Traduction de «rapport aux cultures témoin » (Français → Néerlandais) :

Virologie A des concentrations de 50 à 100 nM, l’indinavir induit une inhibition de 95 % (CI 95 ) de la réplication virale (par rapport aux cultures témoin infectées par le virus et non traitées) d’une part dans des cultures de lymphocytes T humains infectées par différentes formes variantes du VIH-1, LAI, MN et RF, d’autre part dans des cultures primaires de monocytes / macrophages humains infectées par un variant de VIH-1, SF 162, à tropisme macrophagique.
Microbiologie In concentraties van 50 tot 100 nM gaf indinavir een remming van 95 % (IC 95 ) van de virusverspreiding (in vergelijking met een onbehandelde met virus geïnfecteerde controlegroep) in kweken van menselijke T-lymfocyten en in primaire humane monocyten/macrofagen die waren geïnfecteerd met de HIV-1-varianten, respectievelijk LAI, MN, RF en een macrofaag-trope virusvariant SF-162.

Le lisinopril a produit une réduction statistiquement significative du risque de mortalité de 11 % par rapport aux témoins (2 p = 0,03).La réduction du risque sous trinitrine n’était pas significative, mais la combinaison de lisinopril et de trinitrine offrait une réduction significative du risque de mortalité de 17 % par rapport au groupe témoin (2 p = 0,02).
De risicoreductie met glyceryltrinitraat was niet significant, maar de combinatie van lisinopril en glyceryltrinitraat produceerde een significante risicoreductie in mortaliteit van 17 % t.o.v. controle (2p = 0,02).

Chez les insuffisants rénaux, l’aire sous la courbe à l’état d’équilibre a augmenté de 62%, 82% et 179% chez les patients atteints, respectivement, d’insuffisance rénale légère, modérée et sévère, par rapport aux témoins sains (voir rubrique 4.2 et 4.4).
Nierinsufficiëntie: Bij patiënten met nierinsufficiëntie steeg de oppervlakte onder de curve in evenwichtstoestand bij patiënten met lichte, matige en ernstige nierinsufficiëntie met respectievelijk 62%, 82% en 179% ten opzichte van gezonde controlepersonen (zie rubrieken 4.2, 4.4).

Après administration de moxifloxacine (400 mg), utilisée comme témoin positif, la modification maximale moyenne de l’intervalle QTcF par rapport aux valeurs initiales a été de 5,6 ms.
Moxifloxacin (400 mg) dat als positieve controle werd gebruikt, liet een maximale gemiddelde QTcF-interval afwijking ten opzichte van de uitgangswaarde zien van 5,6 msec.

Insuffisance rénale: Chez les insuffisants rénaux, l’aire sous la courbe à l’état d’équilibre de l'olmesartan a augmenté de 62%, 82% et 179% chez les patients atteints, respectivement, d’insuffisance rénale légère, modérée et sévère, par rapport aux témoins sains (voir rubriques 4.2, 4.4).
Nierinsufficiëntie: Bij patiënten met nierinsufficiëntie nam de AUC bij steady state toe met 62%, 82% en 179% bij patiënten met respectievelijk lichte, matige en ernstige nierinsufficiëntie vergeleken met gezonde personen uit de controlegroep (zie rubrieken 4.2, 4.4).

Insuffisance rénale: Chez les insuffisants rénaux, l’aire sous la courbe à l’état d’équilibre de l'olmésartan a augmenté de 62%, 82% et 179% chez les patients atteints, respectivement, d’insuffisance rénale légère, modérée et sévère, par rapport aux témoins sains (voir rubriques 4.2, 4.3, 4.4).
Nierinsufficiëntie: Bij patiënten met nierinsufficiëntie nam de AUC bij steady state toe met 62%, 82% en 179% bij patiënten met respectievelijk lichte, matige en ernstige nierinsufficiëntie vergeleken met gezonde personen uit de controlegroep (zie rubriek 4.2 en 4.4).

La demi-vie d’élimination terminale est prolongée chez les patients atteints d’insuffisance hépatique par rapport aux témoins sains (4,1-5,0 heures versus 2,8 heures).
De terminale eliminatiehalfwaardetijd was langer bij patiënten met een leverfunctiestoornis dan bij gezonde controlepersonen (4,1-5,0 uur versus 2,8 uur).

En cas d'insuffisance rénale modérée, une augmentation modérée de l'exposition d'environ 1,7 fois a été observée par rapport aux sujets témoins.
Bij matige nierinsufficiëntie werd een matige toename in de blootstelling gezien die ongeveer 1,7 maal hoger was vergeleken met de controlegroep.

Une étude cas-témoins nous apprend que l’utilisation concomitante d’anticoagulants oraux et d’ISRS comporte, par rapport aux anticoagulants seuls, un risque significativement accru (OR à 1,7; IC à 95% de 1,1 à 2,5) d’hospitalisation pour cause d’hémorragie dont l’origine n’est pas gastro-intestinale; par exemple les hémorragies intracrâniennes, l’hématurie, l’hémoptysie, l’épistaxie.
Case-control onderzoek leert dat er een significant verhoogd risico (OR 1,7; 95% BI 1,1 – 2,5) is van hospitalisatie t.g.v. niet-gastro-intestinale bloeding bij personen die tegelijkertijd perorale anticoagulantia en SSRI’s gebruiken, t.o.v. personen die alleen anticoagulantia gebruiken. Voorbeelden van niet-gastro-intestinale bloedingen zijn intracraniële bloedingen, hematurie, hemoptysis, epistaxis,.

Insuffisance rénale: Chez les insuffisants rénaux, l’aire sous la courbe à l’état d’équilibre de l'olmésartan a augmenté de 62%, 82% et 179% chez les patients atteints, respectivement, d’insuffisance rénale légère, modérée et sévère, par rapport aux témoins sains (voir sections 4.2, 4.3, 4.4).
Nierinsufficiëntie: Bij patiënten met nierinsufficiëntie nam de AUC bij steady state toe met 62%, 82% en 179% bij patiënten met respectievelijk lichte, matige en ernstige nierinsufficiëntie vergeleken met gezonde personen uit de controlegroep (zie rubriek 4.2 en 4.4).