Une diminution du taux d’absorption a été observée chez les sujets âgés, induisant un t max retardé (82 (écart interquartile : 60-120) minutes), alors que la C max était similaire à celle observée chez les sujets diabétiques de type 2 plus jeunes et légèrement plus basse que chez les sujets diabétiques de type.
Een vertraagde absorptiesnelheid werd waargenomen bij oudere patiënten, hetgeen resulteerde in een latere t max (82 (interkwartielbereik: 60-120) minuten), terwijl de C max vergelijkbaar was met deze geobserveerd bij jongere patiënten met type-2-diabetes en iets lager was dan bij patiënten met type-1- diabetes.
