Traduction de «traitement anticoagulant oral » (Français → Néerlandais) :

Chez les patients porteurs d’une prothèse biologique, un traitement anticoagulant oral (INR entre 2,0 et 3,0) est généralement recommandé pendant les 3 premiers mois suivant l’implantation, suivi ensuite d’un traitement par de faibles doses d’acide acétylsalicylique; les anticoagulants oraux seront toutefois poursuivis indéfiniment en présence de facteurs de risque associés (antécédents de thrombo-embolie, thrombus dans l’oreillette gauche, dilatation de l’oreillette gauche, insuffisance cardiaque, fibrillation auriculaire).
Bij patiënten met een biologische klepprothese wordt een behandeling met orale anticoagulantia (INR tussen 2,0 en 3,0) gewoonlijk aanbevolen gedurende de eerste drie maanden na de implantatie, gevolgd door een behandeling met acetylsalicylzuur in lage dosis; bij bestaan van geassocieerde risicofactoren (trombo-embolische antecedenten, trombus in de linkervoorkamer, dilatatie van de linkervoorkamer, hartfalen, voorkamerfibrillatie) dient de behandeling met orale anticoagulantia levenslang te worden voortgezet.

Le traitement par une héparine de faible poids moléculaire est généralement poursuivi pendant 10 jours après quoi le traitement est prolongé par une anticoagulation orale d’intensité modérée (INR entre 2,0 et 3,0).
De behandeling met heparine met laag moleculair gewicht wordt gewoonlijk gedurende 10 dagen verder gezet, gevolgd door orale anticoagulatie met matige intensiteit (INR tussen 2,0 en 3,0).

La coagulation des patients suivant un traitement avec un anticoagulant oral doit être surveillée de près quand le traitement avec l’escitalopram commence ou lors qu’il est arrêté (voir rubrique 4.4).
Bij patiënten in behandeling met orale anticoagulantia dient de bloedstolling zorgvuldig te worden opgevolgd bij aanvang of beëindigen van de behandeling met escitalopram (zie rubriek 4.4).

en présence de facteurs de risque réversibles ou limités dans le temps (par ex. intervention chirurgicale, immobilisation), un traitement anticoagulant oral est recommandé pendant une période variant de 6 semaines à 6 mois selon les sources.
bij bestaan van reversibele risicofactoren of van risicofactoren die beperkt zijn in de tijd (b.v. chirurgische ingreep, immobilisatie) wordt een behandeling met orale anticoagulantia aanbevolen gedurende 6 weken tot 6 maanden volgens de bronnen.

en cas de thrombo-embolie idiopathique (c.-à-d. absence de facteur de risque apparent), un traitement anticoagulant oral est recommandé pendant au moins 6 mois, mais la durée optimale n’est pas connue.
bij idiopathische trombo-embolie (d.w.z. in afwezigheid van een duidelijke risicofactor) wordt een behandeling met orale anticoagulantia aanbevolen gedurende minstens 6 maand, maar de optimale duur is niet gekend.

Dans ces cas, le traitement anticoagulant oral sera poursuivi pendant 2 à 3 mois, sauf dans la fibrillation auriculaire, où il sera maintenu indéfiniment (voir plus loin).
In deze gevallen dient de behandeling met orale anticoagulantia gedurende 2 à 3 maand te worden voortgezet, behalve bij patiënten met voorkamerfibrillatie bij wie de behandeling levenslang wordt voortgezet (zie verder).

Chez les patients porteurs d’une prothèse valvulaire mécanique, un traitement anticoagulant oral doit être administré indéfiniment, avec un INR entre 2,0 et 3,0 à 4,0.
Bij patiënten met een mechanische klepprothese dienen levenslang orale anticoagulantia (INR tussen 2,0 en 3,0 à 4,0) te worden toegediend.

● chez les patients sous traitement anticoagulant oral et en cas d’utilisation prolongée, il
● in geval van behandeling met orale anticoagulantia en bij langdurig gebruik wordt striktere

La question de la durée optimale d’un traitement anticoagulant oral après la survenue d’une thrombose veineuse profonde (TVP) n’est pas encore résolue.
Er bestaat onduidelijkheid over de optimale duur van een behandeling met orale anticoagulantia na het optreden van een diepe veneuze trombose (DVT).

En prévention secondaire, c.-à-d. chez des patients ayant déjà fait un accident vasculaire cérébral, un traitement anticoagulant oral (INR entre 2,0 et 3,0) est certainement justifié.
In secundaire preventie, d.w.z. bij patiënten die reeds een cerebrovasculair accident hebben doorgemaakt, is een behandeling met orale anticoagulantia (INR tussen 2,0 en 3,0) zeker gerechtvaardigd.