Traduction de «refuse de donner » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Définition: Trouble caractérisé par des impossibilités répétées à résister aux impulsions de vol d'objets. Les objets ne sont pas volés pour leur utilité immédiate ou leur valeur monétaire; le sujet peut, au contraire, soit les jeter, soit les donner, soit encore les entasser. Ce comportement s'accompagne habituellement d'un état de tension croissante avant l'acte et d'un sentiment de satisfaction pendant et immédiatement après la réalisation de celui-ci.
Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door het herhaaldelijk geen weerstand kunnen bieden aan impulsen tot stelen van voorwerpen die niet worden weggenomen voor gebruik of geldelijk gewin. Integendeel, de voorwerpen kunnen worden weggegooid, weggegeven of verzameld. Dit gedrag gaat doorgaans samen met een gevoel van toegenomen spanning voor de daad en een gevoel van voldoening tijdens en direct na de daad.

Définition: Trouble caractérisé par un refus, lié à des facteurs émotionnels, de parler dans certaines situations déterminées. L'enfant est capable de parler dans certaines situations, mais refuse de parler dans d'autres situations (déterminées). Le trouble s'accompagne habituellement d'une accentuation nette de certains traits de personnalité, par exemple d'une anxiété sociale, d'un retrait social, d'une hypersensibilité ou d'une opposition. | Mutisme sélectif
Omschrijving: Dit wordt gekenmerkt door een duidelijke, emotioneel bepaalde, selectiviteit in het spreken, zodanig dat het kind in sommige situaties taalbeheersing aan de dag legt, maar in andere (goed omschrijfbare) situaties niet spreekt. De stoornis gaat doorgaans samen met uitgesproken persoonlijkheidskenmerken waaronder sociale angst, teruggetrokkenheid, gevoeligheid of verzet. | Neventerm: | selectief mutisme

Définition: Trouble de l'alimentation caractérisé par des manifestations variées, habituellement spécifique de la première et de la deuxième enfance. Il implique en général un refus alimentaire et des caprices alimentaires excessifs, alors que la nourriture est appropriée, que l'entourage est adéquat, et qu'il n'y a pas de maladie organique. Le trouble peut s'accompagner d'une rumination (d'une régurgitation répétée de nourriture non accompagnée de nausées ou d'une maladie gastro-intestinale). | Mérycisme de l'enfance
Omschrijving: Een eetstoornis met wisselende symptomatologie doorgaans specifiek voor de vroege kinderjaren. Zij behelst over het algemeen voedselweigering en buitensporige kieskeurigheid bij aanwezigheid van voldoende voedselaanbod, een redelijk competente verzorger en in de afwezigheid van een organische ziekte. De toestand gaat al dan niet samen met ruminatie (d.w.z. herhaalde regurgitatie zonder misselijkheid of gastro-intestinale ziekte). | Neventerm: | ruminatiestoornis bij jonge kinderen

Définition: Trouble de la personnalité caractérisé par une sensibilité excessive aux rebuffades, un refus de pardonner les insultes, un caractère soupçonneux, une tendance à fausser les événements en interprétant les actions impartiales ou amicales d'autrui comme hostiles ou méprisantes, une suspicion répétée, sans justification, en ce qui concerne la fidélité de son conjoint ou partenaire sexuel et un sens tenace et agressif de ses propres droits. Il peut exister une tendance à une surévaluation de sa propre importance et souvent une référence excessive à sa propre personne. | Personnalité:fanatique | paranoïaque (expansive) (sensitive) | quérulente
Omschrijving: Een persoonlijkheidsstoornis die wordt gekenmerkt door buitensporige gevoeligheid voor tegenslagen, afwezigheid van vergevensgezindheid bij beledigingen; achterdocht en een neiging om ervaringen te vertekenen door neutrale of vriendelijke bejegening van anderen uit te leggen als vijandig of laatdunkend; herhaaldelijke, ongerechtvaardigde verdenkingen aangaande de seksuele trouw van de echtgeno(o)t(e) of de seksuele partner; en een strijdlustig en hardnekkig gevoel voor eigen rechten. Er kan een neiging bestaan tot ziekelijke jalouzie of een buitensporig gevoel van belangrijkheid en er is dikwijls een overmatig 'ik-mij-mijn-gebruik'. | Neventerm: | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | expansief paranoïd | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | fanatiek | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | paranoïd | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | querulant | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | sensitief paranoïd

1) mutisme - 2) mutité | 1) refus de parler - 2) incapacité de parler
mutisme | onvermogen om te spreken

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

· peut contenir le message que le patient refuse de donner son consentement à une intervention déterminée
· kan het bericht omvatten dat de patiënt weigert zijn toestemming in een bepaalde tussenkomst te verlenen

Des entretiens du Bureau du Conseil national avec quelques médecins-conseils d'assurances et un avocat de l'Union professionnelle des Entreprises d'assurances, il apparaît bien que plusieurs compagnies refusent de donner le nom de leurs médecins-conseils, que ceux-ci n'ont pas de statut et ont l'obligation de révéler à leur mandant la totalité des dossiers médicaux des assurés.
Uit de besprekingen die het Bureau van de Nationale Raad met enkele verzekeringsgeneesheren en een advocaat van de Beroepsvereniging der Verzekeringsondernemingen heeft gehad, is inderdaad gebleken dat verschillende maatschappijen weigeren de naam van hun verzekeringsgeneesheren mede te delen. Voorts is duidelijk geworden dat bedoelde artsen geen statuut hebben en verplicht zijn de volledige medische dossiers van de verzekerden ter beschikking te stellen van hun opdrachtgever.

Le médecin traitant peut‑il envoyer des documents médicaux à un médecin d'une compagnie d'assurances dont celle-ci refuse de donner le nom ?
Mag een behandelend geneesheer medische documenten overmaken aan een geneesheer van een verzekeringsmaatschappij wanneer deze weigert de naam van de verzekeringsgeneesheer bekend te maken ?

Le président de ce comité d'éthique médicale, qui à plusieurs reprises, a refusé de donner suite à cette demande sur la base des dispositions légales en vigueur dans ce domaine, soumet le problème au Conseil national.
De voorzitter van deze commissie voor medische ethiek, die op grond van de geldende wettelijke bepalingen hieromtrent reeds herhaaldelijk weigerde gevolg te geven aan deze vraag, legt het probleem voor aan de Nationale Raad.

Le médecin qui refuse de donner suite à une demande d’euthanasie doit, à la demande du patient ou de la personne de confiance, transmettre le dossier médical au médecin désigné par ces derniers.
De arts die weigert in te gaan op een euthanasieverzoek moet op verzoek van de patiënt of diens vertrouwenspersoon het medisch dossier meedelen aan de arts die door de patiënt of vertrouwenspersoon werd aangeduid.

En résumé, une personne qui refuse de donner ses organes peut‑elle avoir droit à une transplantation ?
Samengevat komt het neer op de vraag of een persoon die zelf orgaandonatie weigert, aanspraak kan maken op een orgaantransplantatie.

Sont punis des mêmes peines, le préposé du système d’appel unifié qui refuse ou néglige de prendre immédiatement les mesures en vue de donner suite à une demande d’aide qui lui est parvenue, ainsi que les personnes responsables des admissions dans un hôpital(.HTML), qui refusent ou négligent de remplir les obligations qui leur incombent en vertu de l’article 6 .
Worden gestraft met dezelfde straffen de aangestelde van het eenvormig oproepstelsel die weigert of verwaarloost onmiddellijk maatregelen te treffen ten einde gevolg te geven aan een verzoek om hulpverlening dat hem is toegekomen alsmede de personen die verantwoordelijk zijn voor de opneming in een ziekenhuis (.HTML) en die weigeren of verwaarlozen de verplichtingen te vervullen welke hun opgelegd zijn krachtens artikel 6.

Sont punis des mêmes peines, le préposé du système d’appel unifié qui refuse ou néglige de prendre immédiatement les mesures en vue de donner suite à une demande d’aide qui lui est parvenue, ainsi que les personnes responables des admissions dans un hôpital (.HTML), qui refusent ou négligent de remplir les obligations qui leur incombent en vertu de l’article 6 .
Worden gestraft met dezelfde straffen de aangestelde van het eenvormig oproepstelsel die weigert of verwaarloost onmiddellijk maatregelen te treffen ten einde gevolg te geven aan een verzoek om hulpverlening dat hem is toegekomen alsmede de personen die verantwoordelijk zijn voor de opneming in een ziekenhuis (.HTML) en die weigeren of verwaarlozen de verplichtingen te vervullen welke hun opgelegd zijn krachtens artikel 6.

Des sanctions pénales (emprisonnement de huit jours à 6 mois et/ou amende de 100 à 1000 francs) sont prévues, à l’article 11 de la loi du 8/7/1964, notamment pour les personnes qui, ayant fait l’objet d’une demande d’aide du préposé, auraient refusé ou négligé d’y donner suite.
Artikel 11 van de wet van 8/7/1964, voorziet strafsancties (gevangenisstraf van acht dagen tot zes maanden en/of een geldboete van 100 tot 1000 frank), meer bepaald voor de personen die het voorwerp hebben uitgemaakt van een oproep tot hulpverlening vanwege de aangestelde en weigeren of verwaarlozen aan deze oproep gevolg te geven

« Art 11. Sont punis d’un emprisonnement de huit jours à six mois et d’une amende de 100 à 1 000 francs, ou d’une de ces peines seulement, les médecins ainsi que les personnes qui assurent effectivement le fonctionnement d’un service d’ambulance ou un service mobile d’urgence qui, ayant fait l’objet d’une demande d’aide du préposé du système d’appel unifié, refusent ou négligent, sans un des motifs énumérés aux articles 4 et 5 de donner suite à cette demande (ainsi que toute personne contrevenant aux dispositions de l’article 6bis, §2 et 3).
« Art. 11: Worden gestraft met een gevangenisstraf van acht dagen tot zes maanden en met een geldboete van (100 tot 1000 frank) of met één van die straffen alleen, de geneesheren alsmede de personen die effectief voor de werking van een ambulancedienst (of een mobiele urgentiedienst) instaan die het voorwerp hebben uitgemaakt van een oproep tot hulpverlening vanwege de aangestelde van het eenvormig oproepstelsel en weigeren of verwaarlozen aan deze oproep gevolg te geven, zonder één van de redenen opgesomd in de artikelen 4 en 5 te kunnen inroepen (zoals alle personen die de bepalingen van artikel 6bis, §§ 2 en 3, overtreden).