Traduction de «sc jours 5-14 » (Français → Néerlandais) :

B. Rivaroxaban Une étude pivot (étude MAGEL- LAN) 56 a évalué l’efficacité de l’administration de rivaroxaban 10mg/j PO pendant 35 (± 4) jours + placebo SC pendant 10 (± 4) jours versus énoxaparine 40 mg/j en SC pendant 10 (± 4) jours + médicament placebo pendant 35 (± 4) jours chez 8 101 patients d’un âge médian de 71 ans (IQR non donnés), hospitalisés depuis moins de 72 heures pour une pathologie médicale aiguë et à mobilité réduite.
B. Rivaroxaban Een cruciale studie (MAGELLAN) 56 onderzocht het effect van rivaroxaban aan een dosis van 10 mg/d PO gedurende 35 (± 4) dagen + placebo SC gedurende 10 (± 4) dagen versus enoxaparine 40 mg/d SC gedurende 10 (± 4) dagen + placebo gedurende 35 (± 4) dagen bij 8101 patiënten met een mediane leeftijd van 71 jaar (IQR niet meegedeeld) die minder dan 72u gehospitaliseerd waren omwille van een acute medische pathologie en een verminderde mobiliteit.

B. Rivaroxaban Quatre études pivots ont évalué l’intérêt de l’administration de rivaroxaban 10 mg 1x/j post chirurgie orthopédique programmée majeure, versus énoxaparine SC : la première (RECORD 1) 48 post PTH avec rivaroxaban durant 35 (31 à 39) jours chez des patients âgés en moyenne de 63 ans (écarts de 18 à 93 ans), la deuxième (RECORD 2) 49 post PTH également mais avec une comparaison inappropriée (rivaroxaban 31-39 jours versus énoxaparine 10-14 jours) chez des patients âgés en moyenne de 62 ans), la troisième (RECORD 3)50 post PTG avec du rivaroxaban durant 10 à 14 jours chez des patients âgés en moyenne de 68 ans (écarts de 28 à 91 ans), et une quatrième post PTG (RECORD 4) 51 avec de l’énoxaparine à la dose nord-américaine (2 x 30 mg/j).
B. Rivaroxaban Vier cruciale studies onderzochten het nut van rivaroxaban (1 x 10 mg/d) na majeure electieve orthopedische chirurgie versus enoxaparine SC: de eerste studie (RECORD 1) 48 onderzocht rivaroxaban post THP gedurende 35 (31-39) dagen bij patiënten met een gemiddelde leeftijd van 63 jaar (range van 18-93 jaar), de tweede (RE- CORD 2) 49 onderzocht eveneens post THP maar met een ongepaste vergelijking (rivaroxaban 31-39 dagen versus enoxaparine 10-14 dagen) bij patiënten met een gemiddelde leeftijd van 62 jaar). De derde studie (RECORD 3) 50 onderzocht rivaroxaban post TKP gedurende 10 tot 14 dagen bij patiënten met een gemiddelde leeftijd van 68 jaar (range van 28-91 jaar), en de vierde (RECORD 4) 51 onderzocht eveneens post TKP met een Noord- Amerikaanse dosis enoxaparine (2 x 30 mg/d).

C. Apixaban Trois études pivots ont évalué l’intérêt de l’administration de l’apixaban 2,5 mg 2x/j post chirurgie orthopédique programmée majeure, versus énoxaparine SC : la première (ADVANCE 1) 52 post PTG durant 10 à 14 jours chez des patients âgés en moyenne de 66 ans (écarts de 26 à 93 ans) avec de l’énoxaparine à la dose nord-américaine (2 x 30 mg/j), la deuxième (ADVANCE 2) 53 post PTG durant 10 à 14 jours chez des patients âgés en moyenne de 66 ans (IQR de 68 à 90), la troisième (ADVANCE 3) 54 post PTH pendant 35 jours chez des patients âgés en moyenne de 61 ans (écarts de 19 à 93 ans).
C. Apixaban Drie cruciale studies onderzochten het nut van apixaban 2 x 2,5 mg/d na majeure electieve orthopedische chirurgie versus enoxaparine SC: de eerste (ADVANCE 1) 52 post TKP met apixaban gedurende 10 tot 14 dagen bij patiënten met een gemiddelde leeftijd van 66 jaar (range van 26-93 jaar) versus enoxaparine in Noord- Amerikaanse dosis (2 x 30 mg/d), de tweede (ADVANCE 2) 53 post TKP met apixaban gedurende 10 tot 14 dagen bij patiënten met een gemiddelde leeftijd van 66 jaar (IQR 68 tot 90), de derde (ADVANCE 3) 54 post THP met apixaban gedurende 35 dagen bij patiënten met een gemiddelde leeftijd van 61 jaar (range van 19-93 jaar).

C. Apixaban Une étude pivot (étude ADOPT) 57 a évalué l’efficacité de l’administration d’apixaban oral 2 x 2,5 mg/jour durant 30 jours versus énoxaparine SC 40 mg/j durant 6 à 14 jours chez 6528 patients (âge moyen de 67 ans, écarts de 40 à 101 ans) hospitalisés pour au moins 3 jours pour raison médicale (insuffisance cardiaque congestive, insuffisance respiratoire aiguë, infection, pathologie rhumatologique aiguë ou pathologie intestinale inflammatoire) et à risque de thromboembolie veineuse (âge d’au moins 75 ans, antécédent de thromboembolie veineuse, cancer, IMC ≥ 30, estrogénothérapie), avec mobilité modérément ou sévèrement réduite.
C. Apixaban Een cruciale studie (ADOPT) 57 onderzocht het effect van apixaban peroraal aan een dosis van 2 x 2,5 mg/d gedurende 30 dagen versus enoxaparine SC 40 mg/d gedurende 6 tot 14 dagen bij 6528 patiënten (gemiddelde leeftijd van 67 jaar, range van 40 tot 101 jaar) gehospitaliseerd voor tenminste 3 dagen om medische redenen (congestief hartfalen, acute ademhalingsinsufficiëntie, infectie, acute reumatische aandoening of inflammatoire darmziekte) en een risico van veneuze trombo-embolie (ouder dan 75 jaar, voorgeschiedenis van veneuze trombo-embolie, kanker, BMI ≥ 30, oestrogeentherapie) met een matig tot ernstig beperkte mobiliteit.

Si on retient finalement le diagnostic de fièvre tumorale, les anti-inflammatoires non stéroïdiens à faible dose (p.ex. ibuprofène 200-400 mg 3 fois par jour; diclofénac 25 mg 3 fois par jour) et les corticostéroïdes (p.ex. dexaméthasone 4-8 mg/jour, Po ou SC) sont efficaces si le paracétamol ne l’est pas.
Indien tot de diagnose van tumorkoorts wordt besloten, kunnen NSAID’s aan lage doses (bv. ibuprofen 200-400 mg 3 maal daags; diclofenac 25 mg 3 maal daags) en corticosteroïden (bvb. dexamethason 4-8 mg per dag, per os of sc) effectieve middelen zijn, wanneer paracetamol niet werkzaam is.

28 à 35 jours post PTH programmée (RE-NOVATE study) 44 ou pendant 6 à 10 jours post PTG programmée (RE-MODEL study 45 , RE-MOBILISE study 46 ) versus énoxaparine en SC. Les patients inclus dans ces études ont une moyenne d’âge de 63 à 68 ans (ET de 9 à 11).
35 dagen na electieve THP (RE-NO- VATE 44 ) of gedurende 6 tot 10 dagen na electieve TKP (RE-MODEL 45 , RE-MOBILIZE 46 ) versus enoxaparine SC. De geïncludeerde patiënten hebben een gemiddelde leeftijd van 63 tot 68 jaar (SD van 9 tot 11).

A. Dabigatran Une étude pivot (étude RE-COVER) 58 a évalué chez 2.539 patients (âge moyen de 55 ans, médiane de 55-56 ans), traités durant une médiane de 9 jours (IQR de 8 à 11) par un anticoagulant perentéral (héparine non fractionnée IV ou HBPM SC) pour une thromboembolie aiguë et recevant ensuite 2 x 150 mg de dabigatran par jour soit de la warfarine (INR cible 2-3) durant 6 mois.
A. Dabigatran Een cruciale studie (RE-COVER) 58 onderzocht het effect van dabigatran bij 2536 patiënten (gemiddelde leeftijd van 55 jaar, mediaan 55-56 jaar), met een acute trombo-embolie. Ze werden behandeld gedurende een mediane duur van 9 dagen (IQR van 8 tot 11) met een parenteraal anticoagulans (niet-gefractioneerde heparine IV of LMWH SC) en kregen vervolgens dabigatran 2 x 150 mg/d of warfarine (INR-streefwaarde 2-3) gedurende 6 maanden.

En 2009, le coût total par implant, matériel et hospitalisation, a été estimé à près de € 20 000 pour un système de SCS rechargeable, à près de € 14 000 pour une IADP et à € 8800 pour un système SCS non rechargeable.
De geraamde totale kostprijs per implantaat in 2009 bedroeg, materiaal en hospitalisatiekosten inbegrepen om en bij de € 20 000 voor een herlaadbare SCS, ongeveer 14 000 € voor een IADP en 8800 € voor een niet-herlaadbare SCS.

Les données collectées pour estimer l’utilisation de la SCS et des IADP en Belgique sont les données individuelles cliniques des hospitalisations classiques et des hospitalisations de jour, liées aux données de facturation de l’assurance maladie et les chiffres globaux (donc non liés au patient) de la consommation d’implants.
Om het gebruik te ramen van SCS en IADP in België gingen we uit van de individuele hospitalisatie en daghospitalisatie ontslaggegevens gekoppeld aan de facturatiegegevens van de gezondheidsverzekering, en ook van de globale gegevens over het implantaatgebruik (m.a.w. nietpatiëntgerelateerd).

Globalement, on n’a trouvé de code de diagnostic principal de syndrome post-laminectomie que pour 14% (SCS) et 17% (lADP) des patients.
Globaal vonden we bij slechts 14% (SCS) en 17% (IADP) van de patiënten met een neuromodulatie implantaat de hoofddiagnosecode van het postlaminectomie syndroom.