Vertaling van "traités par trusopt en monothérapie " (Frans → Nederlands) :

Dans des études au long cours portant sur 1108 patients traités par TRUSOPT en monothérapie ou en association à un bêta-bloquant à usage ophtalmique, la cause la plus fréquente d’arrêts de traitement avec TRUSOPT a été des effets indésirables oculaires imputés au médicament (environ 3 % des patients), essentiellement des conjonctivites et réactions palpébrales.
In langdurige studies bij 1108 patiënten die werden behandeld met TRUSOPT als monotherapie of als adjuvans bij een oogheelkundige bètablokker, waren geneesmiddelgerelateerde bijwerkingen aan het oog, vooral conjunctivitis en reacties aan het ooglid, de meest voorkomende oorzaak van stopzetting (ongeveer 3 %) van de behandeling met TRUSOPT.

Lors des essais cliniques de 48 semaines de traitement et 24 semaines de suivi, le profil de tolérance de Pegasys chez les patients atteints d’hépatite chronique B a été similaire à celui observé chez les patients atteints d’hépatite chronique C. A l’exception de la fièvre, la fréquence de la majorité des réactions indésirables rapportées a été nettement plus faible chez les patients infectés par le VHB traités par Pegasys en monothérapie comparé aux patients infectés par le VHC traités par Pegasys en monothérapie (voir tableau 9).
In klinische studies met 48 weken behandeling en 24 weken follow-up bleek het veiligheidsprofiel van Pegasys bij chronische hepatitis B gelijk aan het veiligheidsprofiel bij chronische hepatitis C. Met uitzondering van pyrexie was de frequentie van de meerderheid van de gemelde bijwerkingen opmerkelijk lager bij patiënten met CHB die behandeld werden met Pegasys monotherapie in vergelijking tot patiënten met HCV die behandeld werden met Pegasys monotherapie (zie Tabel 9).

Des œdèmes cornéens et des décompensations irréversibles de la cornée ont été rapportés chez des patients ayant des anomalies chroniques de la cornée pré-existantes et/ou des antécédents de chirurgie intra-oculaire, alors qu’ils étaient traités par TRUSOPT.
Bij patiënten met eerder bestaande chronische afwijkingen aan de cornea en/of een voorgeschiedenis van intraoculaire chirurgie zijn tijdens het gebruik van TRUSOPT corneaoedeem en irreversibele corneadecompensatie gemeld.

Patients âgés (voir rubrique 4.2) : Une analyse des données de tolérance chez des patients âgés de 60 ans ou plus traités par Xeloda en monothérapie et une analyse des patients traités par l'association Xeloda plus docétaxel ont montré une augmentation de l’incidence des effets indésirables de grade 3 et 4 ainsi que des effets indésirables graves liés au traitement, par rapport aux patients de moins de 60 ans.
Ouderen (zie rubriek 4.2): Een analyse van de veiligheidsgegevens van patiënten van ≥ 60 jaar behandeld met Xeloda monotherapie en een analyse van patiënten behandeld met Xeloda in combinatie met docetaxel laat een toename van de incidentie zien van aan de behandeling gerelateerde graad 3 en 4 bijwerkingen en aan de behandeling gerelateerde ernstige bijwerkingen in vergelijking met patiënten van < 60 jaar.

A l’exception de la sécheresse de la peau, du rash, et de l’altération du goût, l’incidence des effets indésirables cliniques était identique ou plus élevée chez les patients traités avec des INTIs dans le groupe contrôle que chez les patients traités avec CRIXIVAN en monothérapie ou en association avec les INTIs.
Met uitzondering van droge huid, uitslag en een veranderde smaakgewaarwording, was de incidentie van klinische bijwerkingen bij de met antiretrovirale nucleosideanalogen behandelde patiënten in de controlegroep gelijk aan of hoger dan die bij de patiënten die behandeld werden met CRIXIVAN alleen of in combinatie met NRTI(s).

L’administration de trastuzumab en association avec le paclitaxel chez les patients traités préalablement par les anthracyclines a résulté en une augmentation de la fréquence et sévérité des troubles de la fonction cardiaque par rapport aux patients traités par paclitaxel en monothérapie (classes I/II de la NYHA: 10% contre. 0%; classes III/IV: 2% contre.
Toediening van trastuzumab in combinatie met Paclitaxel bij patiënten die eerder werden behandeld met een antracycline liet een toegenomen incidentie en ernst van cardiale dysfunctie zien in vergelijking met paclitaxel monotherapie (NYHA Class I/II 10% t.o.v. 0%; NYHA Class III/IV 2% t.o.v. 1%) en is zelden geassocieerd met overlijden (zie tevens de Samenvatting van de Productkenmerken van trastuzumab).

La fatigue, l’alopécie, le prurit, les nausées, l’anorexie, la perte de poids, l’irritabilité et l’insomnie surviennent à un taux particulièrement plus faible chez les patients traités par PegIntron en monothérapie par comparaison à ceux traités par traitement combiné (voir Tableau 4).
Vermoeidheid, alopecia, pruritus, nausea, anorexie, gewicht verlaagd, prikkelbaarheid en slapeloosheid komen opvallend minder snel voor bij patiënten die met PegIntron monotherapie werden behandeld in vergelijking met patiënten die met combinatietherapie werden behandeld (zie Tabel 4).

Patients ayant un taux initial d'HbA 1c > 10 % et ≤ 12 % Une diminution du taux d'HbA 1c (non ajustée en fonction du placebo) de respectivement -2,13 % et - 2,56 % pour canagliflozine 100 mg et 300 mg, par rapport aux valeurs initiales a été observée dans une sous-étude chez des patients traités par canagliflozine en monothérapie ayant un taux initial d'HbA 1c > 10 % et ≤ 12 %.
Patiënten met op baseline HbA 1c > 10% tot ≤ 12% Een substudie bij patiënten met een baseline-HbA 1c van > 10% tot ≤ 12%, met canagliflozine als monotherapie, resulteerde in verlagingen in HbA 1c ten opzichte van baseline (niet gecorrigeerd voor placebo) van respectievelijk -2,13% en -2,56% voor canagliflozine 100 mg en 300 mg.

En raison du risque accru d’accidents thrombo-emboliques veineux chez les patients atteints de myélome multiple et traités par l’association lénalidomide et dexaméthasone et dans une moindre mesure, chez les patients présentant un syndrome myélodysplasique traités par le lénalidomide en monothérapie, l’utilisation de pilules œstroprogestatives n’est pas recommandée (voir également rubrique 4.5).
Vanwege het verhoogde risico op veneuze trombo-embolie bij patiënten met multipel myeloom die lenalidomide en dexamethason gebruiken, en in mindere mate bij patiënten met een myelodysplastisch syndroom die lenalidomide als monotherapie gebruiken, worden gecombineerde orale anticonceptiva niet aangeraden (zie ook rubriek 4.5).

Thrombo-embolie veineuse Le risque de thrombose veineuse profonde (TVP) et d’embolie pulmonaire (EP) est majoré chez les patients atteints d’un myélome multiple traités par le lénalidomide en association avec la dexaméthasone, et, dans une moindre mesure, chez les patients présentant des syndromes myélodysplasiques traités par le lénalidomide en monothérapie (voir rubrique 4.5).
Veneuze trombo-embolie Een verhoogd risico op DVT en PE wordt geassocieerd met het gebruik van lenalidomide met dexamethason bij patiënten met multipel myeloom en in mindere mate bij patiënten met een myelodysplastisch syndroom die worden behandeld met lenalidomide als monotherapie (zie rubriek 4.5).