Vertaling van "sévères de bpco significativement plus " (Frans → Nederlands) :

Chez les patients ayant des antécédents/facteurs de risque cardiovasculaires, un taux annuel d’exacerbations modérées/sévères de BPCO significativement plus faible a été observé avec le furoate de fluticasone/vilanterol 92/22 microgrammes comparativement au vilanterol (taux moyens annuels ajustés de 0,83 et 1,18 respectivement, 30% de réduction (IC 95%:16 ; 42% ; p< 0,001).
Bij patiënten met een cardiovasculaire voorgeschiedenis/risicofactoren leidde fluticasonfuroaat/vilanterol 92/22 microgram tot een aanzienlijk lagere jaarlijkse frequentie van matige/ernstige COPD-exacerbaties dan vilanterol (gecorrigeerde gemiddelde jaarlijkse frequenties van respectievelijk 0,83 en 1,18, 30% reductie (95% BI 16; 42%; p< 0,001)).

Les résultats de ces deux études ont montré qu’un traitement par Seretide 50/250 entraine un taux annuel d’exacerbations modérées à sévères de BPCO significativement plus bas qu’un traitement par salmétérol (étude SCO40043: respectivement 1,06 et 1,53 exacerbation par sujet et par an, rapport :
De resultaten van beide studies toonden dat behandeling met Seretide 50/250 resulteerde in een significant lager jaarlijkse incidentie van matige tot ernstige COPD-opstoten in vergelijking met salmeterol (SCO40043: respectievelijk 1,06 en 1,53 per persoon en per jaar, percentageverhouding 0,70; 95% BI: 0,58 tot 0,83; p< 0,001; SCO100250: respectievelijk 1,10 en 1,59 per persoon en per jaar, percentageverhouding 0,70; 95% BI: 0,58 tot 0,83; p< 0,001). Resultaten voor de secundaire werkzaamheidsmaten (tijd tot eerste matige tot ernstige opstoot, jaarlijkse incidentie van opstoten die

Bronchopneumopathie chronique obstructive (BPCO) Lors d'une étude clinique exploratoire évaluant l'utilisation d'un autre anti-TNF, l'infliximab, chez des patients ayant une bronchopneumopathie chronique obstructive (BPCO), modérée à sévère, plus de cancers, majoritairement du poumon et de la tête et du cou, ont été rapportés chez les patients traités par infliximab que chez ceux du groupe contrôle.
Chronische obstructieve longziekte COPD In een klinisch exploratief onderzoek waarin het gebruik van een andere TNF-antagonist, infliximab, werd geëvalueerd bij patiënten met matige tot ernstige chronische obstructieve longziekte (COPD), zijn bij de met infliximab behandelde patiënten meer maligniteiten (veelal in de longen, het hoofd of de hals/nek) gerapporteerd dan bij de controlepatiënten.

Chez des patients souffrant d’insuffisance rénale sévère (clairance de la créatinine ≤ 30 ml/min), l’exposition à la solifénacine est significativement plus importante que chez les témoins, avec des augmentations de la C max d’environ 30 %, de l’ASC de plus de 100 % et de la t ½ de plus de 60 %.
Bij patiënten met ernstige nierinsufficiëntie (creatinineklaring ≤ 30 ml/min) was de blootstelling aan solifenacine significant groter dan bij controlevrijwilligers; Cmax was ongeveer 30% hoger, AUC meer dan 100% en de terminale halfwaardetijd meer dan 60%.

Telmisartan/Amlodipine Dans une étude factorielle de 8 semaines, multicentrique, randomisée, en double aveugle, contrôlée versus placebo, en groupes parallèles, conduite chez 1461 patients présentant une hypertension artérielle légère à sévère (pression artérielle diastolique moyenne en position assise ≥ 95 et ≤ 119 mmHg), le traitement par chacune des doses de l'association Twynsta a entraîné des réductions de la pression artérielle diastolique et systolique significativement plus importantes et des taux de contrôle tensionnel plus élevés que chacun des composants respectifs pris en monothérapie.
Telmisartan/Amlodipine Bij een 8 weken durend multicenter, gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd factorieel onderzoek met parallelgroep onder 1461 patiënten met lichte tot ernstige hypertensie (gemiddelde diastolische bloeddruk in zittende houding ≥95 en ≤119 mmHg), resulteerde behandeling met elke combinatiedosis Twynsta in significant grotere diastolische en systolische bloeddrukafnames en hogere regulatiepercentages in vergelijking met de respectievelijke monotherapiecomponenten.

Une étude de pharmacologie clinique avec le furoate de fluticasone/vilanterol a montré qu’une insuffisance rénale sévère (clairance de la créatinine < 30ml/min) n’entraînait pas d’exposition significativement plus importante au furoate de fluticasone ou au vilanterol ou d’effets systémiques plus marqués des corticoïdes ou des agonistes bêta 2 -adrénergiques comparativement aux sujets sains.
Een klinisch-farmacologisch onderzoek naar fluticasonfuroaat/vilanterol toonde aan dat een ernstige nierfunctiestoornis (creatinineklaring < 30 ml/min) niet leidde tot een significant hogere blootstelling aan fluticasonfuroaat of vilanterol of tot duidelijker systemische effecten van corticosteroïden of bèta 2 -agonisten in vergelijking met gezonde proefpersonen.

Telmisartan/Amlodipine Dans une étude factorielle de 8 semaines, multicentrique, randomisée, en double aveugle, contrôlée versus placebo, en groupes parallèles, conduite chez 1461 patients présentant une hypertension artérielle légère à sévère (pression artérielle diastolique moyenne en position assise ≥ 95 et ≤ 119 mmHg), le traitement par chacune des doses de l'association Onduarp a entraîné des réductions de la pression artérielle diastolique et systolique significativement plus importantes et des taux de contrôle tensionnel plus élevés que chacun des composants respectifs pris en monothérapie.
Telmisartan/Amlodipine Bij een 8 weken durend multicenter, gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd factorieel onderzoek met parallelgroep onder 1461 patiënten met lichte tot ernstige hypertensie (gemiddelde diastolische bloeddruk in zittende houding ≥95 en ≤119 mmHg), resulteerde behandeling met elke combinatiedosis Onduarp in significant grotere diastolische en systolische bloeddrukafnames en hogere regulatiepercentages in vergelijking met de respectievelijke monotherapiecomponenten.

Lors d’une étude clinique exploratoire évaluant l’utilisation d’un autre agent anti-TNF, l’infliximab, chez des patients atteints de broncho-pneumopathie chronique obstructive (BPCO) modérée à sévère, plus de tumeurs malignes ont été observées, principalement dans les poumons ou la tête et le cou, chez les patients traités par infliximab que chez les patients du groupe contrôle.
Bij een verkennend klinisch onderzoek ter beoordeling van het gebruik van een ander anti-TNFmiddel, infliximab, bij patiënten met matige tot ernstige chronische obstructieve longziekte (COPD), werden bij patiënten die met infliximab behandeld werden meer maligniteiten, overwegend in de longen en het hoofd-halsgebied, gemeld dan bij de patiënten uit de controlegroep.

Dans une étude clinique prospective évaluant l'emploi d'un autre agent anti-TNF, l'infliximab, chez des patients souffrant de broncho-pneumopathie chronique obstructive (BPCO), modérée à sévère, on rapporte plus de cancers, surtout du poumon, de la tête et du cou, parmi les patients traités par infliximab comparativement aux patients du groupe contrôle.
In een oriënterend klinisch onderzoek waarin het gebruik van een andere TNF-antagonist, infliximab, werd geëvalueerd bij patiënten met matig-ernstig tot ernstig COPD werden meer maligniteiten, meestal in de longen of hoofd en nek, gemeld bij patiënten die infliximab gebruikten dan bij controlepatiënten.