la quinidine, l’amiodarone, le sotalol) les corticostéroïdes ou la corticotropine (ACTH) pour le traitement des inflammations telles que le rhumatisme les produits de contraste iodés (substances administrées lors de la performance de certains types de rayons X; votre médecin connaît ces substances) les médicaments réduisant la production des prostaglandines (molécules de graisse jouant un rôle important dans le co ...
lithium en andere geneesmiddelen om psychiatrische ziekten te behandelen (antipsychotische geneesmiddelen) of om depressies te behandelen (tricyclische antidepressiva) anti-inflammatoire niet-steroïdale geneesmiddelen (NSAID’s) vaak gebruikt als pijnstillers of om de ontsteking te verminderen zoals acetylsalicylzuur, indometacine en naproxen carbenoxolon (een ander ontstekingswerend geneesmiddel) geneesmiddelen tegen jicht (bijv. allopurinol, benzbromaron) immunosuppressiva die de activiteit van het immuunsysteem verminderen, zoals ciclosporine (om afstoting van een getransplanteerd orgaan te verhinderen) amfotericine B (om schimmelinfecties te behandelen) kankerbestrijdende geneesmiddelen (bijv. cyclofosfamide, fluorouracil, methotrexaat), geneesmiddelen tegen suikerziekte, waaronder insuline en orale geneesmiddelen om het suikergehalte in het bloed te verminderen calcium en vitamine D geneesmiddelen om hartfalen te behandelen (verminderde capaciteit van het hart om voldoende bloed te pompen doorheen het lichaam: hartglycosiden zoals digoxine) of om een onregelmatige hartslag te behandelen (antiaritmica zoals procaïnamide, kinidine, amiodaron, sotalol) corticosteroïden of corticotropine (ACTH) om ontstekingen te behandelen, zoals reuma jodiumhoudende contrastmiddelen (substanties die toegediend worden wanneer bepaalde X-stralen uitgevoerd worden; uw arts is hiervan op de hoogte) geneesmiddelen die de productie van prostaglandines verminderen (vetmoleculen die een belangrijke rol spelen in het hele lichaam) verdovende middelen (bijv. barbituraten) spierontspannende middelen (geneesmiddelen gebruikt tijdens operaties; uw anesthesist is hiervan op de hoogte) narcotica en narcotische analgetica (bijv. opiaten) pressoramines (geneesmiddelen met een krachtig stimulerend effect zoals adrenaline) stimulerende laxeermiddelen (laxeermiddelen die de darmspieren beïnvloeden, zoals sennabladeren) sympathomimetica (geneesmiddelen met een stimulerend effect, gebruikt om bijvoor ...

Ces résultats ne permettent donc pas de tirer des conclusions définitives mais incitent toutefois à surveiller l’apparition éventuelle de signes de dépression chez les patients traités par l’isotrétinoïne, en particulier chez ceux qui ont des antécédents de troubles psychiatriques.
Toch sporen de resultaten wel aan om patiënten behandeld met isotretinoïne te volgen in verband met het optreden van tekenen van depressie, vooral wanneer er antecedenten van psychiatrische stoornissen zijn.

Pour l’assistance technique et scientifique, particulièrement au profit du Conseil technique des implants, et l’évaluation : le Belgian College of Neuropsychopharmacology and Biological Psychiatry, en particulier sa section " Commission belge de Neurochirurgie pour affections psychiatriques" et les équipes TOC.
Voor de technisch-wetenschappelijke bijstand, in de eerste plaats ten behoeve van de Technische Raad voor Implantaten, en de evaluatie: de Belgian College of Neuropsychopharmacology and Biological Psychiatry, inzonderheid zijn sectie “Belgische Commissie voor Neurochirurgie voor Psychiatrische Aandoeningen” en de OCS-teams.

*La catégorie AAA_ reprend les séjours entièrement psychiatriques dans les hôpitaux généraux (groupement particulier à la Belgique).
*Categorie AAA_ omvat alle integraal psychiatrische verblijven binnen de algemene ziekenhuize (specifiek Belgisch aggregaat).