Traduction de «traduire à court » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.
Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.

syndrome d'ulna courte-dysmorphie-hypotonie-déficience intellectuelle
korte ulna, dysmorfie, hypotonie, intellectuele achterstand-syndroom

syndrome de dysplasie spondylo-épimétaphysaire-membres courts-anomalies de calcification
spondylo-epimetafysaire dysplasie, korte ledemaat, abnormale calcificatie

syndrome de dysplasie spondylo-périphérique-cubitus court
spondyloperifere dysplasie, korte ulna-syndroom

cycle menstruel court
korte menstruele cyclus

syndrome du grêle court congénital
congenitaal dunne darm-syndroom

syndrome du grêle court
short-bowel syndrome

syndrome de tarses palpébraux courts-absence de cils inférieurs
syndroom van Lopes-Gorlin

syndrome des côtes courtes-polydactylie type Majewski
korte rib-polydactyliesyndroom type 2

hyperinsulinisme par déficit en 3-hydroxylacyl-CoA déshydrogénase des acides gras à chaîne courte
hyperinsulinisme als gevolg van korte keten 3-hydroxylacyl-CoA-dehydrogenasedeficiëntie

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Les projets devront au maximum se traduire à court terme en bénéfices réels de simplification pour les prestataires et les assurés sociaux (quick win).
De projecten moeten maximaal en op korte termijn uitmonden in een reële vereenvoudiging voor de zorgverleners en de verzekerden (quick win).

Dans les cas graves, l'état de manque peut se traduire par: perte du sens de la réalité, devenir un étranger pour soi-même, trouble de l'audition, bourdonnements d'oreille, perte de sensibilité et picotements dans les membres, hypersensibilité à la lumière, au bruit et aux contacts physiques/modifications de la perception, mouvements involontaires, nausées, vomissements, diarrhée, perte de l'appétit, crampes abdominales, hallucinations/délires, convulsions/crises d'épilepsie, tremblements, accès de panique, vertiges, réflexes augmentés, perte de la mémoire à court terme, augmentation de la température, palpitations, accélération de la fréquence cardiaque.
optreden: hoofdpijn, spierpijn, angst, spanning, depressie, slapeloosheid, zenuwachtigheid, opwinding, verwardheid, prikkelbaarheid, zweten, depressieve stemming, versuftheid, en een reboundfenomeen, waarbij de symptomen die de behandeling vereisten op een meer uitgesproken manier terugkeren. In ernstige gevallen kan de onthouding zich uiten door: verlies van gevoel voor de werkelijkheid, zelfvervreemding, gehoorstoornissen, oorsuizingen, gevoelloosheid en tintelingen in de ledematen, overgevoeligheid voor licht, voor geluid en voor lichamelijk contact/wijzigingen van de perceptie, onwillekeurige bewegingen, misselijkheid, braken, diarree, verlies van eetlust, buikkrampen, hallucinaties/wanen, stuipen/epileptische aanvallen, beven, panische aanvallen, duizeligheid, toegenomen reflexen, korte termijn geheugenverlies, verhoging van de temperatuur, hartkloppingen, versnelde frequentie van de hartslag.

Dans les cas graves, l'état de manque peut se traduire par : perte du sens de la réalité, devenir un étranger pour soi-même, trouble de l'audition, bourdonnements d'oreille, perte de sensibilité et picotements dans les membres, hypersensibilité à la lumière, au bruit et aux contacts physiques/ modifications de la perception, mouvements involontaires, nausées, vomissements, diarrhée, perte de l'appétit, crampes abdominales, hallucinations/délires, convulsions/crises d'épilepsie, tremblements, accès de panique, vertiges, réflexes augmentés, perte de la mémoire à court terme, augmentation de
In ernstige gevallen kan de onthouding zich uiten door : verlies van gevoel voor de werkelijkheid, zelfvervreemding, gehoorstoornissen, oorsuizingen, gevoelloosheid en tintelingen in de ledematen, overgevoeligheid voor licht, voor geluid en voor lichamelijk contact/wijzigingen van de waarnemingen, onwillekeurige bewegingen, misselijkheid, braken, diarree, verlies van eetlust, buikkrampen, hallucinaties/wanen, stuipen/epileptische aanvallen, beven, panische aanvallen, duizeligheid, toegenomen reflexen, korte termijn geheugenverlies, verhoging van de temperatuur, hartkloppingen, versnelde frequentie van de hartslag. Stuipen/epileptische aanvallen komen vaker voor bij patiënten die lijden aan ziekten die met aanvallen gepaard gaan of bij patiënten die geneesmiddelen nemen die het optreden ervan vergemakkelijken.

Dans les cas graves, l’état de manque peut se traduire par: perte du sens de la réalité, devenir un étranger pour soi-même, trouble de l’audition, bourdonnements d’oreille, perte de sensibilité et picotements dans les membres, hypersensibilité à la lumière, au bruit et aux contact physiques/modifications de la perception, mouvements involontaires, nausées, vomissements, diarrhée, perte de l’appétit, crampes abdominales, hallucinations/délires, convulsions/crises d’épilepsie, tremblements, accès de panique, vertiges, réflexes augmentés, perte de la mémoire à court terme, augmentation de la température, palpitations, accélération de la fréquence cardiaque.
In ernstige gevallen kan de onthouding zich uiten door: verlies van gevoel voor de werkelijkheid, zelfvervreemding, gehoorstoornissen, oorsuizingen, gevoelloosheid en tintelingen in de ledematen, overgevoeligheid voor licht, voor geluid en voor lichamelijk contact/wijzigingen van de perceptie, onwillekeurige bewegingen, misselijkheid, braken, diarree, verlies van eetlust, buikkrampen, hallucinaties/wanen, stuipen/epileptische aanvallen, beven, panische aanvallen, duizeligheid, toegenomen reflexen, korte termijn geheugenverlies, verhoging van de temperatuur, hartkloppingen, versnelde frequentie van de hartslag.

Dans les cas graves, l’état de manque peut se traduire par: perte du sens de la réalité, dépersonnalisation, troubles de l’audition, acouphènes, perte de sensibilité et picotements dans les membres, hypersensibilité à la lumière, au bruit et aux contacts physiques, troubles de la perception, mouvements involontaires, nausées, vomissements, diarrhée, perte d’appétit, crampes abdominales, hallucinations/délires, convulsions/crises d’épilepsie, tremblements, crises de panique, vertiges, exagération des réflexes, perte de la mémoire à court terme, augmentation de la température, palpitations, augmentation de la fréquence cardiaque.
In ernstige gevallen, kunnen volgende ontwenningsverschijnselen optreden: verlies van realiteitsgevoel, een vreemde worden voor zichzelf, gehoorproblemen, oorsuizen, verlies van gevoel en tintelingen in de ledematen, overgevoeligheid aan licht, geluid en aan fysiek contact, verandering van de waarneming, onvrijwillige bewegingen, misselijkheid, braken, diarree, verlies van eetlust, buikkrampen, hallucinaties/deliria, stuipen/epilepsie crisissen, trillingen, paniekaanvallen, vertigo, verhoogde reflexen, verlies van het geheugen op korte termijn, verhoging van de temperatuur, palpitaties, verhoging van de hartfrequentie.