Traduction de «s'est avérée allonger » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Définition: Démence survenant au cours de l'évolution d'une maladie de Parkinson avérée. Aucune caractéristique clinique distinctive n'a été mise en évidence jusqu'ici. | Démence dans:paralysie agitante | parkinsonisme
Omschrijving: Een dementie die zich ontwikkelt in het verloop van een bestaande ziekte van Parkinson. Tot nog toe zijn er geen specifieke klinische kenmerken aangetoond. | Neventerm: | dementie bij | paralysis agitans | dementie bij | parkinsonisme

Allongement hypertrophique du col de l'utérus
hypertrofische elongatie van cervix uteri

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Halofrantine L’halofrantine, un substrat du CYP3A4, s’est avérée allonger l’intervalle QT à la dose thérapeutique recommandée.
Halofantrine Van halofantrine is aangetoond dat het in de aanbevolen therapeutische dosis het QTinterval verlengt en een substraat van CYP3A4 is.

L’halofantrine, un substrat du CYP3A4, s'est avérée allonger l’intervalle QTc à la dose thérapeutique recommandée.
Halofantrine Halofantrine in de aanbevolen therapeutische dosering verlengt het QTc-interval en is een substraat van CYP3A4.

Halofantrine L’halofantrine, un substrat du CYP3A4, s’est avérée allonger l’intervalle QTc à la dose thérapeutique recommandée.
Halofantrine Halofantrine in de aanbevolen therapeutische dosering verlengt het QTc-interval en is een substraat van CYP3A4.

La trazodone sera également utilisée avec prudence chez les patients atteints d'une affection cardiovasculaire avérée, y compris une affection associée à un allongement de l’intervalle QT.
Voorzichtigheid is geboden bij het gebruik van trazodon bij patiënten met een bekende cardiovasculaire aandoening zoals een verlenging van het QT-interval.

Allongement connu ou suspecté de l’intervalle QT (QTc > 450 ms chez les femmes et > 440 ms chez les hommes), y compris chez les patients qui présentent un allongement congénital de l’intervalle QT, ceux qui ont des antécédents familiaux d’allongement congénital de l’intervalle QT et ceux qui sont traités par des médicaments connus pour allonger l’intervalle QT (voir rubrique 4.5) ;
bekend of vermoed verlengd QT-interval (QTc van > 450 msec bij vrouwen en > 440 msec bij mannen). Dit geldt ook voor patiënten met een aangeboren verlengd QT-interval, patiënten die een familie historie van aangeboren QT-verlenging hebben en diegenen die behandeld worden met geneesmiddelen waarvan bekend is dat zij het QT-interval verlengen (zie rubriek 4.5).

Allongement de l’intervalle QT Un allongement de l’intervalle QT a été très rarement rapporté après la commercialisation du produit. Comme avec d’autres antipsychotiques, la prudence est de rigueur lors de la prescription de rispéridone à des patients souffrant de maladies cardiovasculaires connues, ayant des antécédents familiaux d’allongement de l’intervalle QT, une bradycardie ou des troubles électrolytiques (hypokaliémie, hypomagnésémie), étant donné que ce médicament peut augmenter le risque d’effets arythmogènes, ainsi que lors de l’utilisation concomitante de médicaments connus pour allonger l’intervalle QT.
voorgeschreven aan patiënten met een bekende cardiovasculaire aandoening, familiale antecedenten van verlengd QT-interval, bradycardie of elektrolytenstoornissen (hypokaliëmie, hypomagnesiëmie), omdat dat het risico op aritmogene effecten kan verhogen, en bij concomitant gebruik met geneesmiddelen waarvan bekend is dat ze het QTinterval verlengen.

Allongement du QT A titre de précaution, le lithium est à éviter chez les patients atteint du syndrome congénital d’allongement du QT et il faut porter attention aux patients à risque d’allongement de l’intervalle QT (par exemple, hypokaliémie non corrigée, bradycardie), et aux patients traités simultanément par des substances connues pour allonger l’intervalle QT (voir rubriques 4.5 et 4.8).
Verlenging van QT Uit voorzorg moet lithium vermeden worden bij patiënten met congenitale QT-verlenging en men moet aandacht schenken aan patiënten met risico op verlenging van het QT interval (bijvoorbeeld, niet gecorrigeerde hypokaliëmie, bradycardie) en aan patiënten die gelijktijdig behandeld worden met stoffen waarvan bekend is dat ze het QT interval verlengen (zie rubrieken 4.5 en 4.8).

Il y est mentionné entre autres que la réalisation systématique d’un ECG lors de l’instauration d’un médicament allongeant l’intervalle QT n’est pas toujours réaliste, mais qu’il importe en revanche de vérifier la présence d’autres facteurs de risque d’allongement de l’intervalle QT ou de torsades de pointes (tels que syndrome du QT long congénital, cardiopathie, hypokaliémie, interactions pharmacocinétiques ou prise de plusieurs médicaments allongeant l’intervalle QT [voir Intro.6.2.2. dans le Répertoire Commenté des Médicaments et Folia de novembre 2012]).
Er werd o.a. vermeld dat het systematisch uitvoeren van een EKG bij starten van een geneesmiddel dat het QT-interval kan verlengen, niet altijd realistisch is, maar dat het wel belangrijk is de aanwezigheid van risicofactoren van verlenging van het QT-interval of torsades de pointes te controleren (zoals congenitaal verlengd QT-syndroom, hartlijden, hypokaliëmie, farmacokinetische interacties of inname van meerdere geneesmiddelen die het QTinterval kunnen verlengen) [zie Inl.6.2.2. in het Gecommentarieerd Geneesmiddelenrepertorium en Folia november 2012].

Ces médicaments ont intrinsèquement la capacité d’allonger l’intervalle QT, mais peuvent aussi, par inhibition du CYP3A4, accroître les taux plasmatiques d’autres médicaments qui eux aussi allongent l’intervalle QT (p.ex. le cisapride*, le pimozide, le disopyramide).
Deze middelen kunnen op zichzelf het QT-interval verlengen, maar kunnen ook door inhibitie van het CYP3A4, de plasmaspiegels verhogen van andere geneesmiddelen die het QT-interval verlengen (b.v. cisapride*, pimozide, disopyramide).

Il en ressort que, dans beaucoup de cas, on notait la présence d’un ou de plusieurs des facteurs de risque connus pour favoriser la survenue de torsades de pointes, tels que hypokaliémie, prise concomitante d’autres médicaments allongeant l’intervalle QT (par exemple, les neuroleptiques, les antiarythmiques, la kétansérine), et prise concomitante d’un médicament pouvant allonger l’intervalle QT et dont le métabolisme peut en plus être inhibé par l’érythromycine ou par la clarithromycine (en particulier, le cisapride*, la terfénadine** et l’astémizole**).
Daaruit blijkt dat in vele gevallen sprake was van één of meerdere van de bekende risicofactoren voor het optreden van " torsades de pointes", zoals hypokaliëmie, gelijktijdige inname van andere geneesmiddelen die het QT-interval verlengen (b.v. neuroleptica, anti-aritmica, ketanserine) en gelijktijdig gebruik van een geneesmiddel dat het QT-interval kan verlengen en waarvan daarenboven het metabolisme door erythromycine en clarithromycine kan worden geïnhibeerd (in het bijzonder cisapride*, terfenadine** en astemizol**).