Traduction de «qui permet finalement » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Définition: Trouble caractérisé par la survenue d'une idée délirante unique ou d'un ensemble d'idées délirantes apparentées, habituellement persistantes, parfois durant toute la vie. Le contenu de l'idée ou des idées délirantes est très variable. La présence d'hallucinations auditives (voix) manifestes et persistantes, de symptômes schizophréniques tels que des idées délirantes d'influence ou un émoussement net des affects, ou la mise en évidence d'une affection cérébrale, sont incompatibles avec le diagnostic. Toutefois, la présence d'hallucinations auditives, en particulier chez les sujets âgés, survenant de façon irrégulière ou transitoire, ne permet pas d'éliminer ce diagnostic, à condition qu'il ne s'agisse pas d'hallucinations typiquement schizophréniques et qu'elles ne dominent pas le tableau clinique. | Etat paranoïaque Paranoïa Paraphrénie (tardive) Psychose paranoïaque Sensitiver Beziehungswahn (délire de relation des sensitifs)
Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van hetzij een enkele waan hetzij een stel verwante wanen die doorgaans lang en soms levenslang voortduren. De inhoud van de waan of wanen is zeer variabel. Duidelijke en aanhoudende akoestische hallucinaties (stemmen), schizofrene symptomen, zoals wanen omtrent controle en opvallende afvlakking van affect en zeker bewijs voor een hersenaandoening zijn alle onverenigbaar met deze diagnose. De aanwezigheid echter, vooral bij oudere patiënten, van nu en dan optredende of kortstondige akoestische hallucinaties sluit deze diagnose niet uit, op voorwaarde dat zij niet karakteristiek schizofreen zijn en slechts een klein gedeelte van het totale klinische beeld uitmaken. | Neventerm: | parafrenie (laat optredend) | paranoia | paranoïde psychose | paranoïde toestand | sensitieve betrekkingswaan

Définition: Altération sévère du développement de la coordination motrice, non imputable exclusivement à un retard mental global ou à une affection neurologique spécifique, congénitale ou acquise. Dans la plupart des cas, un examen clinique détaillé permet toutefois de mettre en évidence des signes traduisant une immaturité significative du développement neurologique, par exemple des mouvements choréiformes des membres, des syncinésies d'imitation, et d'autres signes moteurs associés, ainsi que des perturbations de la coordination motrice fine et globale. | Débilité motrice de l'enfant Dyspraxie de développement Trouble de l'acquisition de la coordination
Omschrijving: Een stoornis waarin het belangrijkste kenmerk een ernstige stoornis is van de ontwikkeling van de motorische coördinatie die niet alleen verklaard kan worden in termen van algemene intellectuele achterstand of van een specifieke aangeboren of -verworven neurologische stoornis. Niettemin laat een zorgvuldig klinisch onderzoek in de meeste gevallen een uitgesproken onrijpheid van het zenuwstelsel zien in de zin van choreatiforme bewegingen van niet-ondersteunde ledematen of spiegelbewegingen en andere daarmee gepaard gaande motorische kenmerken, evenals tekenen van gestoorde coördinatie van de fijne en grove motoriek. | Neventerm: | brekebeen ['clumsy child'-syndroom] | coördinatieontwikkelingsstoornis | ontwikkelingsdyspraxie

Définition: La caractéristique essentielle est l'apparition de symptômes physiques associés à une quête médicale insistante, persistant en dépit de bilans négatifs répétés et de déclarations faites par les médecins selon lesquelles les symptômes n'ont aucune base organique. S'il existe un trouble physique authentique, ce dernier ne permet de rendre compte ni de la nature ou de la gravité des symptômes, ni de la détresse ou des préoccupations du sujet.
Omschrijving: Het belangrijkste kenmerk is het bij herhaling presenteren van lichamelijke klachten samen met aanhoudende verzoeken om medisch onderzoek, in weerwil van herhaalde negatieve bevindingen en geruststellingen door dokters dat de klachten geen lichamelijke basis hebben. Indien er wel lichamelijke stoornissen zijn, verklaren deze de aard en omvang van de klachten of de angst en preoccupatie van de patiënt niet.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

En application locale, la concentration du médicament disponible au niveau du site infecté est également plus élevée que lors d' un traitement systémique, ce qui permet finalement d' utiliser une moindre dose.
Ook is bij lokale toediening de beschikbare concentratie van het geneesmiddel ter plaatse van de afwijking hoger dan bij systemische behandeling, waardoor er uiteindelijk minder van het geneesmiddel noodzakelijk is.

L’application permet, finalement, au citoyen et aux prestataires de soins habilités d’enregistrer, de révoquer et de consulter des « relations thérapeutiques ».
Ten slotte kan de burger of de gemachtigde zorgverlener via de toepassing “therapeutische relaties” registreren, intrekken of raadplegen.

Cette étude ne permet donc pas de tirer des conclusions, et ne modifie finalement en rien la recommandation sur les suppléments en calcium chez les femmes ménopausées.
Deze studie laat dus niet toe conclusies te trekken, en verandert uiteindelijk niets aan de aanbeveling in verband met calciumsupplementen bij postmenopauzale vrouwen.

Finalement, l'âge au moment du diagnostic permet de constater l'impact de l'âge sur la sensibilité aux radiations ionisantes et de réaliser une comparaison entre les différentes catégories de personnes.
Ten slotte biedt de leeftijd bij de diagnose de mogelijkheid om het effect van de leeftijd op de gevoeligheid voor ioniserende straling vast te stellen en om een vergelijking tussen de verschillende categorieën personen uit te voeren.

soins est de réduire les variations au niveau des actes médicaux par la formulation et l’adaptation de directives dans la pratique. Ceci permet une amélioration de la qualité des soins et de la sécurité du patient et finalement une optimalisation des moyens utilisés.
van richtlijnen, de variabiliteit in het medisch handelen kan worden gereduceerd en dat dit gaat leiden tot een betere kwaliteit van de zorg, het bevorderen van de patiëntenveiligheid en uiteindelijk in een optimalisatie van de gebruikte middelen.

Le gain final en composants sanguins utilisables est en outre moins élevé du fait que les personnes à HH abandonnent plus fréquemment le don de sang, en particulier suite à des affections hépatiques et des problèmes endocriniens (par exemple diabète) qu’une déplétion ne permet pas d’améliorer (Clarke et al., 2010).
De uiteindelijke winst aan bruikbare bloedcomponenten is lager door de relatief grotere uitval bij de bloedgiften van HH-personen, in het bijzonder wegens leveraandoeningen en endocriene problemen (bv. diabetes) die niet verbeteren na ontijzering (Clarke et al., 2010).

Mais si utiliser un plus grand volume permet d’accroître la sensibilité de détection, cela réduit la dose finale du produit disponible pour la transfusion (Nussbaumer et al., 2007).
Hoewel het gebruik van een groter volume de gevoeligheid van het opsporen verhoogt, vermindert dit echter de einddosis van het beschikbare product voor transfusie (Nussbaumer et al., 2007).