Vertaling van "suggère de réduire " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Définition: Troubles qui comportent certaines caractéristiques de l'anorexie mentale, mais dont le tableau clinique global ne justifie pas ce diagnostic. Exemple: l'un des symptômes-clés, telle une aménorrhée ou une peur importante de grossir, peut manquer alors qu'il existe une perte de poids nette et un comportement visant à réduire le poids. On ne doit pas faire ce diagnostic quand un trouble somatique connu pour entraîner une perte de poids est associé.
Omschrijving: stoornissen die voldoen aan enkele kenmerken van anorexia nervosa, maar waarvan het algehele klinische beeld die diagnose niet rechtvaardigt. Eén van de kernsymptomen, zoals duidelijke angst om dik te zijn of amenorroe, kan bijvoorbeeld afwezig zijn bij een duidelijk gewichtsverlies en gewichtsreducerend gedrag. Deze diagnose dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van lichamelijke ziekten waarvan bekend is dat ze gewichtsverlies geven.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Il se peut que votre médecin vous suggère de réduire progressivement la dose avant d’arrêter le traitement.
Uw arts kan u aanraden de dosering geleidelijk te verlagen voor u de behandeling stopzet.

Avec cette association, on suggère de réduire de 40 % la dose de doxorubicine.
Bij deze combinatie wordt een dosisverlaging van 40% van doxorubicine gesuggereerd.

Le rapport de l’OMS publié en 2003 attire l’attention sur l’importance de la limitation de l’apport en sel dans la prévention de l’hypertension artérielle, en suggérant de réduire l’apport en sel à 5 g par jour, ce qui limiterait l’apport en sodium à 2 g par jour environ (WHO Report, 2003).
De invloed van een zelfde zoutbeperking via de voeding wijzigt echter slechts heel licht de bloeddrukwaarden bij personen met normale bloeddruk (He en MacGregor, 2007). Het WGOverslag dat in 2003 werd gepubliceerd, vestigt de aandacht op het belang van de beperking van de zoutinname in de preventie van hypertensie en stelt voor de zoutinname tot 5 g per dag te verlagen waardoor de natriuminname tot ongeveer 2 g per dag zou worden beperkt (WHO Report, 2003).

Il est possible que votre médecin vous suggère de réduire progressivement la dose avant d’arrêter le traitement.
Uw arts kan u aanraden de dosering geleidelijk te verlagen vooraleer de behandeling stop te zetten.

– symptômes d’accident vasculaire cérébral ischémique apparus plus de 4h30 avant l’initiation du traitement ou dont l’heure d’apparition est inconnue et pourrait potentiellement être supérieure à 4h30 (voir rubrique 5.1) – déficit neurologique mineur ou symptômes s’améliorant rapidement avant l’initiation du traitement – accident vasculaire cérébral jugé sévère cliniquement (par exemple NIHSS > 25) et/ou par technique d’imagerie – crise convulsive au début de l’accident vasculaire cérébral – signes d’hémorragie intracrânienne (HIC) au scanner CT – symptômes suggérant une hémorragie sous-arachnoïdienne, même en l’absence d’anomalie au scanner CT – administration d’héparine au cours des 48 heures précédentes avec un temps de thromboplastine dépassant la limite supérieure de la normale du laboratoire – patients diabétiques présentant des antécédents d’accident vasculaire cérébral – antécédent d’accident vasculaire cérébral au cours des 3 derniers mois – plaquettes inférieures à 100 000/mm 3 – pression artérielle systolique > 185 mm Hg ou pression artérielle diastolique > 110 mm Hg, ou traitement agressive (par voie intraveineuse) nécessaire pour réduire la pression artérielle à ces valeurs seuils – glycémie inférieure à 50 ou supérieure à 400 mg/dl.
ischemisch cerebrovasculair accident waarvan de symptomen meer dan 4,5 uur voor de start van het infuus begonnen zijn of waarvan het tijdstip waarop de symptomen begonnen zijn niet bekend is en mogelijk langer dan 4,5 uur geleden is (zie rubriek 5.1) milde neurologische gebreken of symptomen die snel verbeteren voor de start van het infuus cerebrovasculair accident, klinisch als ernstig beoordeeld (bv. NIHSS > 25) en/of door beeldvorming een epileptisch insult bij aanvang van het ischemisch cerebrovasculair accident bewijs van een intracraniale bloeding (ICH) op de CT-scan symptomen die wijzen op een subarachnoïdale bloeding, ook als de CT-scan normaal is toediening van heparine in de voorafgaande 48 uur en een tromboplastinetijd hoger dan de bovengrens van de laboratorium normaalwaarden diabetespatiënten met antecedenten van een cerebrovasculair accident een cerebrovasculair accident gedurende de afgelopen 3 maanden

Des données de la littérature suggèrent que les contraceptifs oraux peuvent réduire les taux plasmatiques de lamotrigine [Epilepsy Research 2001; 47:151-54; Neurology 2003; 61:570-71]; pour les contraceptifs vaginaux, nous n’avons pas connaissance de telles publications.
Er zijn literatuurgegevens die suggereren dat orale anticonceptiva de plasmaconcentraties van lamotrigine kunnen doen dalen [Epilepsy Research 2001; 47:151-54; Neurology 2003; 61:570-71]; voor de vaginale anticonceptiva zijn er, voor zover bekend, geen dergelijke publicaties.

A cet égard, il est suggéré, lorsque l’on conseille de réduire l’apport en acides gras saturés, de maintenir un rapport entre acides gras polyinsaturés n-3 (ou ω-3) et n-6 (ou ω-6) approprié ; la triglycéridémie postprandiale est en effet réduite si l’apport en acides gras polyinsaturés n-3 (DHA, EPA) est plus important (Sanders et al., 1997).
In dat opzicht wordt er voorgesteld om, wanneer men aanraadt om de inname van verzadigde vetzuren te beperken, een geschikte verhouding tussen meervoudig onverzadigde n-3- (of ω-3) en n-6- (of ω- 6) vetzuren te behouden; de postprandiale triglyceridemie wordt immers beperkt als de inname van meervoudig onverzadigde n-3-vetzuren (DHA, EPA) hoger ligt (Sanders et al., 1997).

Les données préliminaires suggèrent que l’utilisation de la goséréline en association avec le tamoxifène chez les patientes atteintes d’un cancer du sein pourrait réduire la déminéralisation osseuse.
Preliminaire gegevens wijzen er op dat gebruik van gosereline samen met tamoxifen het mineraal botverlies kan verminderen bij borstkankerpatiënten.

Chez les patients nécessitant une intervention dentaire, on ne dispose d’aucune donnée suggérant que l’interruption du traitement par bisphosphonate puisse réduire le risque d’ostéonécrose de la mâchoire.
Bij patiënten die botnecrose van de kaak ontwikkelen tijdens de behandeling met bisfosfonaten, kan een tandheelkundige ingreep de aandoening verslechteren.

Chez l’homme, des données préliminaires suggèrent que l’utilisation d’un bisphosphonate en association avec un agoniste de la GnRH peut réduire la perte minérale osseuse.
Bij mannen zijn er preliminaire gegevens die erop wijzen dat het gebruik van een bisfosfonaat in combinatie met een GnRH-agonist het botmineraalverlies kan verminderen.