L’article 23ter, § 1 er , alinéa premier, stipule en effet que “le titulaire reconnu en incapacité de travail qui a exercé une activité sans l’autorisation préalable prévue aux articles 20bis, 23 et 23bis ou sans avoir respecté les conditions de l’autorisation, doit subir un examen médical afin de vérifier si les conditions de reconnaissance de l’incapacité sont remplies à la date de l’examen”.
Artikel 23ter, § 1, 1ste lid bepaalt immers dat “de arbeidsongeschikt erkende gerechtigde die arbeid heeft verricht zonder de in artikel 20bis, 23 en 23bis bedoelde voorafgaande toelating, of zonder de voorwaarden van de toelating te respecteren, onderworpen wordt aan een geneeskundig onderzoek om na te gaan of de erkenningsvoorwaarden voor de ongeschiktheid zijn vervuld op de datum van het onderzoek”.