Traduction de «une association d’un ieca » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Définition: Groupe de troubles catactérisés par la présence d'un trouble des conduites (F91.-), associé à des perturbations émotionnelles persistantes et marquées, par exemple une anxiété, des obsessions ou des compulsions, une dépersonnalisation ou une déréalisation, des phobies ou une hypocondrie. | Troubles des conduites en F91.- associés à un trouble:émotionnel en F93.- | névrotique en F40-F48
Omschrijving: Deze categorie vereist de combinatie van een gedragsstoornis (F91.-) en aanhoudende en duidelijke emotionele-symptomen - zoals angst, dwanggedachten of dwanghandelingen, depersonalisatie of derealisatie, fobieën of hypochondrie. | Neventerm: | gedragsstoornis uit F91.- samen met | een emotionele stoornis uit F93.- | gedragsstoornis uit F91.- samen met | een neurotische stoornis uit F40-F48

mort ou un handicap sérieux (kernictère) associés avec à l'absence de dépistage et de traitement de l'hyperbilirubinémie chez les nouveau-nés
dood of ernstige invaliditeit (kernicterus) geassocieerd met falen van identificeren en behandelen van hyperbilirubinemia bij pasgeborenen

Définition: Groupe hétérogène de troubles qui ont en commun la caractéristique d'un début dans l'enfance, mais qui diffèrent par ailleurs sur de nombreux points. Certains constituent des syndromes nettement définis, alors que d'autres ne sont que de simples associations de symptômes; ces derniers doivent toutefois être répertoriés, d'une part en raison de leur fréquence et de leur association avec une altération du fonctionnement psychosocial, d'autre part parce qu'ils ne peuvent pas être inclus dans d'autres syndromes.
Omschrijving: Een heterogene groep stoornissen die een kenmerkend begin op kinderleeftijd gemeen hebben, maar overigens in vele opzichten van elkaar verschillen. Sommige van deze toestanden vertegenwoordigen goed gedefinieerde syndromen, maar andere zijn niet meer dan symptomencomplexen die genoemd moeten worden wegens hun veelvuldig voorkomen en samengaan met psychosociale stoornis en omdat ze niet bij andere syndromen kunnen worden ondergebracht.

Définition: Trouble caractérisé par la présence d'un trouble des conduites (F91.-), associé à une humeur dépressive marquée et persistante (F32.-), se traduisant par des symptômes tels que tristesse (l'enfant se sent très malheureux), perte d'intérêt et de plaisir pour les activités usuelles, sentiment de culpabilité et perte d'espoir. Le trouble peut s'accompagner d'une perturbation du sommeil ou de l'appétit. | Trouble des conduites en F91.- associé à un trouble dépressif en F32.-
Omschrijving: Deze categorie vereist de combinatie van een gedragsstoornis (F91.-) en aanhoudende en duidelijke depressieve stemming, zoals dat uit de symptomen blijkt - bijvoorbeeld een gevoel van diepe ellende, verlies van belangstelling voor en plezier in gebruikelijke activiteiten, zelfverwijt en gevoel van hopeloosheid; verstoringen van slaap of eetlust kunnen eveneens aanwezig zijn. | Neventerm: | gedragsstoornis uit F91.- samen met een depressieve stoornis uit F32.-

Définition: Il existe des variations culturelles importantes dans les manifestations de ce trouble, qui comporte deux types essentiels, ayant de nombreux points communs. Dans le premier type, la caractéristique essentielle est une plainte concernant une fatigue accrue après des efforts mentaux, souvent associée à une certaine diminution des performances professionnelles et des capacités à faire face aux tâches quotidiennes. La fatigabilité mentale est décrite typiquement comme une distractibilité due à une intrusion désagréable d'associations et de souvenirs, une difficulté de concentration ou une pensée globalement inefficace. Dans le deuxième type, l'accent est mis sur des sensations de faiblesse corporelle ou physique et un sentiment d'épuisement après des efforts minimes, associés à des courbatures, des douleurs musculaires et une difficulté à se détendre. Les deux types comportent habituellement plusieurs autres sensations physiques désagréables, telles que des sensations vertigineuses, des céphalées de tension et une impression d'instabilité globale. Il existe par ailleurs souvent une inquiétude concernant une dégradation de la santé mentale et physique, une irritabilité, une anhédonie et des degrés variables de dépression et d'anxiété mineures. Il existe souvent une insomnie d'endormissement, une insomnie du milieu de la nuit ou une hypersomnie. | Syndrome asthénique
Omschrijving: Er komen aanzienlijke culturele verschillen voor bij de presentatie van deze stoornis en er komen twee hoofdvormen voor, met aanzienlijke overlap. Bij de ene vorm is het belangrijkste kenmerk een klacht over toegenomen vermoeidheid na geestelijke inspanning, dikwijls samengaand met enige afname in het efficiënt verrichten van de dagelijkse beroepsarbeid. De geestelijke vermoeibaarheid wordt op typerende wijze beschreven als een zich op onaangename wijze opdringen van verwarrende associaties of herinneringen, moeite met concentreren en algemeen inefficiënt denken. Bij de andere vorm ligt de nadruk op gevoelens van lichamelijke of fysieke zwakte en uitputting na slechts minimale inspanning, samengaand met een gevoel van spierkrampen en pijnen en onvermogen om te ontspannen. Bij beide vormen is een scala van andere onaangename-gevoelens van lichamelijke aard gebruikelijk, zoals duizeligheid, spanningshoofdpijnen en gevoelens van algemene onzekerheid. Bezorgdheid over afnemende geestelijke- en lichamelijke gezondheid, prikkelbaarheid, anhedonie en in geringe mate wisselende-depressiviteit en -angst komen alle veel voor. De eerste en middelste fasen van de slaap zijn vaak gestoord, maar hypersomnie kan ook opvallend zijn. | Neventerm: | vermoeidheidssyndroom

carcinome rénal associé à une translocation de la famille MiT
niercelcarcinoom met translocatie van MiT-familie

bacille respiratoire associé aux cils
Cilia-geassocieerd respiratoire bacillus

lymphome T associé à une entéropathie
EATL - enteropathiegeassocieerd T-cellymfoom

carcinome rénal associé à une maladie kystique acquise
niercelcarcinoom geassocieerd met een verworven cystische ziekte

chercheur associé
onderzoeksassistent

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Une association d’un IECA et d’un diurétique reste un choix défendable.
Een combinatie van een ACE-inhibitor en een diureticum blijft een verdedigbare keuze.

L’étude ACCOMPLISH, qui a comparé une association d’un IECA et d’un antagoniste calcique à une association d’un IECA et d’un diurétique, a été publiée en décembre 2008.
De ACCOMPLISH-trial, die bij hypertensie een combinatie van een ACE-inhibitor met een calciumantagonist vergeleek met een combinatie van een ACE-inhibitor en een diureticum, werd reeds in december 2008 gepubliceerd.

Néanmoins, la triple association d’un IECA, d’un bêtabloquant et de valsartan est déconseillée (voir rubriques 4.4 et 5.1).
De drievoudige combinatie van een ACE-remmer, een bètablokker en valsartan wordt niet aanbevolen (zie rubrieken 4.4 en 5.1).

Insuffisance cardiaque Chez les patients atteints d’insuffisance cardiaque, la triple association d’un IECA, d’un bêtabloquant et de valsartan n’a présenté aucun bénéfice clinique (voir rubrique 5.1).
Hartfalen Bij patiënten met hartfalen heeft de drievoudige combinatie van een ACE-remmer, een bètablokker en valsartan geen enkel klinisch voordeel aangetoond (zie rubriek 5.1).

si vous êtes traité(e) pour une insuffisance cardiaque, une triple association avec des IECA et des bêtabloquants (médicaments pour traiter l’insuffisance cardiaque) est déconseillée.
wanneer u wordt behandeld voor hartfalen, wordt de drievoudige combinatie met ACEremmers en bètablokkers (geneesmiddelen voor behandeling van hartfalen) niet aanbevolen.

Sur base de ces constatations, les auteurs recommandent une association d’un IECA et d’un antagoniste calcique pour le traitement de l’hypertension en première ligne.
De auteurs raden op basis van deze bevindingen een combinatiebehandeling met een ACE-inhibitor en een calciumantagonist aan voor de eerstelijnsbehandeling van hypertensie.

Les auteurs d’une méta-analyse sur l’utilisation concomitante d’IECA et de sartans, chez des patients présentant un dysfonctionnement du ventricule gauche, ont constaté l’apparition plus fréquente d’effets indésirables avec l’association. Ce qui impose couramment un arrêt de celle-ci par rapport au traitement contrôle (IECA seul ou placebo).
De auteurs van een meta-analyse over het gelijktijdig gebruik van ACE-inhibitoren en sartanen bij patiënten met linkerventrikeldysfunctie stellen vast dat er meer ongewenste effecten optreden met de combinatietherapie, waardoor deze vaker moet stopgezet worden dan bij de controletherapie (ACE-inihibitor of placebo).

En ce qui concerne la prévention de microalbuminurie chez des diabétiques présentant une fonction rénale normale, il a été prouvé que les IECA, en association ou non avec un diurétique, sont plus efficaces qu’un placebo.
In de preventie van micro-albuminurie bij diabetici met een normale nierfunctie hebben enkel ACE-inibitoren, al dan niet in combinatie met een diureticum, bewezen werkzamer te zijn dan placebo.

Mieux vaut éviter les associations suivantes: un diurétique d’épargne potassique et les IECA ou sartan, un b-bloquant et un antagoniste calcique bradycardisant.
Combinaties die hierbij best worden vermeden zijn: een kaliumsparend diureticum en ACE-I of sartaan, b-blokker en bradycardiserende Ca-antagonist.

Clinical Evidence 1 conclut que l’association d’un sartan à un traitement par IECA chez des patients présentant une insuffisance cardiaque (classe
Clinical Evidence 1 komt tot het besluit dat bij patiënten met hartfalen NYHA-klassen II-IV de associatie van een sartaan aan een behandeling met ACE-inhibitor het