Vertaling van "traitements ultérieurs ayant pu modifier " (Frans → Nederlands) :

Après censure de l’impact des traitements ultérieurs ayant pu modifier la maladie (à savoir, une chimiothérapie d'induction ou un agent hypométhylant) l'analyse de la survie globale a montré une réduction de 20 % du risque de mortalité chez les sujets du bras Dacogen [RR = 0,80 (IC à 95 % : 0,64 - 0,99) ; valeur de p = 0,0437].
Na censurering voor mogelijk latere ziektemodificerende therapie (dat wil zeggen inductiechemotherapie of een hypomethylerend middel) toonde de analyse voor de totale overleving een afname van het overlijdensrisico van 20% voor de personen in de Dacogen-arm [HR=0,80, (95%-BI: 0,64; 0,99), p-waarde=0,0437)].

a) Les traitements non-épilatoires et les traitements épilatoires avec une pathologie sous-jacente suspectée à l’aide des appareils cités ci-dessus ne peuvent être réalisés que par un médecin compétent ou par des tiers ayant pu bénéficier d’une formation spécifique et qui travaillent sous la supervision directe et continue et par conséquent donc sous la responsabilité d’un médecin compétent.
a) Niet-epilatie behandelingen en epilatiebehandelingen met een vermoede onderliggende pathologie met de hoger vermelde toestellen mogen enkel uitgevoerd worden door een bevoegde arts of door derden die een specifieke opleiding hebben genoten en die onder directe en continue supervisie en bijgevolg ook onder de verantwoordelijkheid van de bevoegde arts werken.

L’exécution d’une épilation dans le cadre d’une pathologie sous-jacente et tous les autres traitements non-épilatoires au moyen des appareils cités ci-dessus sont considérés comme des actes médicaux stricto sensu et doivent par conséquent rester réservés à un médecin ayant pu bénéficier d’une formation complémentaire en matière d’utilisation de ces appareils (médecin compétent).
Het uitvoeren van epilatie in het kader van een onderliggende pathologie en alle andere niet-epilatie behandelingen met de hoger vermelde toestellen worden beschouwd als medische handelingen stricto sensu en moeten bijgevolg voorbehouden blijven aan een arts die een complementaire opleiding heeft genoten inzake het gebruik van deze toestellen (bevoegde arts).

A la fin de la période de traitement, tous les patients splénectomisés ayant reçu du romiplostim (100 %) ont pu arrêter ou réduire la dose de plus de 25 % de leurs traitements concomitants du PTI, comparativement à 17 % des patients ayant reçu le placebo.
Bij alle patiënten (100%) die splenectomie hadden ondergaan en die romiplostim kregen, kon tegen het einde van de behandelperiode de dosis van de concomitante medicamenteuze ITP-behandelingen met meer dan 25% verlaagd worden of deze behandeling gestaakt worden, in vergelijking met 17% van de met placebo behandelde patiënten.

Soixante treize pourcents des patients non-splénectomisés ayant reçu du romiplostim ont pu arrêter ou réduire la dose de plus de 25 % de leurs traitements concomitants du PTI, par rapport à 50 % des patients ayant reçu le placebo (voir rubrique 4.5).
Bij 73% van de patiënten die geen splenectomie hadden ondergaan en die romiplostim kregen, kon tegen het einde van het onderzoek de dosis van de gelijktijdige medicamenteuze ITP-behandelingen met meer dan 25% verlaagd worden of deze behandeling gestaakt worden in vergelijking met 50% van de met placebo behandelde patiënten (zie rubriek 4.5).

A moins que le traitement par ARAII ne soit considéré comme essentiel, il est recommandé chez les patientes qui envisagent une grossesse de modifier le traitement antihypertenseur pour un médicament ayant un profil de sécurité établi pendant la grossesse.
Patiënten die een zwangerschap plannen moeten omgezet worden op een alternatieve antihypertensieve therapie met een bekend veiligheidsprofiel voor gebruik tijdens zwangerschap, tenzij het voortzetten van de angiotensine II-receptorantagonisttherapie noodzakelijk wordt geacht.

A moins que le traitement par ARAII ne soit considéré comme essentiel, il est recommandé aux patientes qui envisagent une grossesse de modifier leur traitement antihypertenseur pour un médicament ayant un profil de sécurité bien établi pendant la grossesse.
Behalve wanneer continue behandeling met AIIRA noodzakelijk geacht wordt, moeten patiënten die een zwangerschap plannen worden overgezet op een alternatieve antihypertensieve behandeling waarvan de veiligheid bij gebruik tijdens de zwangerschap bewezen is.

Les antagonistes des récepteurs de l’angiotensine II (ARAII) ne doivent pas être débutés au cours de la grossesse. A moins que la poursuite dule traitement par un antagoniste des récepteurs de l'angiotensine II neARAII ne soit considérée comme essentielle, il est recommandé de prescrire auxchez les patientes souhaitant débuterqui envisagent une grossesse un autrede modifier le traitement antihypertenseur au pour un médicament ayant un profil de sécurité bien établi chez la femme enceintependant la grossesse.
Patiënten die een zwangerschap plannen moeten omgezet worden op een andere antiantihypertensieve behandeling met een bekend veiligheidsprofiel voor gebruik tijdens zwangerschap, tenzij het voortzetten van de angiotensine II-receptorantagonisttherapie noodzakelijk wordt geacht.

A moins que le traitement par ARAII soit considéré comme essentiel, il est recommandé de modifier le traitement antihypertenseur chez les patientes qui envisagent une grossesse pour un médicament ayant un profil de sécurité établi pendant la grossesse.
Patiënten die een zwangerschap plannen moeten omgezet worden op een andere antihypertensieve behandeling met een bekend veiligheidsprofiel voor gebruik tijdens zwangerschap, tenzij het voortzetten van de angiotensine II-receptorantagonistentherapie noodzakelijk wordt geacht.

Selon l’une de ces études (Lovaas et al, 1981), 6 ans après la fin du traitement, 47% des enfants autistes ont pu recouvrer un fonctionnement intellectuel et éducationnel normal, 40% sont restés modérément retardés et furent inscrits dans des classes spécialisées pour enfants présentant un retard de langage, 10% sont restés profondément retardés; les deux groupes contrôle d’autistes n’ayant pas
Volgens één van deze studies (Lovaas et al, 1981), was het intellectuele en educatieve functioneren bij 47% van de autistische kinderen 6 jaar na het einde van de behandeling normaal, terwijl 40% matig achterlijk bleven en in gespecialiseerde klassen voor kinderen met een taalachterstand ingeschreven waren en 10% zwaar achterlijk bleven; in de twee controlegroepen met autisten die niet aan de experimentele behandeling hadden deelgenomen, kenden 2% opnieuw een normaal functioneren, 45% een matige achterstand en 53% een ernstige achterstand.