Vertaling van "rejet du greffon allogénique après " (Frans → Nederlands) :

Traitement du rejet du greffon allogénique après transplantation rénale ou hépatique En cas de substitution d’un autre immunosuppresseur par Advagraf une fois par jour, le traitement doit débuter à la dose orale initiale recommandée en prévention du rejet du greffon, respectivement en transplantation rénale et hépatique.
Behandeling van transplantaatafstoting na nier- of levertransplantatie Voor conversie van patiënten van andere immunosuppressiva naar eenmaal daags Advagraf dient de behandeling te worden gestart met de initiële orale dosis aanbevolen voor primaire immunosuppressie voor profylaxe van transplantaatafstoting bij respectievelijk nier en lever transplantatie.

Traitement du rejet du greffon allogénique après transplantation d’autres greffons Bien qu’il n’y ait pas d’expérience clinique avec Advagraf en transplantation pulmonaire, pancréatique ou intestinale, Prograf a été utilisé aux doses orales initiales de 0,10 – 0,15 mg/kg/jour en transplantation pulmonaire, de 0,2 mg/kg/jour en transplantation pancréatique, et de 0,3 mg/kg/jour en transplantation intestinale.
Behandeling van transplantaatafstoting na transplantatie van andere organen Hoewel er geen klinische ervaring is met Advagraf bij long-, pancreas- en darm-getransplanteerde patiënten, is Prograft gebruikt bij long-getransplanteerde patiënten met een orale aanvangsdosis van 0,10–0,15 mg/kg/dag, bij pancreas-getransplanteerde patiënten met een orale aanvangsdosis 0,2 mg/kg/dag en bij darm-getransplanteerde patiënten met een orale aanvangsdosis van 0,3 mg/kg/dag.

Traitement du rejet du greffon allogénique après transplantation cardiaque Chez les patients adultes convertis à Advagraf, une dose orale initiale de 0,15 mg/kg/jour doit être administrée une fois par jour, le matin.
Behandeling van transplantaatafstoting na harttransplantatie Aan volwassen patiënten geconverteerd naar Advagraf dient een orale aanvangsdosis van eenmaal daags 0,15 mg/kg/dag in de ochtend te worden toegediend.

Traitement du rejet du greffon allogénique L’augmentation de la posologie du tacrolimus, l’administration de doses supplémentaires de corticoïdes et l’introduction de cures brèves d’anticorps monoclonaux ou polyclonaux ont été utilisées pour traiter les épisodes de rejet.
Behandeling van transplantaatafstoting Verhoging van de dosis tacrolimus, aanvullende corticosteroïdtherapie en introductie van korte kuren met mono- of polyclonale antilichamen zijn allen toegepast om afstoting te behandelen.

Dans le cas d’une GCSH allogénique, le traitement de conditionnement doit être suffisamment immunosuppresseur et myéloablatif pour éviter le rejet du greffon par l’hôte.
Bij allogene HPCT moet de voorbereidende behandeling zodanig immunosuppressief en myeloablatief zijn dat het transplantaat niet wordt afgestoten.

- Prévention des rejets de greffe après transplantation allogénique de rein, de foie, de cœur, de
- Preventie van entafstoting na allogene nier-, lever-, hart-, hart-long-, long- en

Simulect est indiqué dans la prévention du rejet aigu après transplantation rénale allogénique de novo chez l'adulte et chez l’enfant (1-17 ans, voir rubrique 4.2).
Simulect is geïndiceerd voor de preventie van acute orgaanrejectie bij de novo allogene niertransplantatie bij volwassen en pediatrische patiënten (1-17 jaar) (zie rubriek 4.2).

- EVLP pour le conditionnement des poumons Le syndrome de bronchiolite oblitérante dû à un rejet chronique du greffon reste le principal facteur limitant la survie à long terme après TxP.
- EVLP voor het reconditioneren van longen Het bronchiolitis obliterans syndroom ten gevolge van een chronische afstoting van het getransplanteerde orgaan blijft de voornaamste ongunstige factor voor de overleving op lange termijn na LTx.

Après un an, le traitement par pravastatine diminuait significativement le nombre de rejets cardiaques (accompagnés d’une surcharge hémodynamique), améliorait la survie (p=0,025) et réduisait le risque de vasculopathie coronaire dans le greffon (constaté à l’angiographie et à l’autopsie) (p=0,049).
De behandeling met pravastatine verlaagde significant het aantal afstotingen van het hart met hemodynamische belasting na een jaar, verbeterde de overleving na een jaar (p=0,025), en verminderde het risico van coronaire vasculopathie in het transplantaat zoals bepaald met angiografie en bij autopsie (p=0,049).