Vertaling van "traitement – patients ayant une co-infection " (Frans → Nederlands) :

Durée du traitement – patients ayant une co-infection VHC/VIH Pour les patients ayant une co-infection VHC/VIH, la durée recommandée du traitement par ribavirine en fonction du poids (voir Tableau 1) est de 48 semaines, indépendamment du génotype.
Duur van de behandeling - patiënten met een HCV-hiv-co-infectie De aanbevolen duur van de behandeling met ribavirine in een dosering die gebaseerd is op het lichaamsgewicht (zie tabel 1), bij patiënten die een HCV-hiv-co-infectie vertonen, is 48 weken, ongeacht het genotype.

Anomalies hématologiques chez les patients ayant une co-infection VHC-VIH : Les patients ayant une co-infection VHC-VIH et recevant un traitement par peginterféron alpha-2b/ribavirine et une HAART peuvent présenter un risque accru de développer des anomalies hématologiques (telles qu’une neutropénie, une thrombocytopénie et une anémie) par rapport aux patients mono-infectés par le VHC. Même s’il est possible de prendre en charge la majorité de ces patients par une réduction de la dose, entreprendre une surveillance étroite des paramètres hématologiques dans cette population de patients (voir rubrique 4.2 et sous « Tests biologiques » et rubrique 4.8).
Hematologische afwijkingen bij patiënten met een HCV-hiv-co-infectie: Patiënten met een HCV-hiv-co-infectie die worden behandeld met peginterferon alfa- 2b/ribavirine en HAART, kunnen een hoger risico lopen om hematologische afwijkingen te ontwikkelen (zoals neutropenie, trombocytopenie en anemie) dan patiënten die alleen geïnfecteerd zijn met het HCV. Hoewel bij de meesten een verlaging van de dosering volstond, moeten de hematologische parameters bij die patiënten zorgvuldig worden gevolgd (zie rubriek 4.2 en verder “Laboratoriumtests” en rubriek 4.8).

Paramètres biologiques chez les patients ayant une co-infection VHC/VIH : Même si les toxicités hématologiques de type neutropénie, thrombopénie et anémie survenaient plus fréquemment chez les patients ayant une co-infection VHC/VIH, il était possible de prendre en charge la majorité de ces toxicités par une modification de la dose et elles ne nécessitaient que rarement un arrêt prématuré du traitement (voir rubrique 4.4).
Laboratoriumwaarden bij patiënten met een HCV-hiv-co-infectie: Hoewel hematologische toxiciteit (neutropenie, trombocytopenie en anemie) vaker voorkwam bij patiënten met een HCV-hiv-co-infectie, konden de meeste afwijkingen worden opgevangen door de dosering te veranderen en moest de behandeling zelden voortijdig worden stopgezet (zie rubriek 4.4).

Patients ayant une co-infection VHC/VIH : Chez les patients ayant une co-infection VHC/VIH et recevant la ribavirine en association avec le peginterféron alpha-2b, les autres effets indésirables (non rapportés chez les patients mono-infectés) rapportés au cours des études avec une fréquence > 5 % étaient : candidose orale (14 %), lipodystrophie acquise (13 %), diminution des taux de lymphocytes CD4 (8 %), diminution de l’appétit (8 %), augmentation des taux de gamma-glutamyltransférase (9 %), douleurs dorsales (5 %), augmentation des taux sanguins d’amylase (6 %), augmentation des taux sanguins d’acide lactique (5 %), hépatite cytolytique (6 %), augmentation des taux de lipase (6 %) et douleur dans les membres (6 %).
Andere bijwerkingen die in de studies werden gerapporteerd met een frequentie > 5% bij patiënten met een HCV-hiv-co-infectie die ribavirine kregen in combinatie met peginterferon alfa-2b (en die niet werden gerapporteerd bij patiënten met een mono-infectie), waren: orale candidiasis (14%), verworven lipodystrofie (13%), daling van het aantal CD4-lymfocyten (8%), minder eetlust (8%), verhoogde gammaglutamyltransferase (9%), rugpijn (5%), verhoogde bloedamylasen (6%), verhoogde bloedspiegel van melkzuur (5%), cytolytische hepatitis (6%), stijging van lipase (6%) en pijn in een lidmaat (6%).

Décompensation hépatique chez les patients ayant une co-infection VHC-VIH et une cirrhose avancée : Les patients co-infectés ayant une cirrhose avancée et recevant une thérapie antirétrovirale hautement active (HAART) peuvent présenter un risque accru de décompensation hépatique et de décès.
Leverdecompensatie bij patiënten met een HCV-hiv-co-infectie met gevorderde cirrose: Patiënten met een co-infectie met gevorderde cirrose die een zeer actieve antiretrovirale behandeling (HAART) krijgen, kunnen een hoger risico lopen op leverdecompensatie en overlijden.

Patients ayant une co-infection VHC/VIH Deux études ont été réalisées chez des patients ayant une co-infection par le VIH et le VHC. Le Tableau 10 présente les réponses observées au cours de ces deux études.
Patiënten met een HCV-hiv-co-infectie Er werden twee studies uitgevoerd bij patiënten die geïnfecteerd waren met het HCV-virus én het hiv-virus.

Génotype 2 ou 3 : Il est recommandé de traiter tous les patients pendant 24 semaines, à l’exception des patients ayant une co-infection VHC/VIH, qui doivent recevoir un traitement de 48 semaines.
Genotype 2 of 3: het wordt aanbevolen alle patiënten gedurende 24 weken te behandelen behalve patiënten met een HCV-hiv-co-infectie; die laatste moeten gedurende 48 weken worden behandeld.

Patients n’ayant pas subi de transplantation RC 5,7 4,3 66,6 RC 14,3 6,1 58,6 RC 8,3 47,9 66,6 RCp 4,6 4,6 9,1 RC 3,3 58,6 72,4 RCp 3,7 11,7 53,7 Patients ayant subi une transplantation alors qu’ils étaient en rémission continue* RCp 8,4 11,6+ 145,1+ RC 4,1 9,0+ 111,9+ RCp 3,7 5,6+ 42,0 RC 7,6 3,7+ 96,3+ Patients ayant subi une transplantation après un traitement alternatif ou une rechute* RCp 4,0 35,4 113,3+** RC 4,0 9,7 89,4*** * Durée de rémission censurée au moment de la transplantation ** Patient ayant subi une transplantation suite à un traitement alternatif *** Patient ayant subi une transplantation suite à une rechute
Patiënten die geen transplantatie ondergingen CR 5,7 4,3 66,6 CR 14,3 6,1 58,6 CR 8,3 47,9 66,6 CRp 4,6 4,6 9,1 CR 3,3 58,6 72,4 CRp 3,7 11,7 53,7 Patiënten die een transplantatie ondergingen terwijl er nog steeds sprake was van remissie* CRp 8,4 11,6+ 145,1+ CR 4,1 9,0+ 111,9+ CRp 3,7 5,6+ 42,0 CR 7,6 3,7+ 96,3+ Patiënten die een transplantatie ondergingen na een alternatieve behandeling of een terugval* CRp 4,0 35,4 113,3+** CR 4,0 9,7 89,4*** * Duur van remissie gecensureerd ten tijde van de transplantatie. ** De patiënt onderging een transplantatie na een alternatieve behandeling. *** De patiënt onderging een transplantatie na een terugval.

Une prudence particulière est recommandée ainsi qu'une évaluation soigneuse du rapport bénéfices / risques si l'administration de cladribine est envisagée chez des patients ayant un risque accru d'infection, une insuffisance ou infiltration médullaire avérée, un traitement myélosuppresseur antérieur, ainsi que chez les patients ayant une insuffisance rénale ou hépatique suspectée ou avérée.
Bijzondere voorzichtigheid is geboden en de risico’s en voordelen dienen nauwgezet te worden beoordeeld indien overwogen wordt LITAK toe te dienen aan patiënten met verhoogd risico op infectie, ernstige beenmergaantasting of infiltratie, myelosuppressieve voorbehandelingen, evenals bij patiënten met vermoede of bevestigde nier- en leverinsufficiëntie.

Les réactions liées à la perfusion semblaient plus fréquentes chez les patients naïfs de traitement (décrites chez 11 patients de la population naïve, soit 37,9 %) comparativement aux patients ayant changé de traitement pour Replagal (décrites chez 17 patients de la population ayant changé de traitement, soit 27,4 %).
Infusiegerelateerde reacties bleken frequenter voor te komen bij therapienaïeve patiënten (bij 11 patiënten van de therapienaïeve populatie, 37,9%) in vergelijking met de patiënten die overschakelden (bij 17 patiënten van de populatie die overschakelde, 27,4%).