Vertaling van "stade binet " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

insuffisance rénale chronique terminale (stade 5)
terminaal nierfalen

Définition: Stade chronique de l'évolution d'une maladie schizophrénique, avec une progression nette à partir du début jusqu'à un stade tardif caractérisé par des symptômes négatifs durables, mais pas obligatoirement irréversibles, par exemple ralentissement psychomoteur, hypoactivité, émoussement affectif, passivité et manque d'initiative, pauvreté de la quantité et du contenu du discours, peu de communication non verbale (expression faciale, contact oculaire, modulation de la voix et gestes), manque de soins apportés à sa personne et performances sociales médiocres. | Etat résiduel schizophrénique Restzustand (schizophrénique) Schizophrénie chronique indifférenciée
Omschrijving: Een chronisch stadium in de ontwikkeling van een schizofrene ziekte waarin er een duidelijke progressie is geweest van een vroeg stadium naar een later stadium, getypeerd door 'negatieve', zij het niet noodzakelijkerwijs onomkeerbare, symptomen en stoornissen op lange termijn, nl. psychomotore traagheid; hypoactiviteit; afvlakking van affect; passiviteit en gebrek aan initiatief; armoede van omvang of inhoud van spraak; armelijke non-verbale communicatie door mimiek, oogcontact, stemmodulatie en houding; povere zelfzorg en sociaal optreden. | Neventerm: | chronische ongedifferentieerde schizofrenie | restzustand (schizofrene) | schizofrene resttoestand

Affection inflammatoire des organes pelviens de la femme+ (N74.2*) | Bursite+ (M73.1*) | Choriorétinite+ (H32.0*) | Episclérite+ (H19.0*) | Leucodermie+ (L99.8*) | Oculopathie NCA+ (H58.8*) | Péritonite+ (K67.2*) | syphilitique tardive | Glomérulite syphilitique+ (N08.0*) Gomme (syphilitique) | Syphilis tardive ou tertiaire | toute localisation, sauf celles classées en A52.0-A52.3 | Synovite syphilitique [stade non précisé]+ (M68.0*) Syphilis [stade non précisé]:hépatique+ (K77.0*) | musculaire+ (M63.0*) | osseuse+ (M90.2*) | pulmonaire+ (J99.8*)
glomerulaire aandoening bij syfilis (N08.0) | gumma (syfilitisch)elke lokalisatie, behalve die geclassificeerd onder A52.0-A52.3 | late of tertiaire syfiliselke lokalisatie, behalve die geclassificeerd onder A52.0-A52.3 | late syfilitische | bursitis (M73.1) | late syfilitische | choroïdoretinitis (H32.0) | late syfilitische | episcleritis (H19.0) | late syfilitische | leukodermie (L99.8) | late syfilitische | oculopathie NEC (H58.8) | late syfilitische | ontstekingsproces in vrouwelijk bekken (N74.2) | late syfilitische | peritonitis (K67.2) | syfilis [stadium niet-gespecificeerd] van | bot (M90.2) | syfilis [stadium niet-gespecificeerd] van | lever (K77.0) | syfilis [stadium niet-gespecificeerd] van | long (J99.8) | syfilis [stadium niet-gespecificeerd] van | spier (M63.0) | syfilis [stadium niet-gespecificeerd] van | synovium (M68.0)

maladie rénale chronique de stade 4
chronische nierziekte graad 4

maladie rénale chronique de stade 2
chronische nierziekte stadium 2

maladie rénale chronique de stade 1
chronische nierziekte stadium 1

adénocarcinome du poumon, stade III
adenocarcinoom van long: stadium III

adénocarcinome du poumon, stade II
adenocarcinoom van long: stadium II

maladie rénale chronique de stade 3
chronische nierziekte graad 3

maladie rénale chronique de stade 5
chronische nierziekte graad 5

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

stipulée de 6 mois, le nombre de décès a été de 9 (Fludara) contre 4 (CAP). Des analyses post-hoc utilisant uniquement les données allant jusqu’à 6 mois après l’initiation du traitement ont révélé une différence dans les courbes de survie sous Fludara et sous CAP en faveur de l’association CAP dans le sous-groupe de patients prétraités au stade Binet C.
Bij post-hocanalyses waarbij alleen werd uitgegaan van de gegevens tot 6 maanden na de start van de behandeling, werd een verschil in overlevingscurven tussen Fludara en CAP in het voordeel van CAP waargenomen in de subgroep van voordien al behandelde patiënten met een CLL Binet stadium C.

Un essai randomisé comparant Fludara à l’association de cyclophosphamide, d’adriamycine et de prednisone (CAP), conduit sur 208 patients avec une LLC aux stades Binet B ou C, a révélé les résultats suivants dans le sous-groupe de 103 patients qui avaient été traités par le passé : le taux de réponse globale et le taux de réponse complète étaient plus élevés avec Fludara comparé à l’association CAP (45% contre 26% et 13% contre 6%, respectivement) ; le durée de réponse et la survie globale étaient similaires avec Fludara et l’association CAP.
In een gerandomiseerde studie met Fludara vs. cyclofosfamide, adriamycine en prednison (CAP) bij 208 patiënten met CLL Binet stadium B of C werden de volgende resultaten waargenomen in de subgroep van 103 voordien al behandelde patiënten: het totale responspercentage en het percentage volledige respons waren hoger met Fludara dan met CAP (respectievelijk 45 % vs. 26 % en 13 % vs.

Les analyses post-hoc utilisant uniquement les données jusqu'à 6 mois après le début du traitement ont montré une différence entre les courbes de survie de phosphate de Fludarabine et du CAP en faveur du CAP dans le sous-groupe des patients pré-traités en stade Binet C.
Post hoc analyses waarbij alleen data van 6 maanden na het begin van de behandeling werden gebruikt gaven een verschil te zien tussen de overlevingscurven van Fludarabinefosfaat en CAP ten gunste van CAP in de subgroep van Binet stadium C patiënten, die reeds vooraf waren behandeld.

Le traitement en première ligne par la fludarabine doit uniquement être initié chez les patients en stade avancé de la maladie, Raï stade III/IV (Binet stade C) ou Raï stade I/II (Binet stade A/B) lorsque le patient présente des symptômes associés à la maladie ou une maladie en progression.
De eerstelijnsbehandeling met fludarabine mag alleen gestart worden bij patiënten bij wie de ziekte geavanceerd is, Rai stadia III/IV (Binet stadium C), of Rai stadia I/II (Binet stadium A/B) waarbij de patiënt ziektegerelateerde symptomen heeft of als er aanwijzingen zijn van progressie van de ziekte.

Le traitement en première ligne avec Fludarabine Sandoz doit uniquement être initié chez les patients en stade avancé de la maladie, Rai stades III/IV (Binet stade C) ou Rai stades I/II (Binet stade A/B) lorsque le patient présente des symptômes associés à la maladie ou a des indications d’une maladie progressive.
Een eerstelijnsbehandeling met Fludarabine Sandoz mag slechts begonnen worden bij patiënten bij wie de ziekte zich al in een gevorderd stadium bevindt, Rai stadium III/IV, (Binet stadium C) of Rai stadium I/II, (Binet stadium A/B) indien de patiënt aan de ziekte gerelateerde symptomen heeft of aanwijzingen vertoont van voortschrijdende ziekte.

Le traitement en première intention par Fludara doit être réservé aux patients avec une forme avancée de la maladie, aux stades Rai III/IV (stade C selon la classification de Binet), ou aux stades Rai I/II (stade A/B selon la classification de Binet), en présence de symptômes liés à la maladie ou de signes de maladie évolutive.
Een eerstelijnsbehandeling met Fludara mag alleen worden gestart bij patiënten met een gevorderde ziekte, Rai stadium III/IV (Binet stadium C) of Rai stadium I/II (Binet stadium A/B) als de patiënt aan de ziekte gerelateerde symptomen of tekenen van progressieve ziekte vertoont.

Une étude clinique randomisée phosphate de Fludarabine versus une combinaison de cyclophosphamide, adriamycine et prednisolone (CAP) chez 208 patients atteints de LLC stade B ou C selon Binet a montré les résultats suivants dans un sous-groupe de 103 patients antérieurement traités: le taux de réponse totale et le taux de réponse complète étaient plus élevés avec phosphate de Fludarabine comparativement au CAP (45 % vs 26 % et 13 % vs 6 % respectivement); la durée de la réponse et la survie totale étaient similaires avec phosphate de Fludarabine et CAP.
Een gerandomiseerd onderzoek van Fludarabinefosfaat versus een combinatiebehandeling met cyclofosfamide met adriamycine en prednisolon (CAP) bij 208 patiënten met CLL (Binet stadium B of C) gaf de volgende resultaten te zien in een subgroep van 103 patiënten die al eerder waren behandeld: de totale respons en de volledige respons waren hoger met Fludarabinefosfaat vergeleken met CAP (45 % tegen 26 % en respectievelijk 13 % tegen 6 %); de duur van de respons en de totale overleving waren gelijkaardig voor Fludarabinefosfaat en CAP.