Vertaling van "seconde perfusion " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

perfusion de sang | transfusion (lente et continue) de sang
hemoperfusie | bloedzuivering door middel van een kunstnier

perfusion | transfusion continue
perfusie | vochttoediening

cathéter de perfusion de l’artère coronaire
katheter voor perfusie van coronairarterie

kit de pompe à perfusion élastomère
elastomere infusiepompset

cathéter de perfusion/drainage intracérébral à court terme
intracerebrale infusiekatheter en/of drainagekatheter voor kortdurend gebruik

pompe à perfusion mécanique à usage unique et général
mechanische infusiepomp voor eenmalig gebruik

retrait d'une perfusion intraveineuse
verwijderen van intraveneus infuus

cathéter de perfusion cérébrale
katheter voor cerebrale perfusie

cathéter de perfusion des organes d’un donneur
perfusiekatheter voor donororganen

modèle de formation aux techniques de perfusion/d’injection
oefenmodel voor injecteren en inbrengen van infuus

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Si la seconde perfusion ne s’accompagne d’aucun effet indésirable grave, les perfusions suivantes (3 à 12) doivent être administrées sur 4 heures (voir rubrique 4.2), à l’aide d’une voie centrale ou périphérique, selon le schéma suivant :
Indien de tweede infusie zonder ernstige bijwerkingen is toegediend dan kunnen de resterende infusies (3 tot en met 12) toegediend worden binnen 4 uur (zie rubriek 4.2) via een perifere lijn of een inwendige katheter, volgens het onderstaande schema:

Réactions liées à la perfusion Dans l’étude pivot (Hx-CD20-406), les réactions liées à la perfusion sont survenues chez 43 % des patients le jour de la première perfusion (300 mg), 31 % le jour de la seconde perfusion (2 000 mg) et moins fréquemment au cours des perfusions suivantes (voir rubrique 4.4).
Infusiereacties In het centrale onderzoek (Hx-CD20-406) traden infusiereacties op bij 43% van de patiënten op de eerste infusiedag (300 mg), bij 31% op de tweede infusiedag (2.000 mg) en namen verder af met de volgende infusies (zie rubriek 4.4).

Première et seconde perfusions Le débit initial de la première et de la seconde perfusion d’Arzerra doit être de 12 ml/h.
Eerste en tweede infusies De startsnelheid van de eerste en tweede infusie met Arzerra dient 12 ml/uur te zijn.

Après le début de la perfusion d’acide zolédronique, les concentrations plasmatiques de l’acide zolédronique ont augmenté rapidement pour atteindre leurs pics à la fin de la perfusion et pour ensuite diminuer rapidement à moins de 10 % du pic après 4 heures et à moins de 1 % du pic après 24 heures, avec une période prolongée ultérieure de concentration très basse, ne dépassant pas 0,1 % du pic avant la seconde perfusion d’acide zolédronique au jour 28.
Na starten van het zoledroninezuurinfuus steeg de plasmaconcentratie van zoledroninezuur snel, een piek bereikend aan het einde van de infuusperiode, gevolgd door een snelle daling tot < 10% van de piek na 4 uur en < 1% van de piek na 24 uur, gevolgd door een verlengde periode van zeer lage concentraties die 0,1% van de piek niet overschrijden en dit tot vóór het tweede infuus van zoledroninezuur op dag 28.

Après le début de la perfusion d’acide zolédronique, les concentrations plasmatiques d’acide zolédronique ont augmenté rapidement pour atteindre leur pic à la fin de la perfusion, pour ensuite diminuer rapidement à < 10 % du pic après 4 heures et à < 1 % du pic après 24 heures, avec une période prolongée ultérieure de concentrations très basses, ne dépassant pas 0,1 % du pic avant la seconde perfusion d’acide zolédronique au jour 28.
Na het starten van het infuus van zoledroninezuur stegen de plasmaconcentraties van zoledroninezuur snel en werd een piek bereikt op het einde van de infuusperiode, gevolgd door een snelle daling tot < 10% van de piek na 4 uur en < 1% van de piek na 24 uur en daarna een lange periode van zeer lage concentraties niet hoger dan 0,1% van de piek voor het tweede infuus van zoledroninezuur op dag 28.

Perfusions suivantes Si la seconde perfusion ne s’accompagne d’aucun effet indésirable (EI) grave directement lié au produit administré, les perfusions suivantes peuvent être initiées à un débit de 25 ml/h et le débit doit être doublé toutes les 30 minutes pour atteindre un maximum de 400 ml/h (voir rubrique 6.6).
Volgende infusies Als de tweede infusie is afgerond zonder ernstige infusiegerelateerde bijwerkingen, kunnen de volgende infusies worden gestart met een snelheid van 25 ml/uur die elke 30 minuten wordt verdubbeld tot maximaal 400 ml/uur (zie rubriek 6.6).

Pour la première et la seconde perfusion, administrer sur 6 heures et 30 minutes (voir rubrique 4.2 du RCP), via un cathéter par voie périphérique ou par voie centrale, selon le schéma suivant :
De eerste en tweede infusie dienen in 6,5 uur toegediend te worden (zie rubriek 4.2 van de SmPC) via een perifere lijn of een inwendige katheter volgens het onderstaande schema:

Un nombre limité de patients (50 patients) a reçu une seconde perfusion pour hypercalcémie.
Een beperkt aantal patiënten (50 patiënten) kreeg een tweede infusie voor hypercalciëmie toegediend.

Pour la première et la seconde perfusion, administrer sur 6 heures et 30 minutes (voir rubrique 4.2), à l’aide d’une voie centrale ou périphérique, selon le schéma suivant :
De eerste en tweede infusie dienen in 6,5 uur toegediend te worden (zie rubriek 4.2) via een perifere lijn of een inwendige katheter volgens het onderstaande schema:

La seconde étude (Hx-CD20-402), de détermination de dose, portait sur 3 cohortes de patients (une cohorte de 3 patients, une autre cohorte de 3 patients et une cohorte de 27 patients) ayant reçu, respectivement, une dose initiale de 100 mg, 300 mg ou 500 mg, suivie une semaine plus tard, respectivement, d’une perfusion de 500 mg, 1 000 mg ou 2 000 mg par semaine pendant 3 semaines consécutives.
Het tweede onderzoek (Hx-CD20-402) was een dose-finding onderzoek waarin patiënten in drie cohorten (3 patiënten, 3 patiënten, 27 patiënten) een startdosering kregen van respectievelijk 100 mg, 300 mg of 500 mg, een week later gevolgd door 3 opeenvolgende wekelijkse infusies van respectievelijk 500 mg, 1.000 mg of 2.000 mg ofatumumab.