Traduction de «recommandé d’un surdosage » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

substance administrée ou prise par erreur surdosage de ces substances
overdosis van deze stoffen | per ongeluk geven of innemen van verkeerde stof

accidents liés à l'utilisation de médicaments et de substances biologiquesau cours d'actes médicaux et chirurgicaux intoxication (auto-infligée), lorsqu'il n'est pas précisé si elle est accidentelle ou s'il y a eu intention de nuire. Suivre les dispositions légales en la matière si elles sont disponibles (voir note sous Y10-Y19) surdosage accidentel de médicaments, erreur de prescription ou médicament pris par erreur et par inadvertance
ongevallen bij gebruik van geneesmiddelen en biologische stoffen bij medische en chirurgische verrichtingen | onopzettelijke overdosis van geneesmiddel, onopzettelijke toediening of inname van onjuist geneesmiddel en per ongeluk ingenomen geneesmiddel | zelf teweeggebrachte vergiftiging, waarbij niet is aangegeven of al dan niet sprake is van opzet. Volg wettelijke voorschriften indien van toepassing [zie opmerking bij Y10-Y34]

recommandation de repos
aanbevelen om te rusten

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Traitement du surdosage En cas d'ingestion accidentelle, le traitement recommandé d'un surdosage consiste en l'élimination de la substance active, principalement par l'administration de charbon actif et d'un traitement de soutien symptomatique, si nécessaire.
Behandeling van overdosering Bij accidentele inname bestaat de aanbevolen behandeling van overdosering uit het elimineren van het actieve bestanddeel, hoofdzakelijk door de toediening van actieve kool en een symptomatische ondersteunende therapie, indien nodig.

Le traitement recommandé d'un surdosage de Co-Inhibace est la perfusion intraveineuse d'une solution de chlorure de sodium à 9 mg/ml (0,9%).
De aanbevolen behandeling van Co-Inhibace overdosering is een intraveneuze infusie van natriumchloride 9 mg/ml (0,9%) oplossing.

Le traitement recommandé d’un surdosage consiste en une perfusion intraveineuse de sérum physiologique.
De aanbevolen behandeling van een overdosering is een intraveneuze infusie van fysiologische zoutoplossing.

Le traitement recommandé d’un surdosage consiste en une perfusion intraveineuse de solution saline physiologique.
De aanbevolen behandeling van overdosering is intraveneuze infusie van een fysiologische zoutoplossing.

Le traitement recommandé d'un surdosage est la perfusion intraveineuse d'une solution de chlorure de sodium à 9 mg/ml (0,9%).
De voor overdosering aanbevolen behandeling is intraveneuze infusie van een natriumchloride 9 mg/ml (0,9%) oplossing.

Le traitement recommandé en cas surdosage est la perfusion intraveineuse d’une solution isotonique de chlorure de sodium 9mg/ml (0,9%).
De aanbevolen behandeling van overdosering is een intraveneus infuus van een natriumchlorideoplossing 9 mg/ml (0,9%)..

Le traitement recommandé d’un surdosage consiste en une perfusion intraveineuse de sérum salin.
De aanbevolen behandeling van overdosering is intraveneuze infusie van een fysiologische zoutoplossing.

En cas de surdosage, il est recommandé d'instaurer un traitement d'appoint adéquat.
In geval van een overdosis wordt geadviseerd passende ondersteunende behandeling te initiëren.

Il est recommandé de surveiller les numérations sanguines pendant plusieurs semaines après le surdosage car la récupération peut être retardée.
Aanbevolen wordt het bloedbeeld gedurende een aantal weken na de overdosis te controleren aangezien herstel de eerste tijd kan uitblijven.

On recommande deux contacts entre le patient et son médecin au cours des premières 24 heures (pour vérifier l'adéquation de la dose et éviter les surdosages), ensuite un contact par semaine pendant une période à déterminer par le prescripteur (quelques mois en général), puis contacts bi-mensuel, puis mensuels, en fonction des progrès cliniques et psychosociaux.
Twee contacten tussen de patiënt en zijn arts tijdens de eerste 24 uur zijn aan te bevelen, om na te gaan of de dosis correct is en om overdosering tegen te gaan, nadien één contact per week gedurende een door de voorschrijvende geneesheer vast te leggen periode (doorgaans enkele maanden), nadien halfmaandelijkse en dan maandelijkse contacten, afhankelijk van de geboekte klinische en psychosociale vooruitgang.